Μονομαχία στην …Κουπακαμπάνα

Το 20ό Παγκόσμιο Κύπελλο φτάνει στην κορύφωσή του του την Κυριακή με τον μεγάλο τελικό ανάμεσα σε Γερμανία και Αργεντινή στο θρυλικό Μαρακανά του Ρίο Ντε Τζανέιρο (22:00, NEΡΙΤ).

Ήταν ένα Μουντιάλ στο οποίο τα είδαμε όλα, ή σχεδόν όλα. Πρώην παγκόσμιες πρωταθλήτριες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Αγγλία να μην μπορούν να περάσουν ούτε τον όμιλο. Την Ελλάδα να το καταφέρνει για πρώτη φορά. Τις κανιβαλικές τάσεις του Λουίς Σουάρες. Την πέντε φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια Βραζιλία να υποβάλλεται στη μεγαλύτερη ντροπή της ιστορίας της, δεχόμενη επτά γκολ μέσα στο σπίτι της σε ημιτελικό Μουντιάλ. Ανατροπές, γκολάρες και προπονητικές εμπνεύσεις όπως αλλαγή τερματοφύλακα μόνο για τη διαδικασία των πέναλτι. Απομένει μόνο να μάθουμε ποιος θα διαδεχτεί στον παγκόσμιο θρόνο την Ισπανία, στον πιο πολυπαιγμένο τελικό στην ιστορία της διοργάνωσης, καθώς η Γερμανία θα αντιμετωπίσει την Αργεντινή με φόντο το Παγκόσμιο Κύπελλο για τρίτη φορά. Η πανίσχυρη μηχανή των «πάντσερ», απέναντι στον κορυφαίο παίκτη των τελευταίων ετών, Λιονέλ Μέσι. Η ισχυρή οικονομική δύναμη, απέναντι σε μία χώρα της οποίας ο λαός έχει ταλαιπωρηθεί αφάνταστα από τις επιλογές των «μεγάλων». Δύο κόσμοι χωριστά, αντιμέτωποι σε 90, 120 λεπτά ή και.παραπάνω. Μέχρι τελικής πτώσεως…


Γιατί Γερμανία;

– Γιατί μέχρι τώρα είναι η καλύτερη ομάδα του τουρνουά: Μέχρι πριν τα ημιτελικά το κοινό συμπέρασμα ήταν πως δεν υπήρξε κάποιο σύνολο που σημάδεψε τη διοργάνωση όπως σε προηγούμενες τελικές φάσεις. Το 7-1 της Γερμανίας επί της Βραζιλίας όμως φέρνει τη «νατσιοναλμάνσαφτ» στο προσκήνιο ως φαβορί του τελικού. Σε συνδυασμό με τον περίπατο κόντρα στην Πορτογαλία του Ρονάλντο αλλά και την σχετικά άνετη νίκη επί μίας ανταγωνιστικής Γαλλίας, η Γερμανία πείθει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα του τουρνουά.
– Γιατί δεν στηρίζεται σε έναν παίκτη: Με τη «νατσιοναλμάνσαφτ» δεν ξέρεις από ποιον να πρωτοφυλαχτείς. Από τον Μίλερ, τον Κρόος, τον  Κεντίρα, τον Σίρλε, τον Γκέτσε, τον Οζίλ, τον Χούμελς, ή τον μεγαλύτερο σκόρερ στην ιστορία των Μουντιάλ Κλόζε; Η «νατσιοναλμάνσαφτ» είχε από οκτώ διαφορετικούς σκόρερ στις δύο τελευταίες συμμετοχές της σε Μουντιάλ και μπορεί να βρει ήρωες από παντού. Άσε που πίσω υπάρχει ο Νόιερ, ο οποίος τελειώνει το τουρνουά με φόρμα .Σούπερμαν.



