Οι Αρκάδες μετρούσαν μόλις μία νίκη στα τελευταία έξι παιχνίδι προτού επικρατήσουν 2-0 του ΟΦΗ, χάρη σε δύο εύστοχα πέναλτι του Μπαράλες. Για μία ακόμα φορά κατώτεροι των προσδοκιών οι Κρητικοί μακριά από το “σπίτι” τους.
Μονάχα απλά δεν ήταν τα πράγματα για τον Αστέρα απέναντι στον ΟΦΗ. Δεν είχαν απλώς το άγχος να διαχειριστούν τα απαιτητικά δεδομένα, όπως αυτά προέκυψαν από το κάκιστο ξεκίνημά τους στο πρωτάθλημα, αλλά και τον πρόσφατο αρνητικό κύκλο αποτελεσμάτων (έξι κερδισμένοι πόντοι στα προηγούμενα εννέα παιχνίδια).
Είχαν απέναντί τους μία φύσει επιθετική ομάδα, που παρότι δεν είναι το ίδιο αποτελεσματική μακρυά από το Ηράκλειο, διαθέτει τόσο την ποιότητα όσο και τους αυτοματισμούς για να θεωρείται μόνιμη απειλή.
Υπό το πρίσμα αυτό, το 2-0 που πήραν γηπεδούχοι ισοδυναμεί με χρυσάφι. Έφτασαν τους 18 πόντους στο πρωτάθλημα, παίρνοντας κουράγιο ενόψει της σκληρής μάχης για την παραμονή που αναμένεται να κορυφωθεί κι αποδεικνύοντας ότι έχουν τον τρόπο να λειτουργούν με κρύο αίμα, ακόμα κι όταν βρίσκονται υπό πίεση.
Ο ΟΦΗ δεν άργησε να ανεβάσει τον ρυθμό, σε ένα παιχνίδι με σημείο αναφοράς την ταχύτητα στο ανοιχτό γήπεδο στο οποίο είναι σπεσιαλίστας, όμως ο Αστέρας δεν πανικοβλήθηκε. Περιόρισε τις πραγματικές απειλές για την άμυνά του στο ελάχιστο και περίμενε υπομονετικά την ευκαιρία του. Την βρήκε στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου χάρη στο χέρι του Γιαννούλη εντός περιοχής κι ο Μπαράλες δεν την άφησε να πάει χαμένη (1-0 στο 46′).
Η υπομονή και η μεθοδικότητα χαρακτήρισαν τους γηπεδούχους και στη συνέχεια. Μπορεί να απέτυχαν να “κλειδώσουν” τη νίκη στο πρώτο κομμάτι του δεύτερου 45λεπτου, όταν πάτησαν ακόμα περισσότερο το γκάζι για να εκμεταλλευτούν την ώθηση που πήραν από το 1-0, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να πάρει ο ΟΦΗ τον έλεγχο της κατάστασης. Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι τη στιγμή που ο Αστέρας κατάφερε να κάνει το 2-0, καπαρώνοντας το “τρίποντο” (στο 87′, πάλι με εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Μπαράλες), οι Κρητικοί μετρούσαν πέντε σουτ, εκ των οποίων μόλις τα δύο εντός εστίας, επιδόσεις που συνήθως σημειώνουν πριν καν φτάσουμε στο ημίχρονο.