Σαν σήμερα το 1948 εγκαινιάστηκε το γήπεδο της Ριζούπολης.
Διαβάστε το σχετικό αφιέρωμα του Απόλλωνα Σμύρνης:
«Πριν από 70 χρόνια, στις 17 Οκτωβρίου 1948. Τότε που ο… ξεριζωμένος Απόλλωνας έβρισκε το δικό του «λιμάνι» στην Ριζούπολη. Το γήπεδο «Γεώργιος Καμάρας» έγινε το σπίτι της ομάδας μας.
Διαβάστε το ιστορικό αφιέρωμα για το γήπεδο πριν από ακριβώς πέντε χρόνια:
Πριν από 65 χρόνια, στις 17 Οκτωβρίου 1948. Τότε που ο… ξεριζωμένος Απόλλωνας έβρισκε το δικό του «λιμάνι» στην Ριζούπολη.
Η γειτονική Columbia είχε γίνει ήδη είκοσι ετών και προσπαθούσε να συνέλθει από τις καταστροφές που είχε υποστεί. Οι Γερμανοί την είχαν μετατρέψει σε συνεργείο αρμάτων μάχης και αυτοκινήτων όμως μετά την απελευθέρωση το εργοστάσιο λειτουργούσε και πάλι και ήδη από τις αρχές του 1948 γνώριζε ακμή και έδινε ζωή στην περιοχή της Ριζούπολης.
Λίγο πιο πέρα, ο τεράστιος κήπος που έχει δημιουργήσει ο Ναξιώτης γιατρός, Δημήτρης Προμπονάς ήταν το στολίδι της περιοχής και μετά τον θάνατό του το 1949, κληροδοτήθηκε στον Δήμο Αθηναίων. Πριν συμβεί αυτό, η Ριζούπολη ή Ριζόπολη όπως αρκετοί την αποκαλούσαν τότε, έμελλε να γίνει ο τόπος στον οποίο θα ρίζωνε ο Απόλλωνας Σμύρνης. Η ομάδα που είχε φτάσει στην Ελλάδα μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες το 1922 και την ίδια χρονιά επανιδρύθηκε στην Αθήνα.
Η πρώτη έδρα της ήταν στους Στύλους του Ολυμπίου Διός αλλά το 1923, οι κυανόλευκοι, ενοικίασαν οικόπεδο στο τέρμα της συνοικίας Ρούφ που έγινε η έδρα της ομάδας. Οι διαστάσεις του γηπέδου ήταν 126Χ100 μ. και ο θεμέλιος λίθος του μπήκε τον Μάρτιο του 1927.
Η περίοδος 1946-47 υπήρξε σταθμός για τον Απόλλωνα. Πρόεδρος του Συλλόγου από το 1919 είναι ο γιατρός και βουλευτής Δημήτρης Μαρσέλλος, ο οποίος αναζητά έδρα από το 1938. Ο Δημήτρης Μαρσέλος, στην χριστουγεννιάτικη εορτή του συλλόγου, το 1946, ανακοινώνει ότι Απόλλων, μετά την απαλλοτρίωση του γηπέδου στο Ρουφ από την Εταιρεία Σιδηροδρόμων, έλαβε αποζημίωση 400 εκατ. από το κράτος. Με αυτό το ποσό ο Απόλλων αγόρασε οικοπεδική έκταση στη Ριζούπολη, μια περιοχή ανάμεσα στα Άνω Πατήσια, τη Νέα Φιλαδέλφεια, τον Περισσό και το Γαλάτσι, και στις 10 Φεβρουαρίου 1947 άρχισαν τα έργα κατασκευής του νέου γηπέδου.
Ο αγωνιστικός χώρος θα περιλαμβάνει γήπεδο διαστάσεων 105×72 μέτρων και περιμετρικά στίβο μήκους 400 μέτρων, στη νότια πλευρά εξέδρα χωρητικότητας 5.600 καθημένων και 1.100 ορθίων καθώς και γήπεδο τένις, αίθουσα πυγμαχίας, γυμναστήριο, αποδυτήρια, γραφεία, εντευκτήριο και τουαλέτες. Η εταιρεία Γκορίτσα ανέλαβε να ολοκληρώσει το έργο μέσα σε τέσσερις μήνες, δηλαδή στις 31 Μαΐου 1947.
Τα εγκαίνεια του νέου γηπέδου, για το οποίο δαπανήθηκαν 800.000.000 δραχμές, έγιναν την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 1948, παρουσία 10 χιλιάδων θεατών. Στην τελετή παρευρέθησαν οι υπουργοί Βουρδουμπάς, Νικολαΐδης και Ορφανίδης, ο αρχηγός του Ενωτικού Κόμματος, Π. Κανελλόπουλος.
Μετά την ολοκλήρωση της τελετής, στο γήπεδο παρατάχθηκαν δύο μεικτές ομάδες. Από τη μία η μικτή παικτών Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού και από την άλλη η μικτή παικτών των προσφυγικών σωματείων ΑΕΚ, Πανιωνίου και φυσικά Απόλλωνα.
Τότε το γήπεδο είχε μόνο την εξέδρα των επισήμων. Ηταν πέτρινη εξέδρα 3.500 θέσεων και στα σκαλοπάτια της κάθησαν ο στρατηγός Πλαστήρας και ο πρόεδρος του κόμματος των Φιλελευθέρων Σοφοκλής Βενιζέλος.