– Γιατί είναι πιο ξεκούραστη: Οι Γερμανοί έπαιξαν μία μέρα νωρίτερα ημιτελικό από τους Αργεντίνους και έτσι όπως πήγε το ματς στο Μπέλο Οριζόντε, στο β’ έμοιαζαν με τον Μπολτ σε προκριματικές σειρές Ολυμπιακών Αγώνων. Οι Αργεντινοί αγωνίστηκαν μία μέρα αργότερα παίρνοντας την πρόκριση μετά από 120′ λεπτά αγώνα και πέναλτι, με όποια κούραση συνεπάγεται αυτό.
– Γιατί θα έχει την υποστήριξη των ντόπιων: Οι Βραζιλάνοι αποθέωσαν τους Γερμανούς στο Μπέλο Οριζόντε μετά το έβδομο γκολ, με χειροκρότημα αλλά και «όλε-όλε» όταν άλλαζαν τη μπάλα, σε ένα από τα πιο σουρεαλιστικά επεισόδια στην ιστορία των Μουντιάλ. Έτσι αναμένεται να τους στηρίξουν και στο Μαρακανά, καθώς δεν θέλουν να ζήσουν τον εφιάλτη της στέψης των Αργεντινών ως πρωταθλητών κόσμου μέσα στο πνευματικό σπίτι του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. 
– Γιατί τελικά, έχει έρθει η ώρα της: Οι προηγούμενες δύο ομάδες που κατέκτησαν τέταρτο Παγκόσμιο Κύπελλο, το είχαν κάνει 24 χρόνια μετά το τρίτο τους. Η Βραζιλία πήρε την «tetra» το 1994, 24 έτη μετά από τη νίκη του Πελέ στο Μεξικό το 1970, ενώ η Ιταλία το κατάφερε το 2006, έχοντας κατακτήσει το τρόπαιο προηγούμενη φορά το 1982. Η Γερμανία αναδείχτηκε πρωταθλήτρια κόσμου για τρίτη φορά το 1990, πριν από 24 χρόνια. Άρα;


Γιατί Αργεντινή;

– Γιατί έχει τον Μέσι: Τον αν το τωρινό «10» της είναι καλύτερο του Μαραντόνα είναι μία συζήτηση που γίνεται οπουδήποτε αλλού εκτός από την.Αργεντινή, εκεί που η δόξα του Ντιέγκο παραμένει αξεπέραστη. Ο Μέσι είναι λιγότερο συναρπαστικός εκτός γηπέδου από τον Μαραντόνα, όμως έχοντας καταρρίψει όλα τα ρεκόρ στο διασυλλογικό ποδόσφαιρο, θέλει να κατακτήσει μαζί με το Μουντιάλ και τις καρδιές των συμπατριωτών του, που για πολύ καιρό τον θεωρούσαν περισσότερο «Καταλανό» παρά Αργεντινό. Αν τα καταφέρει, τότε θα αποκτήσει ένα πανίσχυρο επιχείρημα  στη σύγκριση με τον Ντιέγκο. Μία μεγάλη εμφάνιση στον τελικό, θα του επιτρέψει να μπει μια για πάντα στη λίστα των «αθάνατων» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.



