Οι Ισλανδοί παίκτες και οπαδοί έκλεψαν την συμπαράσταση (και) μετά το τέλος του αγώνα με την Αγγλία με τον πανηγυρισμό τους. Από που προήλθε όμως το συγκεκριμένο «τελετουργικό»;
Αμέσως μετά τη λήξη του ματς της φάσης των «16» του Euro 2016 και τη νίκη επί των «λιονταριών», οι διεθνείς της Ισλανδίας κατευθύνθηκαν προς την εξέδρα που βρίσκονταν οι συμπατριώτες τους και με επικεφαλής τον αρχηγό Άρον Γκούναρσον, σήκωσαν τα χέρια τους και άρχισαν όλοι μαζί σε απόλυτο συγχρονισμό να χειροκροτούν, με μία ιαχή να συνοδεύει κάθε χτύπημα των χεριών.
Αμέσως μετά, οργίασαν οι φήμες για την προέλευση του πανηγυρισμού, με αρκετούς να κάνουν λόγο ακόμα και για…αρχαίο πολεμικό τελετουργικό των Βίκινγκς!
Η αλήθεια πάντως είναι πολύ πιο πεζή. Το σχετικό τελετουργικό, δεν είναι τίποτε άλλο από μία εφεύρεση ενός κλαμπ φιλάθλων της Εθνικής Ισλανδίας, ονόματι «Tolfán», λέξη που σημαίνει «12» στα ισλανδικά και συμβολίζει φυσικά τον «δωδέκατο παίκτη» της ομάδας.
Το κλαμπ «Tolfán», ιδρύθηκε το 2007, όταν η Ισλανδία ήταν ακόμα ένα άσημο ποδοσφαιρικό έθνος και ακολουθεί την ομάδα παντού, για να γνωρίσει την απόλυτη δόξα στα γήπεδα της Γαλλίας.
«Ο πανηγυρισμός είναι κάτι που είχαμε δει σε ένα πολωνικό παιχνίδι χάντμπολ και τον υιοθέτησε μία από τις ομάδες της Ισλανδίας. Τον πήραμε, αλλάξαμε κάποια πράγματα και δημιουργήσαμε κάτι πολύ μεγαλύτερο, Είναι κάτι απίστευτο, μας προκαλεί ανατριχίλα και πλέον το έχουν μάθει όλοι οι φίλοι μας και οι οπαδοί της Ισλανδίας», εξηγεί στην εφημερίδα της Δανίας Jyllands Posten ο ιδρυτής του «Tolfán», Στίρμιρ Γκίσλασον και προσθέτει:
«Λυπάμαι που ”σκοτώνω” τον μύθο, δεν έχει καμία σχέση με τους Βίκινγκς, αλλά μας κάνει να νιώθουμε σαν Βίκινγκς. Δημιουργεί μία ατμόσφαιρα παρόμοια με την περίοδο των Βίκινγκς. Με τύμπανα, χειροκροτήματα και ιαχές, δηλώνουμε σε όλους ότι είμαστε έτοιμοι για τα πάντα. Είναι πολύ ζωώδες και δημιουργεί ενέργεια γύρω από τους παίκτες».
Ο Γκίσλασον, θα είναι παρών στον προημιτελικό με τη Γαλλία και προειδοποιεί ότι το τελετουργικό μπορεί να κλέψει ξανά την παράσταση:
«Πιστεύω ότι μπορούμε να κερδίσουμε τη Γαλλία. Ποτέ δεν χάνουμε την πίστη μας. Είναι χαρακτηριστικό των Ισλανδών ότι δεν τα παρατάμε ποτέ. Ευτυχώς είμαστε μόνο μία χώρα 300.000 ανθρώπων, αλλιώς θα κατακτούσαμε τον κόσμο!».