Το 1958 κατασκευάστηκε εξέδρα απέναντι με χρήματα από τη μεταγραφή του Α.Καμάρα στον Παναθηναϊκό και το 1971 το πέταλο.
Πριν την έναρξη της ποδοσφαιρικής περιόδου 1959-60, με την εφαρμογή της Εθνικής Κατηγορίας ο Απόλλων ανακοίνωσε επίσημα την τοποθέτηση χλοοτάπητα στο γήπεδο του. Θα γινόταν έτσι η δεύτερη ελληνική ομάδα μετά τον Παναθηναϊκό που θα διέθετε γήπεδο ευρωπαϊκών προδιαγραφών.Ο άλλοτε πρόσφυγας σύλλογος από την Σμύρνη έμπαινε σε μια καινούρια εποχή.
Με διαιτητή τον Νίκο Σταυρίδη
Το 1961 με τα οικονομικά ανταλλάγματα από την παραχώρηση των Αριστείδη Καμάρα και Γιάννη Χολέβα στον Παναθηναϊκό, κατασκευάστηκε η δυτική κερκίδα του γηπέδου χωρητικότητας 6.000 θεατών. Σε αυτή τη μορφή μπορεί κανείς να δει το γήπεδο στην ελληνική ταινία «ο Διαιτητής» του 1963 σε σκηνοθεσία Φίλιππου Φυλακτού. Στον ρόλο του διαιτητή ο Νίκος Σταυρίδης. Οι συγκεκριμένες σκηνές γυρίστηκαν στις 17 Νοεμβρίου 1963 σε αγώνα Απόλλων – Ολυμπιακός και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι παίκτες φτάνουν στον αγωνιστικό χώρο από τα αποδυτήρια μέσω υπόγειας διαδρομής.
Το 1971 κατασκευάστηκε το πέταλο χωρητικότητας 10.000 θεατών. Η κατασκευή του πετάλου αχρήστευσε τους διαδρόμους του στίβου, τα σκάμματα και τα γήπεδα μπάσκετ και βόλεϊ, αφού το γήπεδο μετατράπηκε αποκλειστικά σε ποδοσφαιρικό.
Η εξέδρα ορθίων έγινε κλειστό γυμναστήριο
Στα μέσα της σεζόν 1994-95, μέλη του ΔΣ του Απόλλωνα αποδέχθηκαν την πρόταση του Κ. Δέδε για τη δημιουργία κλειστού γυμναστηρίου στην πλευρά που βρισκόταν η εξέδρα ορθίων. Η πρόταση υποβλήθηκε στον τότε ΓΓ Αθλητισμού, Γιώργο Βασιλακόπουλο και εγκρίθηκε η χρηματοδότηση του έργου. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 1997. Το κλειστό γυμναστήριο χωρητικότητας 1.000 ατόμων φτιάχτηκε στην βόρεια πλευρά του γηπέδου και έτσι όλα τα τμήματα του ιστορικού συλλόγου απέκτησαν στέγη. Το κλειστό γυμναστήριο ανακαινίστηκε αργότερα για τις ανάγκες των Ολυμπιακών αγώνων.
Η ανακατασκευή και ο εγκέλαδος
Το 2002 με την συμφωνία ανακατασκευής του γηπέδου μεταξύ του Γυμναστικού Συλλόγου και της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ο Απόλλωνας απέκτησε ένα υπερσύγχρονο γήπεδο 14.500 θεατών το οποίο κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 χρησιμοποιήθηκε ως Ολυμπιακό Προπονητήριο.
Το γήπεδο της Ριζούπολης άντεξε στον χρόνο όπως ακριβώς άντεξε και ο ιστορικός Απόλλωνας. Άντεξε μάλιστα και τα δύο μεγάλα χτυπήματα του Εγκέλαδου το 1981 και το 1999. «Αντέχει στον χρόνο επειδή είναι χειροποίητο. Για λόγους ασφαλείας το 1970 το πέταλο στηρίχθηκε σε 60 κολόνες, με αποτέλεσμα να μη δημιουργηθούν χώροι για καταστήματα», είχε δώσει την εξήγηση τον Σεπτέμβριο του 1999, ο τότε πρόεδρος του Απόλλωνα, Κώστας Αλαμάνος σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ».
Η Ριζούπολη γίνεται «Γεώργιος Καμάρας»
Την περίοδο 2004-05, το γήπεδο της Ριζούπολης αποκτά την ονομασία που φέρει και σήμερα. Σε Γενική Συνέλευση των μελών του ερασιτέχνη αποφασίζεται να ονομαστεί «Γήπεδο Γεώργιος Καμάρας», προς τιμήν του μεγάλου παίκτη και κορυφαίου σκόρερ του Απόλλωνα.
Τα τελευταία σημαντικά έργα στο γήπεδο έγιναν το καλοκαίρι του 2013. Εργα, τα οποία συνδυάστηκαν με την επιστροφή της ομάδας στα μεγάλα σαλόνια του Ελληνικού ποδοσφαίρου και κρίθηκαν απαραίτητα έτσι ώστε το γήπεδο να φιλοξενεί αγώνες της Super League.