To Major Soccer League διανύει φέτος τον 25ο χρόνο ως διοργάνωση στην Αμερική κι όπως λένε οι πρωταγωνιστές του, έχει πολλούς λόγους για να αισθάνεται «περήφανο» για τη δική του προσωπικότητα κι αγωνιστική ταυτότητα

To επαγγελματικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα – το soccer όπως το «προσδιορίζουν» στην άλλη πλευρά του βόρειου Ατλαντικού – διανύει φέτος τον 25ο χρόνο της πορείας του στην παγκόσμια ιστορία του λαοφιλούς αθλήματος κι όπως λένε οι πρωταγωνιστές του, έχει πολλούς λόγους για να αισθάνεται «δυνατό», «περήφανο» έχοντας τη δικιά του προσωπικότητα κι αγωνιστική ταυτότητα!
Μπορεί βέβαια να μην υπάρχει ακόμα η ενέργεια των γηπέδων της Αγγλικής Premier League και της Ισπανικής La Liga, η φινέτσα και η ταχύτητα της Ιταλικής Serie, αλλά και η δυναμική της Γαλλικής Ligue 1 όμως οι Αμερικανοί έχουν καταφέρει μετά από αρκετά χρόνια ποδοσφαιρικών «πειραματισμών» κι αγωνιστικού «μπολιάσματος» να καταλήξουν σε κάτι που προφανώς του αρέσει και προπάντων τους κάνει να νιώθουν… αυτάρκεις, σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, και αισιόδοξους για το παρόν και το μέλλον του αθλήματος!
Δεν είναι μόνον οι εικόνες των κατάμεστων γηπέδων, απ’ άκρη σ’ άκρη στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, που βγάζουν «υγεία» και «ζωή» στο πρωτάθλημα του MLS όσο κυρίως – σύμφωνα με τις απόψεις των πιο έμπειρων του χώρου – η προοπτική όπως αυτή πηγάζει από την καθημερινότητα στις ομάδες και τους ανθρώπους που τις στελεχώνουν στην συγκεκριμένη διαδικασία!
Ναι μεν αυτές τις μέρες το Major League Soccer , όπως και σχεδόν όλα τα υπόλοιπα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα του πλανήτη, βρίσκεται σε καθεστώς αγωνιστικής «καραντίνας» λόγω κορωνοϊού όμως οι άνθρωποι που ξέρουν καλά το εν λόγω πρωτάθλημα κι έχουν γράψει τη δικιά τους ιστορία πάνω σ’ αυτό δηλώνουν χωρίς δισταγμό την αισιοδοξία και τη χαρά τους για την εξέλιξή του.
Χαρακτηριστικά τα λεγόμενα ενός ανθρώπου που έζησε το σύγχρονο αμερικανικό ποδοσφαιρικό «όνειρο» από τις πρώτες του ανάσες, του Μπομπ Μπράντλεϊ, πρώην αρχηγού στην εθνική ομάδα των ΗΠΑ, προπονητής με τεράστια διεθνή εμπειρία και νυν τεχνικού των Λος Άντζελες F.C. 
«Νομίζω ότι υπήρξαν  χρονικά διαστήματα κατά τα οποία οι μεγάλες προσωπικότητες που ήρθαν και πήραν μέρος σε αυτό το πρωτάθλημα, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διάδοση, στην ανάπτυξη και την καθιέρωσή του ως ένα ξεχωριστό άθλημα στους Αμερικανούς. Τώρα όμως νομίζω ότι η διαφορά υφίσταται στο γεγονός πως υπάρχουν πολλά μεγάλα ονόματα, αλλά και αρκετοί νεαρής ηλικίας ποδοσφαιριστές – που δεν υπήρχαν σε τόσο μεγάλο βαθμό στο παρελθόν – οι οποίοι διαμορφώνουν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εικόνα όχι μόνον για τους φιλάθλους που έρχονται στο γήπεδο για να απολαύσουν το θέαμα αλλά και σε όλους εμάς που βρισκόμαστε στις ομάδες, προπονητές, ποδοσφαιριστές, παράγοντες των ομάδων, έτσι ώστε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σε όλα τα επίπεδα προκειμένου να βγάζει και το MLS τα δικά του «αστέρια» που θα μπορέσουν να αγωνιστούν σύντομα σε ένα υψηλότερο επίπεδο. Να έρθει σύντομα δηλαδή η εποχή που όχι μόνον θα παίρνουμε στο πρωτάθλημά μας ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου αλλά και θα δίνει το πρωτάθλημά μας σε άλλα πρωταθλήματα παίκτες υψηλού επιπέδου.
Αυτή η προοπτική νομίζω είναι μια σημαντική ένδειξη αναφορικά με το επίπεδο ανάπτυξης του MLS μετά από 25 χρόνια.
.» 

