Πώς μπορεί ένα αντικείμενο, από μόνο του, να γράψει τη δική του ιστορία στο χώρο του αθλητισμού και να αποτελέσει σύμβολο υψίστης τιμής και επιτυχίας στα σαλόνια του ποδοσφαίρου; Ας μιλήσουμε για την κούπα με τα μεγάλα αυτιά…
Το ότι το Champions League αποτελεί τη σημαντικότερη διασυλλογική, ποδοσφαιρική διοργάνωση του κόσμου είναι δεδομένο. Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι το πως το τρόπαιο της συγκεκριμένης διοργάνωσης έχει καταφέρει, κατά το πέρας των χρόνων, να γράψει τη δική του ιστορία και να αποτελεί ουσιαστικά ένα σύμβολο για το οποίο χιλιάδες αθλητές ιδρώνουν καθημερινά, αλλά ελάχιστοι συγκριτικά έχουν καταφέρει να το αγγίξουν, να το κάνουν δικό τους.
Το τρόπαιο από μόνο του διεκδικεί μία μεγάλη μερίδα από τη συνολική “πίτα” της ιστορίας του Champions League. Η πρώτη φορά που απονεμήθηκε ήταν το 1956 αλλά φυσικά δεν είχε τη μορφή που έχει σήμερα.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο, που ίσως λίγοι γνωρίζουν, είναι ότι το πρώτο πρώτο τρόπαιο που δημιουργήθηκε ποτέ για τις ανάγκες της διοργάνωσης, η οποία ονομαζόταν Κύπελλο Πρωταθλητριών, είχε γίνει δωρεά από τη γνωστή “L’Equipe”. Από το 1956 έως το 1960 είχε τη μορφή που βλέπετε παρακάτω.
1961: Ο κοσμηματοπώλης Γιοργκ Στάντελμαν αναλαμβάνει έπειτα από εντολή της UEFA να σχεδιάσει το νέο τρόπαιο της διοργάνωσης. Εκείνος βάζει όλη του την τέχνη και δημιουργεί την κούπα με τη σημερινή της μορφή, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις λαβές, τις οποίες μεταφορικά αποκαλούμε “αυτιά”. Το κόστος αυτού; Τότε δέκα χιλιάδες ελβετικά φράγκα. Καθαρό ασήμι, με 74 εκατοστά ύψος και έντεκα κιλά βάρος.
«Πήγα με τον πατέρα μου Χανς στο γραφείο του Μπάνγκερτερ και γεμίσαμε το πάτωμα με σχέδια. Ο Μπάνγκερτερ άρχισε να σχολιάζει. ”Αυτή η βάση θα αρέσει στους Βούλγαρους”, ”οι Ισπανοί θα το ήθελαν έτσι”, ”οι Ιταλοί θα το προτιμούσαν κάπως αλλιώς” και ”οι Γερμανοί θα το σχεδίαζαν με αυτόν τον τρόπο”. Το σχέδιο λοιπόν προέκυψε σαν ένα παζλ, αποτελούμενο από πολλά διαφορετικά κομμάτια. Ίσως γι’ αυτό και αρέσει σε όλους τους φίλους του ποδοσφαίρου», θυμάται ο Στάντελμαν.
Το προηγούμενο τρόπαιο δόθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης το 1967 και κοσμεί έως και σήμερα το μουσείο των Μαδριλένων τιμής ένεκεν για τους τίτλους που είχε κατακτήσει από το 1956 έως το 1960.
Ώρα για ένα ακόμα trivial: Ποια ήταν η πρώτη ομάδα που κατέκτησε το Champions League σηκώνοντας για πρώτη φορά την κούπα με τα μεγάλα αυτιά όπως τη σχεδιάσε ο χρυσοχόος απ’ τη Βέρνη; Δεν πάει ο νους σας! Η Σέλτικ το 1967.
Η τελευταία ομάδα που κατέκτησε την κούπα όπως την είχε πρωτοσχεδιάσει ο Στάντελμαν; Η Μίλαν το 1994!.
