Ο Μπρούνο Φελίπε δεν είναι ο εξτρέμ που περιμένεις. Ο Αποστόλης Λάμπος αναλύει τα χαρακτηριστικά του Βραζιλιάνου με βάση το ρεπορτάζ από τις προπονήσεις του Νταμίρ Κάναντι.
Όταν τον Γενάρη του 2018 ο Μπρούνο ήρθε στο Περιστέρι για λογαριασμό του Ατρόμητου, ο Νταμίρ Κάναντι είχε στο μυαλό του έναν επιθετικογενή ποδοσφαιριστή που μπορούσε να αγωνιστεί ως εξτρέμ αλλά και ως δεύτερος επιθετικός. Έτσι τον γνώρισε ο Αυστριακός τεχνικός στην Αούστρια Λουστενάου με την οποία σε 58 ματς σκόραρε 13 φορές. Όχι άσχημα για ένα παιδί που τότε ήταν 22 ετών.
Στον Ατρόμητο ήρθε ως δανεικός από την Λασκ Λιντζ θέλοντας να κάνει ένα βήμα παραπάνω στην καριέρα του. Η αλήθεια είναι ότι στο Περιστέρι δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί. Πολύ περισσότερο όμως δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στο ελληνικό πρωτάθλημα το οποίο ο ίδιος το βρήκε πολύ πιο δύσκολο με στιβαρές άμυνες που τον συσκόλευαν να βρει χώρους για να βγάλει το ταλέντο του. Αυτό μείωνε την απόδοσή του.
Ωστόσο ο Νταμίρ Κάναντι, ο οποίος επί της ουσίας ζήτησε τη μεταγραφή του, ήξερε ότι έχει πολύ καλά στοιχεία, με τρομερές φυσικές δυνάμεις αλλά και ταλέντο που έπρεπε να επεξεργαστεί. Έτσι, επένδυσε πολύ χρόνο πάνω στον Μπρούνο ώστε να προσαρμόσει όλα τα καλά στοιχεία του στο παιχνίδι της ομάδας και να πάρει πράγματα από αυτόν.
Από την αρχή λοιπόν της φετινής σεζόν ο Κάναντι αντιλήφθηκε ότι δεν έπρεπε να “στίψει” τον Μπρούνο ως εξτρέμ από τον οποίο θα έπαιρνε γκολ και ασίστ. Ήθελε να τον απελευθερώσει. Έτσι λοιπόν τον έφερε πιο μέσα και του έμαθε το πως μπορεί να αγωνιστεί και σε θέση 8αριού με δημιουργικές αλλά και ανασταλτικές υποχρεώσεις στο γήπεδο. Ήθελε με αυτόν τον τρόπο να εκμεταλλευτεί τη μεγάλη αντοχή στην ταχύτητα που έχει ο Βραζιλιάνος, αλλά και τη δύναμή του.
Θεώρησε ο Κάναντι πως αν μάθει να αγωνίζεται και σε αυτή τη θέση θα μπορεί κλέβοντας μπάλες και δημιουργώντας χώρο για τον εαυτό του να αναδείξει και τις πλούσιες τεχνικές αρετές του. Αποτέλεσμα ήταν να πάρει από τον Μπρούνο 5 ασίστ και 3 γκολ. Ωστόσο πήρε πολλά περισσότερα στην κάλυψη χώρων, στις τάχιστες μεταβάσεις και στην συμμετοχή σε κάθε φάση του παιχνιδιού συμβάλλοντας στην ισορροπία της ομάδας του.
Ο Μπρούνο του 2019 είναι τελείως διαφορετικός από τον Μπρούνο του 2018 και σε αυτό συνέβαλλε τα μέγιστα ο Νταμίρ Κάναντι. Άλλωστε αν ο Μπρούνο με τα προσόντα του είχε και το εύκολο γκολ στο ρεπερτόριό του, τότε δύσκολα θα αγωνιζόταν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αν λοιπόν ο Ολυμπιακός τον κάνει δικό του, τότε τα περιθώρια βελτίωσής του μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερα, αρκεί να τον διαχειριστούν ανάλογα ώστε να πάρουν ακόμα περισσότερα από αυτόν και γιατί όχι να επωφεληθούν στο μέλλον.
Στους ερυθρόλευκους μπορεί να αποτελέσει ένα πολυεργαλείο, έναν ρολίστα ο οποίος θα δίνει λύσεις και στις θέσεις των εξτρέμ (τύπου Σεμπά), αλλά και πιο μέσα στα χαφ είτε σαν οχτάρι, είτε σαν δεύτερος επιθετικός, ανάλογα και με τις ανάγκες του ματς αλλά και την τακτική του αντιπάλου.