Ο Όλεγκ Μπλαχίν υπογράμμισε πως στην Ελλάδα επιτυχία είναι μόνο η πρώτη θέση στο πρωτάθλημα. Ο Ουκρανός τεχνικός αναφέρθηκε στην παρουσία στους ελληνικούς πάγκους και στο κλίμα που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Αρχικά, ο Μπλαχίν δήλωσε για τη θητεία του στον Ολυμπιακό: «Πήγα στον Ολυμπιακό δεχόμενος πρόταση ενώ ήμουν στην Κύπρο και ήταν σαν να βούτηξα αμέσως στα βαθιά. Στην πρώτη προπόνηση δεν ήξερα ούτε καν πως να μιλήσω στους παίκτες. Δεν είχα διστάσει πάντως και αποδέχθηκα αμέσως την πρόταση. Είχα 25 άτομα μπροστά μου να με κοιτάνε και να μην ξέρω τι να κάνω. Μόλις πριν από λίγο ήμουν παίκτης. Τίποτα όμως δεν θα σε έχει κάνει έτοιμο για εκείνη την ημέρα. Κάποιες στιγμές είανι δύσκολες. Ο κάθε παίκτης ήθελε να παίξει και δεν ήταν εύκολο. Είναι δύσκολο γιατί έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε προσωπικότητες. Μπορεί να λυγίσεις από αυτό. Κάποια στιγμή όμως είπα πρέπει να δουλέψεις και να δουλέψεις άμεσα όπως πρέπει. Κάποιος θα σου πει ‘όχι’ μην με αφήσεις έξω».
Στη συνέχεια, μίλησε για τα προβλήματα που είχε: «Ναι εκείνη την εποχή η ομάδα είχε βιώσει σημαντικά οικονομικά προβλήματα. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είχε κατηγορηθεί. Επίσης παίζαμε και αρκετά ματς αρκετά μακριά από το γήπεδό μας. Με δύο λόγια ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Παρότι πήραμε Κύπελλο αλλά και Super Cup δεν θεωρήθηκε επιτυχία. Μετά όταν πήγαμε με την ΑΕΚ στο Champions League πάλι δεν θεωρήθηκε επιτυχία. Επιτυχία στην Ελλάδα ήταν και είναι μόνο η 1η θέση και το πρωτάθλημα. Μόνο τότε θεωρείσαι κόουτς».
Επίσης, ο Μπλαχίν δήλωσε για τον ελληνικό Τύπο: «Όχι αυτά γράφονταν στον δικό μας Τύπο περισσότερο απ’ ότι στην Ελλάδα. Στον ουκρανικό Τύπο. Στην Ελλάδα μου δόθηκε το προσωνύμιο ‘Τσάρος’. Αυτό με ακολουθούσε σε όλη την πορεία μου. Ακόμα με αναγνωρίζουν στην Ελλάδα και μιλάνε για την δουλειά μου στον Ολυμπιακό. Κάποιες φορές μπορεί να ένιωθα σαν να είμαι μόνος. Σαν να με πετούν στον ποταμό να κολυμπήσω. Στον Ολυμπιακό αρχικά είχα ως διερμηνέα έναν άνθρωπο που ασχολούταν με σχέδιο. Πριν την προπόνηση έπρεπε να εξηγώ τα πάντα και δεν ήταν εύκολο όλο αυτό. Πρώτα ενημερωνόταν ο συνεργάτης μου που έκανε το 1ο σκέλος της προπόνησης και μετά έκανα εγώ το 2ο σκέλος. Πήγαινα για ύπνο στις 2 το πρωί. Στις 7 έπρεπε να είμαι ξύπνιος. Σίγουρα κανείς δεν θα περίμενε να είναι τόσο δύσκολα. Μπορεί να πούνε πάλι για μένα ότι λέω ιστορίες αλλά έτσι τα έζησα. Μόλις έμαθα αρκετά καλά τα ελληνικά βέβαια όλα έγιναν πιο εύκολα. Και στην ΑΕΚ είχα δυσκολίες αλλά και στον Ιωνικό που πέρασα και πήγαμε στον τελικό του Κυπέλλου».
Ο έμπειρος τεχνικός αναφέρθηκε και στην ανάμνηση από την Ελλάδα, που δε θα ξεχάσει ποτέ: «Φυσικά την δουλειά μου στον Ολυμπιακό. Εκτός από τα αποτελέσματα και παρά τα προβλήματα είχα να προπονήσω τον Προτάσοφ, τον Λιτόφτσενκο και τον Σάβιτσεφ. Μιλάμε για αστέρες μεγάλους. Δεν θυμάμαι ούτε καν το πως τους διαχειριζόμουν. Δεν ήταν τόσο δύκολο όμως. Ο Προτάσοφ θυμάμαι είχε δεχθεί και τρομερές προτάσεις από την Ιταλία. Υπήρχε και η διοίκηση με τον πρόεδρο αλλά και ο Τύπος τότε που έγραφε για την 11άδα και το πως πρέπει να παίζουμε. Κάποιες φορές οι οπαδοί έρχονταν με την εφημερίδα να πουν ‘γιατί δεν έπαιξε αυτός και έπαιξε εκείνος;’…».
Τέλος, μίλησε και για το κυκλοφοριακό χάος στην Αθήνα: «Ναι είναι σαν την Ουκρανία. Στην αρχή δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω και να καταλάβω το τι γινόταν. Υπήρχαν πολλά αυτοκίνητα, μηχανές και μεγάλη κίνηση. Επίσης οι Έλληνες είχαν άλλη αίσθηση του χρόνου. Έλεγα ραντεβού στη 1 και ερχόταν στις 2. Κάτι σαν ‘εντάξει γίνεται και αύριο’ και έλεγα ‘γιατί όχι σήμερα;’. Το πρωί όλοι έπιναν καφέ διαβάζοντας εφημερίδα ακόμα και στις τράπεζες».