«Kακά τα ψέματα», «οφθαλμαπάτη» η ωραιοποίηση μίας σκληρής πραγματικότητας, υπερφίαλη η όποια υπεραισιοδοξία για την επίτευξη ενός στόχου, όπως είναι η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αν συμβεί, θα πρόκειται για…άθλο, εφάμιλλο των δυο χρυσών Ευρωμπάσκετ.
Η Εθνική Ανδρών που αναμένεται σε λίγες ώρες να φτάσει στην Βικτώρια του Καναδά και στην νήσο Βανκούβερ, ύστερα από 21 ώρες ταξιδιού, καλείται να ανέβει ένα…βουνό για να «καρφώσει» στην κορυφή του, την ελληνική σημαία και να εξασφαλίσει μέσω του προολυμπιακού τουρνουά (29/6-4/7), την τέταρτη συμμετοχή της ιστορίας της, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Γιατί, πολύ απλά, πρόκειται για την πιο αδύναμη Εθνική ομάδα της τελευταίας δεκαετίας. Στην προϊστορία των προολυμπιακών τουρνουά, η Εθνική ομάδα παρατάχθηκε με πολύ καλύτερα και δυνατότερα ρόστερ, αλλά και πάλι δεν έφτασε στην πρόκριση, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εκείνο του ’88, στην Ολλανδία, όπου είχε παίξει ως πρωταθλήτρια Ευρώπης του ’87 και το ίδιο ρόστερ (είχε ενισχυθεί και με τον Ντέιβιντ Στεργάκο). Εφάμιλλη περίπτωση και το προολυμπιακό του 2012, στο Καράκας της Βενεζουέλας.
Βέβαια, η προϊστορία των αποτυχημένων διεκδικήσεων πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μπορεί να σημαίνει πολλά, αλλά και τίποτα, καθώς κάθε προολυμπιακό τουρνουά είναι μια νέα και διαφορετική απόπειρα πρόκρισης και η έκβαση της, εξαρτάται βασικά από τις δυνατότητες της ίδιας της Εθνικής και φυσικά από την δυναμικότητα των αντιπάλων που θα αντιμετωπίσει, κυρίως, στα νοκ αουτ παιχνίδια. Στα τέσσερα προολυμπιακά τουρνουά που θα γίνουν, ταυτόχρονα, σε γήπεδα-«φούσκες», υπάρχει και ένα ακόμα ντεζαβαντάζ για τις 6 ομάδες των δυο ομίλων σε κάθε πόλη (Βελιγράδι, Κάουνας, Σπλίτ, Βικτώρια). Προκρίνεται, μόνο η πρώτη ομάδα, η νικήτρια του τελικού. Αυτό είναι το σύστημα της FIBA, από το προηγούμενο προολυμπιακό τουρνουά του 2016 για τους Ολυμπιακούς του Ρίο. Συνεπώς, από τις 24 Εθνικές που θα πάρουν θέση στην αφετηρία των προολυμπιακών, μόνο τέσσερις θα ταξιδέψουν στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, στα τέλη Ιουλίου. Τα τέσσερα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα που θα προκριθούν, έχουν περιθώριο μόνο μίας ήττας, στο ένα εκ των δυο παιχνιδιών του ομίλου. Στα δυο επόμενα που θα είναι νοκ αουτ, η ήττα οδηγεί σε αποκλεισμό.
Ο χαμογελαστός και επικοινωνιακός Ρίκ Πιτίνο, γνώριζε εκ των προτέρων ότι το εγχείρημα θα είναι δύσκολο, αλλά έγινε ακόμα δυσκολότερο, λόγω της αποδυνάμωσης της Εθνικής από τις απουσίες των Σπανούλη, Πρίντεζη και Παπαπέτρου. Γνώριζε ότι δεν θα είχε στην διάθεση του, τον Γιάννη και τον Θανάση Αντετοκούνμπο, γνώριζε ότι ο χρόνος προετοιμασίας ήταν μικρός, τα φιλικά παιχνίδια ήταν λίγα, γνώριζε ότι ο οικοδεσπότης Καναδάς έχει σαφές προβάδισμα πρόκρισης από τις άλλες πέντε Εθνικές ομάδες, αλλά έστω και με αυτές τις αρνητικές προδιαγραφές, ήθελε να το παλέψει με τους Έλληνες διεθνείς και να προσπαθήσει να ανατρέψει την απώλεια μεγάλων διακρίσεων από την Εθνική ομάδα, στην προηγούμενη δεκαετία και την έναρξη μίας νέας πορείας στην δεκαετία του 2020 που διανύουμε, ήδη.