Από τότε έχουν σχεδιαστεί έξι ακόμα κύπελλα και το τελευταίο χρονικά σχέδιο απονέμεται έως και σήμερα από το 2006, όταν η Λίβερπουλ κατέκτησε τον πέμπτο της ευρωπαϊκό τίτλο.
2009: Η UEFA αλλάζει τροπάρι και γίνεται κάπως πιο … εγωίστρια. Σταματά πλέον να δωρίζει την κούπα στην ομάδα που την κερδίζει κάθε χρόνο αλλά δίνει αντ’ αυτού μία ρέπλικα που επάνω της είναι χαραγμένο το όνομα των νικητών. Fair deal!. Η μοναδική εξαίρεση που μπορεί να γίνει βάσει του “ποινικού κώδικα” της διοργάνωσης; Μία ομάδα μπορεί να πάρει την αυθεντική κούπα “σπίτι” της μόνο εάν την έχει κατακτήσει πέντε φορές και πάνω ή εάν την κατακτήσει τρεις συνεχόμενες φορές.
Πάμε τώρα για το μίνι κουίζ που η απάντησή του είναι μερικές σειρές πιο κάτω:
Ποιες ομάδες έχουν καταφέρει να πάρουν την ορίτζιναλ κούπα σπίτι τους;
Απάντηση:
-Ρεάλ Μαδρίτης (μετά την έκτη κατάκτηση το 1966)
-Άγιαξ (μετά την τρίτη συνεχόμενη κατάκτηση το 1973)
-Μπάγερν Μονάχου (μετά την τρίτη συνεχόμενη κατάκτηση το 1976)
-Μίλαν (μετά την πέμπτη κατάκτηση το 1994)
-Λίβερπουλ (μετά την πέμπτη κατάκτηση το 2005).
Πόσες ώρες χρειάστηκαν για να κατασκευαστεί το τρόπαιο; 340!
Για την ιστορία, οι παρακάτω παίκτες είχαν την τιμή να σηκώσουν το μεγάλο τρόπαιο ως αρχηγοί πρωταθλητών Ευρώπης:
1956: Μιγκέλ Μουνιός (Ρεάλ Μαδρίτης)
1957: Μιγκέλ Μουνιός (Ρεάλ Μαδρίτης)
1958: Χουάν Αλόνσο (Ρεάλ Μαδρίτης)
1959: Χοσέ Μαρία Σαράγα (Ρεάλ Μαδρίτης)
1960: Χοσέ Μαρία Σαράγα (Ρεάλ Μαδρίτης)
1961: Ζοσέ Άγκουας (Μπενφίκα)
1962: Ζοσέ Άγκουας (Μπενφίκα)
1963: Τσέζαρε Μαλντίνι (Μίλαν)
1964: Αρμάντο Πίκι (Ίντερ)
1965: Αρμάντο Πίκι (Ίντερ)
1967: Μπίλι ΜακΝιλ (Σέλτικ)
1968: Σερ Μπόμπι Τσάρλτον (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
1969: Τζιάνι Ριβέρα (Μίλαν)
1970: Ρίνους Ίσραελ (Φέγενορντ)
1971: Βέλιμπορ Βάσοβιτς (Άγιαξ)
1972: Πιτ Κάιζερ (Άγιαξ)
1973: Γιόχαν Κρόιφ (Άγιαξ)
1974: Φραντς Μπεκενμπάουερ (Μπάγερν Μονάχου)
1975: Φραντς Μπεκενμπάουερ (Μπάγερν Μονάχου)
1976: Φραντς Μπεκενμπάουερ (Μπάγερν Μονάχου)
1977: Έμλιν Χιουζ (Λίβερπουλ)
1978: Έμλιν Χιουζ (Λίβερπουλ)
1979: Τζον ΜακΓκόβερν (Νότιγχαμ Φόρεστ)
1980: Τζον ΜακΓκόβερν (Νότιγχαμ Φόρεστ)
1981: Φιλ Τόμπσον (Λίβερπουλ)
