Η ιδέα της “γέννησης” του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος υπήρχε από το 1927, αλλά για την υλοποίησή της χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια. Μόλις το 1960 διεξήχθη το πρώτο Euro κι ενώ οι αντίστοιχες διοργανώσεις στις άλλες ηπείρους (Κόπα Αμέρικα, Κύπελλο Εθνών Αφρικής και Κύπελλο Ασίας) είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, όπως, φυσικά και το Κύπελλο Πρωταθλητριών σε συλλογικό επίπεδο.
Η διοργάνωση ονομάστηκε Κύπελλο Εθνών “Ανρί Ντελονέ” προς τιμήν του Γάλλου πρώην ποδοσφαιριστή, διαιτητή, αλλά και γενικού γραμματέα της UEFA, ο οποίος είχε οραματιστεί το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Πέθανε, ωστόσο, το 1955 και δεν πρόλαβε να δει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα.
Οι αντιδράσεις ήταν μεγάλες, κυρίως από τους φλεγματικούς Βρετανούς, οι οποίοι σνόμπαραν τη διοργάνωση, όπως και οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και οι Ολλανδοί. Από τη δεύτερη διοργάνωση, πάντως, άρχισαν να ενδιαφέρονται και να προσπαθούν να συμμετάσχουν σε αυτή… όλοι.
Από το 1960 μέχρι το 1976 οι ομάδες της τελικής φάσης ήταν 4. Το 1980 αυξήθηκαν σε 8 και το 1996 σε 16 για να φτάσουμε φέτος στη νέα της μορφή με 24 ομάδες.
Εννιά πρωταθλήτριες
Συνολικά 9 ομάδες έχουν στεφθεί πρωταθλήτριες Ευρώπης ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα με την ανεπανάληπτη επιτυχία του 2004. Η Ισπανία έχει τρεις κατακτήσεις, όπως και η Γερμανία, τις δύο, ωστόσο, ως Δυτική Γερμανία. Οι Γάλλοι έχουν κατακτήσει δύο φορές το τρόπαιο, ενώ από μία φορά στην κορυφή της Ευρώπης εκτός της Ελλάδας, έχουν ανεβεί Σοβιετική Ένωση, Ιταλία, Τσεχοσλοβακία, Ολλανδία και Δανία.
Μέχρι τον τελικό, αλλά χωρίς να γευθούν τη χαρά της κατάκτησης, έχουν φτάσει η Γιουγκοσλαβία (και μάλιστα δύο φορές), το Βέλγιο, η Πορτογαλία, αλλά και η Τσεχία το 1996 και μετά το “βελουδινό διαζύγιό” της με τη Σλοβακία.
Οι νικητές
1960: Σοβιετική Ένωση
1964: Ισπανία
1968: Ιταλία
1972: Δυτική Γερμανία
1976: Τσεχοσλοβακία
1980: Δυτική Γερμανία
1984: Γαλλία
1988: Ολλανδία
1992: Δανία
1996: Γερμανία
2000: Γαλλία
2004: ΕΛΛΑΔΑ
2008: Ισπανία
2012: Ισπανία
Οι πρώτοι σκόρερ
1960: Γκάλιτς (Γιουγκοσλαβία), Γιέρκοβιτς (Γιουγκοσλαβία), Οΐτ (Γαλλία), Ιβάνοφ (Σοβιετική ¨Ενωση), Πονεντέλνικ (Σοβιετική Ένωση) 2
1964: Μπένε (Ουγγαρία), Νόβακ (Ουγγαρία), Περέδα (Ισπανία) 2
1968: Τζάιτς (Γιουγκοσλαβία) 2
1972: Γκερντ Μίλερ (Δυτική Γερμανία) 4
1976: Ντίτερ Μίλερ (Δυτική Γερμανία) 4
1980: Κλάους Άλοφς (Δυτική Γερμανία) 3
1984: Μισέλ Πλατινί (Γαλλία) 9
1988: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία) 5
1992: Ντένις Μπέρκαμπ (Ολλανδία), Τόμας Μπρολίν (Σουηδία), Χένρικ Λάρσεν (Δανία), Καρλ Χάιντς Ρίντλε (Γερμανία) 3
1996: Άλαν Σίρερ (Αγγλία) 5
2000: Πάτρικ Κλάιφερτ (Ολλανδία), Σάβο Μιλόσεβιτς (Σερβία) 5
2004: Μίλαν Μπάρος (Τσεχία) 5
2008: Νταβίδ Βίγια (Ισπανία) 4
2012: Μάριο Γκόμεζ (Γερμανία), Φερνάντο Τόρες (Ισπανία), Μάριο Μπαλοτέλι (Ιταλία), Μάριο Μάντζουκιτς (Κροατία), Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία), Άλαν Τζαγκόεφ (Ρωσία) 3
Πολυτιμότεροι παίκτες
1980: Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (Δυτική Γερμανία)
1984: Μισέλ Πλατινί (Γαλλία)
1988: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία)
1992: Πέτερ Σμάιχελ (Δανία)
1996: Ματίας Ζάμερ (Γερμανία)
2000: Ζινεντίν Ζιντάν (Γαλλία)
2004: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ (ΕΛΛΑΔΑ)
2008: Τσάβι (Ισπανία)
2012: Αντρές Ινιέστα (Ισπανία)