Αυτό θα κάνει με τα ελληνικά «guys» και «magkes», όπως έμαθε να τους αποκαλεί, γνωρίζοντας και πάλι, ότι θα πρέπει το δεδομένο «θέλω» των 12 παικτών που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα, μακριά από την πατρίδα, θα υπερισχύσει του «μπορώ». Ο Αμερικάνος τεχνικός και οι 4 Έλληνες συνεργάτες του, εγνωσμένης αξίας, θα πρέπει να κάνουν αγωνιστικές αλχημείες για να καταφέρει η Εθνική να φτάσει σε δυο μεγάλες υπερβάσεις στον ημιτελικό και τον τελικό του προολυμπιακού. Θα πρέπει οι παίκτες που θα έρθουν από τον πάγκο της Εθνικής να ανταποκριθούν σε υψηλά αγωνιστικά δεδομένα, χωρίς να έχουν την ανάλογη εμπειρία και στον χρόνο συμμετοχής που θα τους δοθεί δεδομένα για να μην «σκάσουν» οι βασικοί παίκτες, όπως το δίδυμο της περιφέρειας, Καλάθης και Σλούκας και το δίδυμο των ψηλών, Παπαγιάννης και Μήτογλου, θα πρέπει να ανταποκριθούν, φτάνοντας σε ατομική υπέρβαση. Θα πρέπει, οι διεθνείς, να γίνουν «καμικάζι» στην άμυνα τους και να φέρουν στα «δικά» τους μέτρα, την επιθετική ποιότητα των αντιπάλων τους. Θα πρέπει η Εθνική να έχει και τύχη, καθώς και διαιτητική αντιμετώπιση στο 50-50, ούτε καν 51-49. Στην τελευταία διοργάνωση που συμμετείχε, ήταν το Παγκόσμιο κύπελλο της Κίνας. Εκείνο το επιθετικό φάουλ, το πέμπτο που χρεώθηκε ο MVP του ΝΒΑ, Γιάννη Αντετοκούνμπο, αποτελείωσε τον σεβασμό που είχε η ελληνική ομάδα στις μεγάλες εποχές της…
Είναι «όλα μαύρα και άραχνα» στην επιχείρηση πρόκρισης της Εθνικής ομάδας; Όχι, δα. Οι πιθανότητες είναι περιορισμένες και…μακάρι οι αντίπαλοι της ελληνικής ομάδας, να την υποτιμήσουν. Να πιστέψουν ότι με καλή απόδοση 10-15 λεπτών, θα την «λυγίσουν», θα την νικήσουν. Και οι 12 διεθνείς είναι πεισμωμένοι από τις ατυχίες των απωλειών συμπαικτών τους. Είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν, τουλάχιστον, να μπούν στα…παπούτσια των απόντων. Χωρίς να μπορεί να γίνει σύγκριση διοργανώσεων και δυναμικότητας αντιπάλων και συστήματος πρόκρισης, η Εθνική σε δυο και όχι μόνο σε μια προκριματική διαδικασία (Παγκόσμιο 2019 και Ευρωμπάσκετ 2022), πέτυχε τον στόχο της, χωρίς τους πρωτοκλασσάτους διεθνείς, τα βαριά χαρτιά της…
Σε περίπτωση αποκλεισμού, κανείς δεν δικαιούται να καταδικάσει την Εθνική ομάδα και πολύ περισσότερο να αρχίσει τις κακόβουλες, άστοχες και άκαιρες ερμηνείες, περί επηρεασμού της από τις αντεγκλήσεις, τις διαμάχες της μακράς προεκλογικής εποχής για την επόμενη διοίκηση της ΕΟΚ. Την Εθνική ομάδα, την σεβάστηκαν και οι προσωρινοί και οι υποψήφιοι και οι επόμενοι διοικούντες που θα εκλεγούν. Αυτονόητα, έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν.