– Γιατί έχει πολύ καλή άμυνα: Αν κάποιος ισχυριζόταν πριν από το Μουντιάλ πως η Αργεντινή θα έφτανε στον τελικό βασιζόμενη στην άμυνά της, λίγοι θα τον πίστευαν. Κι όμως, ο πραγματιστής Σαμπέγια, αν και δεν έχει αμυντικούς τεράστιας κλάσης τύπου Αγιάλα στο ρόστερ του, έφτασε την «αλμπισελέστε» μέχρι το Ρίο χωρίς η ομάδα του να έχει δεχτεί γκολ ακόμα στα νοκ-άουτ παιχνίδια της. Η Αργεντινή δεν έχει κερδίσει κανένα παιχνίδι με πάνω από ένα γκολ διαφορά, όμως η Ισπανία πριν από τέσσερα χρόνια κατέκτησε το Μουντιάλ με διαδοχικά 1-0 και κανείς δεν αμφισβήτησε την αξία της.
– Γιατί έχει τον κόσμο στο πλευρό της: Ο σημερινός τελικός αποτελεί την απόλυτη ποδοσφαιρική ονείρωξη του Αργεντινού. Το να δει την Εθνική ομάδα να στέφεται πρωταθλήτρια κόσμου μέσα στο άντρο της γειτόνισσας Βραζιλίας έχει αξία ανεκτίμητη για όλους όσους υποστηρίζουν την «αλμπισελέστε». Δεκάδες  χιλιάδες Αργεντινών θα κάνουν το ταξίδι στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, το οποίο για μία βραδιά θα απαρνηθεί το κίτρινο και το πράσινο, για να ντυθεί στα γαλάζια και τα λευκά. Ποτέ στην ιστορία ευρωπαική ομάδα δεν κατέκτησε Μουντιάλ σε λατινοαμερικανικό έδαφος  και οι Αργεντινοί θα κάνουν τα πάντα για να διατηρηθεί αυτή η παράδοση.
– Γιατί είναι αουτσάιντερ και το ξέρει: Οι Αργεντινοί δεν θα μπουν στον τελικό υποχρεωμένοι να επιτεθούν από το πρώτο λεπτό, όπως αφελώς προσπάθησαν να κάνουν οι Βραζιλιάνοι, με αποτέλεσμα να βρεθούν ολέθρια εκτεθειμένοι στα μετόπισθεν. Η «αλμπισελέστε» ξέρει πως αντιμετωπίζει μία πιθανώς καλύτερη ομάδα, ένα σύνολο που δουλεύεται εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια για να κυνηγήσει τον τίτλο. Η Αργεντινή δεν έχει πρόβλημα με την ταμπέλα του αουτσάιντερ και αναμένεται να παίξει με περισσότερο μυαλό σε σχέση με τη «σελεσάο». Οι «μινιμαλιστές πολεμιστές», όπως τους χαρακτήρισε ο γερμανικός Τύπος, είναι έτοιμοι για άλλη μία μάχη.
– Γιατί υπάρχει ο Μαστσεράνο: Ένας παίκτης της Μπαρτσελόνα έχει αποδειχτεί κλειδί στην πορεία της Αργεντινής ως τώρα και δεν είναι ο Μέσι. Ο Χαβιέρ Μαστσεράνο έχει ντυθεί τη στολή του πολεμιστή σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, οδηγώντας τους συμπαίκτες του με την κλάση, το πάθος και την αυτοθυσία του. Λίγο πριν την έναρξη του τελικού, αυτός θα αναλάβει να μεταδώσει στους συμπαίκτες του το τι ακριβώς διακυβεύεται στον αποψινό τελικό, έχοντας αποδείξει σε προηγούμενα ματς πως μπορεί να τους εμπνεύσει.



Η προϊστορία



Οι δύο ομάδες έχουν αναμετρηθεί συνολικά 20 φορές στην ιστορία τους με την Αργεντινή να έχει το πάνω χέρι με 9 νίκες, 5 ισοπαλίες και 6 ήττες (28-28 τέρματα). Σε Παγκόσμιο Κύπελλο, ετοιμάζονται να κοντραριστούν για έβδομη φορά συνολικά, σε μία από τις σημαντικότερες αντιπαλότητες  στην ιστορία των Μουντιάλ. Το 1958 στη φάση των ομίλων η τότε Δυτική Γερμανία είχε επικρατήσει της Αργεντινής με 3-1, ενώ το 1966 το ματς ανάμεσα στις δύο ομάδες και πάλι στους ομίλους είχε λήξει ισόπαλο 0-0. Το 1986 στο Αζτέκα της Πόλης του Μεξικού, η Αργεντινή είχε στεφθεί πρωταθλήτρια κόσμου κερδίζοντας 3-2 τη Δ. Γερμανία στον τελικό, αλλά οι Ευρωπαίοι πήραν τη ρεβάνς τέσσερα χρόνια αργότερα με νίκη 1-0 στον τελικό του Μουντιάλ 1990 στο Ολίμπικο της Ρώμης. Από τότε οι Γερμανοί μετρούν δύο σερί νίκες επί της Αργεντινής σε προημιτελικά, το 2006 με 4-2 στα πέναλτι έπειτα από ισοπαλία 1-1 στα 120′ και το 2010 με το εμφατικό 4-0 στο Κέιπ Τάουν.