Ο Τζιοβάνι Σαβαρέζε, προπονητής των Πόρτλαντ Τίμπερς, 30 φορές διεθνής με την εθνική Βενεζουέλας κι εμπειρίες ως ποδοσφαιριστής ακόμα και στα γήπεδα της Αγγλίας και της Ιταλίας, μεταξύ άλλων, εστιάζει στη δυναμική που έχει πλέον αναπτύξει το πρωτάθλημα έχοντας δημιουργήσει πλέον τις δικές του σταθερές βάσεις :
«Είναι πραγματικά απίστευτο το πόσο έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια το πρωτάθλημα. Στο ξεκίνημά του φτιάξαμε κάποιους ξεχωριστούς κανόνες προκειμένου να γίνει πιο ευχάριστο κι ελκυστικό για τους Αμερικανούς όμως τώρα αυτό δεν μας χρειάζεται καν! Τώρα με την ανάπτυξη που υπάρχει όλα είναι πιο απλά για όλους μας! Πρόκειται για μια διοργάνωση που έχει πλέον τη δική της δυναμική. Μια ανεξάρτητη δυναμική! 
Να σκεφτούμε επίσης πως έχουμε δημιουργήσει «γνήσιους» ποδοσφαιρικούς φιλάθλους κάτι που δεν υπήρχε σε τόσο μεγάλο ποσοστό στα πρώτα χρόνια του MLS!
Aυτοί είναι ποδοσφαιρόφιλοι κι όχι μόνον με βάση το εθνικό τους υπόβαθρο ανάλογα με την προέλευσή τους καθώς παλιότερα έπαιζε ρόλο η προέλευση των συγκεκριμένων αφού οι περισσότεροι ήταν γόνοι μεταναστών από την Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Αργεντινή. Πλέον μιλάμε για Αμερικανούς λάτρες του ποδοσφαίρου και μπορώ να σας πω ότι το πάθος από τους Αμερικανούς για το συγκεκριμένο άθλημα είναι τεράστιο!
Αυτή η εξάπλωση της αγάπης για το ποδόσφαιρο και το εν λόγω πρωτάθλημα μοιάζει με ένα… τραίνο που τρέχει πάρα πολύ γρήγορα και όλοι οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται πως αυτό το τραίνο πάει κάθε μέρα και πιο γρήγορα..
»

O Πίτερ Βερμς  από το 2009 στον πάγκο της Σπόρτινγκ Κάνσας Σίτι είναι ο μακροβιότερος προπονητής, αυτή τη στιγμή στο MLS δηλώνοντας κι αυτός πλέον την ικανοποίησή του για τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στο πρωτάθλημα της χώρας του :
« Δεν ξέρω εάν υπήρχαν πριν από χρόνια σκέψεις και προσδοκίες στο να φτάσουμε στο επίπεδο που είναι σήμερα το πρωτάθλημά μας! Κάθε ομάδα έχει τώρα έναν ορίζοντα ποιοτικής εξέλιξης με βάση των ποιότητα των παικτών που έχουν έρθει για να αγωνιστούν αλλά και την αξία των παικτών που πραγματικά θέλουν να έρθουν για να αγωνιστούν. Αυτή είναι η σημαντικότερη αλλαγή, ως προς το καλύτερο αυτή την στιγμή. Δεν ξέρω εάν υπάρχει κάποιο… ταβάνι σε αυτό καθώς βρισκόμαστε σε ένα διαρκώς ανοδικό δρόμο και συνεχίζουμε να… πετάμε»!

Ο 68χρονος Μπρους Αρίνα προπονητής της εθνικής ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών στα.. καλύτερά της (1998-2006) και νυν τεχνικός της Νιού Ίγκλαντ Ρεβολούσιον με πέντε τίτλους ως προπονητής στο MLS διακρίνει κι αυτός το κάτι διαφορετικά ευχάριστο στην όλη ιστορία :
«Είμαστε τώρα σε ένα σημείο όπου πιστεύουμε πραγματικά ότι μπορούμε να πάμε σε ένα ακόμα καλύτερο επίπεδο έχοντας ξεπεράσει όλα τα προβλήματα μετά την αποτυχία των πρώτων χρόνων του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στη βόρεια Αμερική!
Στα πρώτα 5-6 χρόνια του MLS υπήρξαν μεταπτώσεις αναφορικά με τους συντελεστές επιτυχίας κι αποδοχής του από τον κόσμο. Σαφώς και έπαιξε ρόλο η καλή πορεία της εθνικής ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών στο Μουντιάλ του 2002 δίνοντας στο άθλημα τα απαραίτητα «όπλα» έτσι ώστε να διαδοθεί καλύτερα αλλά και να βελτιωθεί σε πολλά επίπεδα. Γενικά βρισκόμαστε σε μια ανοδική πορεία. Έπαιξαν ρόλο, όλα αυτά τα χρόνια οι ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου που ήρθαν να αγωνιστούν και να συμβάλλουν με ποικίλους τρόπους στην ανάπτυξη του πρωταθλήματος έτσι ώστε να λέμε αυτή τη στιγμή πως είμαστε μετά από 25 χρόνια σε μια πορεία ανάπτυξης..
»

Με αυτά τα λόγια τεσσάρων εκ των σημαντικότερων στυλοβατών του ποδοσφαίρου, σε επίπεδο εθνικού επαγγελματικού πρωταθλήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες, γίνεται αντιληπτή η αίσθηση αισιοδοξίας που υπάρχει σε ένα πρωτάθλημα που μόλις ξεκίνησε και καλώς εχόντων των πραγμάτων, όταν με το καλό περάσουν οι «εφιάλτες» της σύγχρονης πανδημίας, θα έχει να προσφέρει πολλά στους φιλάθλους του.