Ο προπονητής αποτελεί σχεδόν πάντα το εξιλαστήριο θύμα όταν μία ομάδα δεν έχει τα απαιτούμενα αποτελέσματα. Σπάνια οι διοικήσεις των ομάδων «ζυγίζουν» και κατανέμουν, μετά από ώριμη σκέψη, την ευθύνη του καθενός από αυτούς που απαρτίζουν έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό. Ποια είναι η ευθύνη της διοίκησης ενδεχομένως, των παικτών του προπονητή, του ιατρικού τιμ.
H αποχώρηση των Ινιέστα – Νεϊμάρ “ζημίωσε” σε τεράτιο βαθμό την Μπαρτσελόνα του Βαλβέρδε
Στην περίπτωση της Μπαρτσελόνα, ο Βαλβέρδε είναι αυτός που απορροφά τους κραδασμούς από την αποτυχημένη φετινή σεζόν των «μπλαουγκράνα». Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι είναι και απαραίτητα ο αποκλειστικός υπεύθυνος για ότι συνέβη φέτος στους Καταλανούς.
Μετά την ήττα από την Βαλένθια στον τελικό του κυπέλλου Ισπανίας, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν «φωτιά» από μηνύματα φίλων της Μπαρτσελόνα που ζητούσαν την αποπομπή του Ερνέστο Βαλβέρδε. Παρά τα λεγόμενα και τις διαβεβαιώσεις του προέδρου Ζοζέπ Μαρία Μπερτομέου, ότι η ομάδα συνεχίζει με τον «Txingurri» νομίζω ελάχιστοι πίστεψαν ότι θα μπορέσει ένας σύλλογος όπως η Μπαρτσελόνα να δεχτεί αναίμακτα μία τέτοια αποτυχία.
Δεν είχαν συνέχεια οι ομάδες που “έχτισαν” Γκουαρντιόλα – Ενρίκε
Το σίγουρο είναι ότι η Μπαρτσελόνα έχει πάρει την κατιούσα. Από την ομάδα-υπόδειγμα του Πεπ Γκουαρντιόλα (2008-2012) με τα τρία πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα, τρία ισπανικά Σούπερ Καπ, τρία Σούπερ Καπ Ευρώπης, τρία Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων και δύο Τσάμπιονς Λιγκ αλλά και του Λουίς Ενρίκε (2014-2017) που σε τρία χρόνια παρουσίας στο καταλανικό πάγκο κατέκτησε 9 τρόπαια, μεταξύ αυτών και το Τσάμπιονς Λιγκ (2015), φτάσαμε στην σημερινή απογοητευτική εικόνα.
Η απίστευτη ανατροπή της Λίβερπουλ, που άφησε εκτός τελικού την ισπανική ομάδα, σε συνδυασμό με την ήττα λίγες ημέρες αργότερα από την Βαλένθια στον τελικό του κυπέλλου, μία ομάδα που κατέκτησε κάποιον τίτλο μετά από 11 ολόκληρα χρόνια, δεν «καταπίνεται» εύκολα από τους οπαδούς αυτού του τεράστιου συλλόγου. Μπορεί ο Βαλβέρδε να μην μπορεί τελικά να «σηκώσει» στις πλάτες του την ευθύνη ενός τέτοιου μεγέθους, όπως η Μπαρτσελόνα.
Ο Βαλβέρδε ήταν ελαφρώς άτυχος καθώς έφτασε στο Camp Nou όταν ο Νεϊμάρ αποχωρούσε, ενώ ο Αντρές Ινιέστα έκλεισε σύντομα την σπουδαία του καριέρα στην Μπάρτσα. Χωρίς δύο παίκτες που μπορούσαν να αλλάξουν τις ισορροπίες, το στυλ παιχνιδιού της ομάδας είχε υποστεί πολύ μεγάλη αλλοίωση.
Ο Βαλβέρδε δεν κατάφερε να πάρει το μάξιμουμ από παίκτες που ήρθαν, όπως ο Ντεμπελε΄, ο Κοουτίνιο, ο Μάλκομ, η αμυντική λειτουργία της ομάδας δεν είχε την ίδια καλή συνοχή του παρελθόντος και έμεινε τελικά να «παλεύει» μόνος του ο Μέσι.
Όμως ο Αργεντινός παρά την εξαιρετική του χρονιά, όπου πέτυχε περισσότερα γκολ από τις συμμετοχές που είχε (51 γκολ σε 50 συμμετοχές), βρίσκεται πια στα 31 του χρόνια και δεν μπορεί η Μπαρτσελόνα να τα περιμένει όλα από αυτόν. Το στιλ παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα θα έπρεπε να μοιάζει με αυτό του φετινού νεανικού Άγιαξ και όχι να τα περιμένει όλα από έναν παίκτη και με έναν αγωνιστικό προσανατολισμό που δεν αντιπροσωπεύει τον σύλλογο.
Λάθος σχεδιασμός, λάθος φιλοσοφία παιχνιδιού, σίγουρα οι ευθύνες του Ερνέστο Βαλβέρδε είναι μεγάλες. Μπορεί να ζήτησε κάποια πράγματα που η διοίκηση δεν τα έπραξε, να μην είχε καμία συμμετοχή στις μεταγραφές. Τέτοιου είδους ζητήματα πιθανότατα δεν θα τα μάθουμε ποτέ.
Κρίνοντας πάντα εκ του αποτελέσματος και καθισμένοι στην αναπαυτική μας καρέκλα, απλώς κάνουμε κάποιες διαπιστώσεις. Αυτό που φαίνεται στην «βιτρίνα». Και αυτό που φαίνεται, δεν είναι καθόλου κολακευτικό για τον ιδιαίτερα αγαπητό στην Ελλάδα, Ερνέστο Βαλβέρδε.