Το γήπεδο
Μαρακανά 



Το ποδοσφαιρικό στολίδι του Ρίο Ντε Τζανέιρο, το θρυλικό Μαρακανά, θα φιλοξενήσει τον σημερινό τελικό. Κατασκευασμένο για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950, σε αυτό το γήπεδο έλαβε χώρα το περιβόητο «Μαρακανάσο», η κατάκτηση του Μουντιάλ από την Ουρουγουάη με νίκη επί της διοργανώτριας Βραζιλίας μπροστά σε 200.000 θεατές. Κάποτε το μεγαλύτερο γήπεδο στον κόσμο, το Μαρακανά ανακαινίστηκε εκ βάθρων για το φετινό Μουντιάλ και έχει χωρητικότητα 74.738 θεατών. Μέχρι στιγμής έχει φιλοξενήσει τα ματς Αργεντινής – Βοσνίας (2-1), Ισπανίας – Χιλής (0-2), Βελγίου – Ρωσίας (1-0) και Ισημερινού – Γαλλίας (0-0) στη φάση των ομίλων, καθώς και τα Κολομβία – Ουρουγουάη (2-0) και Γαλλία – Γερμανία (0-1) στα νοκ-άουτ.


Η «στρογγυλή θεά»



Ο σημερινός τελικός θα διεξαχθεί με μπάλα ειδικά κατασκευασμένη για το μεγαλύτερο ματς της τετραετίας. Η Brazuca Final Rio της Adidas είναι μία παραλλαγή της απλής Brazuca που χρησιμοποιήθηκε μέχρι τώρα στο τουρνουά, με μόνη αλλαγή τα χρώματά της, όπου κυριαρχεί το κίτρινο και το πράσινο του τροπαίου FIFA World Cup. Τη μπάλα έχουν τεστάρει τους προηγούμενους μήνες μεταξύ άλλων οι παίκτες της Μπάγερν Μονάχου, αλλά και ο Λιονέλ Μέσι. 


Ο διαιτητής
Νικόλα Ριτσόλι (Ιταλία)



Ο 42χρονος Νικόλα Ριτσόλι είναι η επιλογή της ΦΙΦΑ για τον τελικό. Ο αρχιτέκτονας από τη Μόντενα έχει σφυρίξει ήδη δύο ματς της Αργεντινής στη  Βραζιλία, τις νίκες επί Νιγηρίας (3-2) στους ομίλους και Βελγίου (1-0) στους «8», όπου ο Μαρκ Βίλμοτς τον κατηγόρησε πως ευνόησε την «αλμπισελέστε». Επίσης, ήταν διαιτητής στο 5-1 της Ολλανδίας επί της Ισπανίας στην πρεμιέρα. Η παροικία της Μπάγερν στην Εθνική Γερμανίας πάντως έχει καλές αναμνήσεις από αυτόν, καθώς είχε σφυρίξει τη νίκη των Βαυαρών με 2-1 επί της Ντόρτμουντ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2013 στο Γουέμπλει του Λονδίνου. Βοηθοί του Ριτσόλι θα είναι οι συμπατριώτες του Φαβεράνι και Στεφάνι.


Η μάχη των πάγκων
Ο Γιόακιμ Λεβ δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με απουσίες βασικών παικτών του και αναμένεται να διατηρήσει την ίδια βασική ενδεκάδα που διέλυσε σε ένα ημίχρονο τη Βραζιλία, με τον Λαμ στη φυσική του θέση του δεξιού μπακ και τους Σβαινστάιγκερ και Κεντίρα να παίζουν ρόλο-κλειδί στην αντιμετώπιση του Μέσι.

Ο Αλεχάντρο Σαμπέγια θα περιμένει μέχρι και την τελευταία στιγμή τον τραυματία Άνχελ Ντι Μαρία, που αποτελεί και τον μοναδικό του πονοκέφαλο. Αν ο παίκτης της Ρεάλ δεν προλάβει, η ενδεκάδα δεν αναμένεται να αλλάξει σε σχέση με τον ημιτελικό.

Πιθανές ενδεκάδες:
Γερμανία (Λεβ): Νόιερ – Λαμ, Μπόατενγκ, Χούμελς, Χέβεντες – Σβαϊνστάιγκερ, Κεντίρα, Κρόος – Μίλερ, Οζίλ, Κλόζε. 
Αργεντινή (Σαμπέγια): Ρομέρο – Σαμπαλέτα, Ντεμικέλις, Γκαράι, Ρόχο – Μαστσεράνο, Μπίλια – Πέρες, Λαβέτσι, Μέσι – Ιγκουαΐν.