Φόρο τιμής θα αποτίσει η Γουέστ Χαμ στην κορυφαία προσωπικότητα που έχει φορέσει τη φανέλα της, τον θρύλο του αγγλικού ποδοσφαίρου, Μπόμπι Μουρ. Έτσι, την ερχόμενη Κυριακή με τη συμπλήρωση 20 χρόνων από το θάνατό του, θα πραγματοποιηθεί ειδική εκδήλωση προς τιμήν του. Επίσης, τη Δευτέρα με χειροκροτήματα θα εκφράσουν οι οπαδοί το θαυμασμό τους λίγο πριν την έναρξη του εντός έδρας αγώνα με την Τότεναμ για την Πρέμιερ Λιγκ. Παρευρισκόμενοι στο γήπεδο θα είναι και οι συμπαίκτες του Μουρ στην Εθνική Αγγλίας, Μάρτιν Πίτερς και Τζεφ Χάρστ. “Έχοντας παίξει μαζί του για τόσα πολλά χρόνια, ήταν σκέτη καταστροφή για μένα και τον Τζεφ” δήλωσε ο Πίτερς σχολιάζοντας το θάνατο του ταλαντούχου ποδοσφαιριστή.
Ο Μουρ ήταν ο αρχηγός των “Τριών Λιονταριών” που σήκωσε το κύπελλο “Ζιλ Ριμέ” στον ουρανό του Λονδίνου το 1966, στη μεγαλύτερη έως τώρα επιτυχία της εθνικής Αγγλίας. Γεννημένος στο Ανατολικό Λονδίνο, από νεαρή ηλικία ξεχώρισε για το ταλέντο του, τραβώντας την προσοχή του Σερ Αλφ Ράμσει, ο οποίος τον έχρισε και αρχηγό της Εθνικής. Ο ικανότατος ηγέτης ξεχώρισε και για την εκτίμηση που έτρεφαν οι συμπαίκτες του στο πρόσωπό του. “‘Ήταν ένας καταπληκτικός παίκτης και δε θα ξεχαστεί ποτέ” συμπληρώνει ο Πίτερς.
Μετά την επιτυχημένη του καριέρα στη Γουέστ Χαμ, ο Μουρ πήρε μεταγραφή για τη Φούλαμ. Ο Λες Στρονγκ, αμυντικός της Φούλαμ που έπαιξε μαζί του τη σεζόν 1974-1975 τονίζει πως οι μέρες που περνούσε παίζοντας με τον Μουρ ήταν οι καλύτερες της εποχής εκείνης. “Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, όπως όλοι ήξεραν κι ένας υπέροχος παίκτης, μα και τόσο ταπεινός.” Ο Στρονγκ λόγω τραυματισμού του δεν συμμετείχε στον τελικό Κυπέλλου Αγγλίας μεταξύ Φούλαμ και Γούεστ Χαμ που ανέδειξε νικήτρια τη δεύτερη με 0-2. Μιλώντας με τον Μουρ γι’αυτό, εκείνος του είπε πως αν μπορούσε να αλλάξει θέσεις μαζί του, θα το έκανε. “Ήταν μια συγκινητική στιγμή”, ομολογεί σήμερα ο Στρονγκ.
Ο μεγάλος σταρ του Αγγλικού ποδοσφαίρου αφού εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο, ασχολήθηκε με την προπονητική αλλά και με την αρθρογραφία. Το νήμα της ζωής του όμως κόπηκε νωρίς. Στις 24 Φεβρουαρίου 1993 και μόλις στα 51 του χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή ηττημένος από τον καρκίνο του εντέρου. Είκοσι χρόνια μετά έχει αφήσει το στίγμα του στον αθλητισμό και οι Βρετανοί δε διστάζουν να τιμήσουν για άλλη μια φορά το εθνικό τους ίνδαλμα.