1982: Ντένις Μόρτιμερ (Άστον Βίλα)
1983: Χορστ Χρούμπες (Αμβούργο)
1984: Γκρέιαμ Σούνες (Λίβερπουλ)
1985: Γκαετάνο Σιρέα (Γιουβέντους)
1986: Στέφαν Ιόβαν (Στεάουα Βουκουρεστίου)
1987: Ζοάο Πίντο (Πόρτο)
1988: Έρικ Γκέρετς (PSV Αϊντχόφεν)
1989: Φράνκο Μπαρέζι (Μίλαν)
1990: Φράνκο Μπαρέζι (Μίλαν)
1991: Στέβαν Στογιάνοβιτς (Ερυθρός Αστέρας)
1992: Αντόνι Θουμπιθαρέτα (Μπαρτσελόνα)
1993: Ντιντιέ Ντεσάν (Μαρσέιγ)
1994: Μάουρο Τασότι (Μίλαν) *
1995: Ντάνι Μπλιντ (Άγιαξ)
1996: Τζανλούκα Βιάλι (Γιουβέντους)
1997: Ματίας Ζάμερ (Μπορούσια Ντόρτμουντ) **
1998: Μανουέλ Σαντσίς (Ρεάλ Μαδρίτης)
1999: Πέτερ Σμάιχελ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) ***
2000: Φερνάντο Ρεδόνδο (Ρεάλ Μαδρίτης) ****
2001: Στέφαν Έφενμπεργκ (Μπάγερν Μονάχου)
2002: Φερνάντο Ιέρο (Ρεάλ Μαδρίτης)
2003: Πάολο Μαλντίνι (Μίλαν)
2004: Ζόρζε Κόστα (Πόρτο) *****
2005: Στίβεν Τζέραρντ (Λίβερπουλ)
2006: Κάρλες Πουγιόλ (Μπαρτσελόνα)
2007: Πάολο Μαλντίνι (Μίλαν)
2008: Ρίο Φέρντιναντ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) ******
2009: Κάρλες Πουγιόλ (Μπαρτσελόνα)
2010: Χαβιέρ Ζανέτι (Ίντερ)
2011: Κάρλες Πουγιόλ (Μπαρτσελόνα) *******
2012: Φρανκ Λάμπαρντ (Τσέλσι) ********
2013: Φίλιπ Λαμ (Μπάγερν Μονάχου)
2014: Ίκερ Κασίγιας (Ρεάλ Μαδρίτης)
2015: Μπαρτσελόνα (Αντρές Ινιέστα)
2016: Σέρχιο Ράμος (Ρεάλ Μαδρίτης)
2017: Σέρχιο Ράμος (Ρεάλ Μαδρίτης)
2018: Σέρχιο Ράμος (Ρεάλ Μαδρίτης)
2019: Τζόρνταν Χέντερσον (Λίβερπουλ)
*Ο αρχηγός Μπαρέζι ήταν τιμωρημένος στον τελικό.
** Ο Ζάμερ παραχώρησε το προνόμιο να σηκώσει την κούπα στον «ιστορικό» αρχηγό της Μπορούσια Μίκαελ Τσορκ.
*** Ο αρχηγός Ρόι Κιν ήταν τιμωρημένος για τον τελικό. Ο Σμάιχελ σήκωσε το τρόπαιο μαζί με τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
**** Αρχηγός ο Ρεδόνδο, αλλά ο Μανουέλ Σαντσίς σήκωσε την κούπα.
***** Ο Κόστα σήκωσε το τρόπαιο μαζί με τον Βίτορ Μπαΐα.
****** Ο Φέρντιναντ σήκωσε το κύπελλο μαζί με τον Γκιγκς.
******* Ο Πουγιόλ παραχώρησε την κούπα στον Ερίκ Αμπιντάλ που επέστρεφε από σοβαρό πρόβλημα υγείας.
******** Ο Λάμπαρντ ήταν ο αρχηγός στον τελικό, αλλά σήκωσε το τρόπαιο μαζί με τον «κάπτεν» Τζον Τέρι που δεν είχε αγωνιστεί λόγω τιμωρίας.