Ο Λάζαρος Βορεάδης υπογράμμισε πως υπάρχει πρόβλημα στην ελληνική διαιτησία και πως οι περισσότεροι διαιτητές είναι φοβισμένοι. Ο παλαίμαχος διαιτητής αναφέρθηκε στα σφυρίγματα εναντίον των ελληνικών ομάδων στην Euroleague, καθώς επίσης και στην απόφασή του να μην ασχοληθεί με το μπάσκετ, μέχρι να αλλάξουν κάποια πράγματα. Ο Βορεάδης μίλησε στην εφημερίδα «Αγορά». Αναλυτικά δήλωσε:
-Πώς βλέπεις τις διαιτησίες στην Ευρωλίγκα; «Τις παρακολουθώ. Έχει γίνει μια σημαντική αλλαγή με τον επικεφαλής. Ο Ρήγας παρέδωσε στον Στόουκς που έχει άλλη φιλοσοφία. Θέλει χρόνο προσαρμογής. Έφερε διαιτητές της FIBA που είναι άπειροι και δημιουργούνται θέματα. Με τους καλούς παλιούς διαιτητές δεν υπάρχει πρόβλημα. Άλλη ομάδα είχε ο Ρήγας , άλλη ο Στόουκς. Δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη να σφυρίζεις μεγάλα ντέρμπι».
-Ποιος έχει δίκιο, ο Τόμιτς που είπε ότι το άθλημα έχει επαφή και δεν είναι βόλεϊ ή ο Ιτούδης που γκρίνιαξε για την σκληρή άμυνα του Ολυμπιακού; «Τους κανόνες τους βάζουν οι διαιτητές. Ο υπεύθυνος διαιτησίας της Ευρωλίγκας πριν την έναρξη της χρονιάς καλεί τους προπονητές και βλέπουν ατελείωτες ώρες βίντεο. Ο Ρήγας τους έκανε συζήτηση και αν συμφωνούσαν ότι κάποια συγκεκριμένη επαφή είναι φάουλ (όπως το ζητούσαν οι προπονητές) αυτό θα δινόταν ως οδηγία σε όλους τους διαιτητές. Έτσι διαμορφωνόταν μια ενιαία γραμμή που φέτος δεν τη βλέπω. Πρέπει να υπάρχει ομοιόμορφη διαιτησία. Αν ένας διαιτητής σφυρίζει ένα ‘’ψιλό φάουλ’’ από τη μία, πρέπει να το σφυρίζει και από την άλλη. Στον αγώνα της ΤΣΣΚΑ με τον Ολυμπιακό οι δυο τα πήγαν μια χαρά, ο τρίτος, ο πιο άπειρος διαφοροποιούνταν. Οι τρεις πρέπει να δουλεύουν σαν ομάδα».
-Είναι ανθέλληνας ο Στόουκς; «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει επαγγελματίας που θα βάλει οποιοδήποτε συναίσθημα πάνω από το συμβόλαιό του. Εγώ ήμουν ας πούμε ο μόνος που είχα δηλώσει φίλος του Άρη. Αυτό ουδέποτε με επηρέασε. Αυτά τα αντί- μόνο στην Ελλάδα τα λέμε».
-Υπάρχει πρόβλημα με την διαιτησία στην Ελλάδα, στα ελληνικά πρωταθλήματα; «Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν νέοι διαιτητές. Άλλωστε, η ίδια η FIBA δε βλέπει στα επόμενα χρόνια Έλληνα διαιτητή διεθνή για τις κορυφαίες διοργανώσεις. Όταν δεν δουλεύεις με σύστημα αυτά συμβαίνουν. Βλέπετε, όσοι κάνουν κουμάντο ασχολούνται με άλλα πράγματα σε αυτή τη χώρα. Θα το πληρώσει αυτό το μπάσκετ στις μικρότερες κατηγορίες, όπου φέτος πρώτη φορά χρησιμοποιούν διεθνείς διαιτητές. Είναι πέντε συγκεκριμένοι άνθρωποι που διαφεντεύουν χρόνια τη διαιτησία. Και αυτοί ευθύνονται για την κατάσταση. Και φυσικά υπεύθυνος όλων είναι αυτός που τους επέλεξε. Υπεύθυνοι είναι και οι ίδιοι οι διαιτητές που επί χρόνια ανέχθηκαν μια διοίκηση αρεστή στην Ομοσπονδία».
-Έχουν χειροτερέψει τα πράγματα στο ελληνικό πρωτάθλημα; «Βλέπω τις ομάδες που φωνάζουν, που κάνουν συνεχώς ενστάσεις, υπάρχει ένταση. Για να δημιουργείται αυτό το αίσθημα σημαίνει ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους διαιτητές, ούτε σεβασμός. Ένας έμπειρος διαιτητής αυτά που φέτος βλέπουμε θα τα έλυνε εν τη γενέσει τους. Φέτος τα παιδιά παίζουν χωρίς σεμινάριο. Μια ομιλία έγινε σε μια μέρα μέσα. Τραγελαφικά πράγματα. Και σκεφτείτε ότι όλα αυτά γίνονται σε ένα πρωτάθλημα με όλα σχεδόν τα ματς κρίσιμα. Κάθε αγωνιστική υπάρχουν πέντε ντέρμπι που πηγαίνουν πόντο-πόντο. Αυτό θέλει καλούς διαιτητές που δεν έχουμε. Διαιτητές προετοιμασμένους, επιμορφωμένους».
-Γιατί δεν βλέπουμε πουθενά τον Λάζαρο Βορεάδη, γιατί δεν τον εκμεταλλεύεται το μπάσκετ; «Και ούτε θα τον δείτε όσο κάνουν κουμάντο οι ίδιοι. Από τότε που ξεκίνησα να σφυρίζω μέχρι σήμερα είμαι ευθύς. Δεν θα μπορέσω ποτέ στο μέλλον να συνεργαστώ με αυτούς που κατακρίνω σήμερα. Αν αλλάξουν όλοι ίσως ασχοληθώ, αλλά με αυτούς που θα επιλέξω εγώ. Δεν θα συνεργαστώ με αυτούς που ξέρουν μόνο να δίνουν εντολές. Εγώ όποτε μου έδιναν εντολή έκανα το αντίθετο. Έτσι είμαι. Άλλαξε ο κόσμος, άλλαξε η κοινωνία. Υπάρχει φόβος. Εγώ δεν φοβήθηκα ποτέ ούτε μέσα, ούτε έξω από το γήπεδο. Σήμερα οι διαιτητές δεν έχουν ανθρώπους να τους στηρίξουν. Έχουμε φτάσει ακόμα και να τους καίνε περιουσίες, να προπηλακίζονται, να δέχονται επιθέσεις. Και δεν υπάρχει κανείς να τους στηρίξει. Αν υπήρχαν άνθρωποι να τους στηρίξουν θα σφύριζαν ό,τι έβλεπαν. Εγώ μαζί τους είμαι. Κι εγώ σήμερα θα φοβόμουν. Η διαιτησία είναι πια πολύ επικίνδυνο επάγγελμα. Και όχι μόνο στο μπάσκετ…».