Ο Έρικ Γκριν μίλησε για την επιστροφή του στο ΣΕΦ ως αντίπαλος του Ολυμπιακού με τη Φενέρμπαχτσε, την μετακόμιση στην Κωνσταντινούπολη και τον Κώστα Σλούκα.
Αναλυτικά όσα είπε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ:
Για το ότι δεν πήρε χρόνο συμμετοχής κόντρα στον Ολυμπιακό: «Ήταν απόφαση του προπονητή. Δεν έχω ιδέα γιατί. Το μόνο που με ανησυχεί είναι να νικά η ομάδα. Εξάλλου, είμαι εδώ στη Φενερμπαχτσέ μόλις τρεις εβδομάδες. Προσπαθώ να προσαρμοστώ, να βρω το ρόλο μου».
Για τον Κώστα Σλούκα: «Είναι μεγάλος παίκτης! Είναι ηγέτης! Θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να νικήσει η ομάδα και το διαπιστώσατε ιδίοις όμμασι αυτό απέναντι στον Ολυμπιακό. Είναι τιμή για μένα να παίζω δίπλα του. Θα μάθω πολλά απ’ αυτόν, αφού αγωνίζεται στη Euroleague εδώ και πολλά πολλά χρόνια».
Για το ότι ο Ομπράντοβιτς του ζήτησε να προσαρμοστεί σε ένα ρόλο με λιγότερη κατοχή της μπάλας: «Ναι είναι αλήθεια! Αλήθεια είναι και πως είμαι πιο ώριμος τώρα. Στον Ολυμπιακό έπαιζα δύο χρόνια πριν. Έμαθα πολλά, καταλαβαίνω περισσότερα. Τώρα επικεντρώνομαι στη νίκη και σε όσα χρειάζεται η ομάδα από εμένα για να το πετύχουμε. Θέλω όσο τίποτε άλλο να κατακτήσω τη Euroleague και θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να συμβεί αυτό!»
Για το αν ήταν δική του απόφαση να περιμένει, ώστε να πάει σε μία μεγάλη ομάδα: «Η αλήθεια είναι πως ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τι προσπαθούσα να κάνω. Ηθελα να παίξω στο ΝΒΑ. Κι όταν δεν συνέβη τελικά αυτό, οι προτάσεις που είχα από την Ευρώπη δεν ήταν αυτό που έψαχνα. Τότε, αποφάσισα να περιμένω κι ενώ φαινόταν πως θα υπογράψω στη Μακάμπι, λίγες ημέρες αργότερα τηλεφώνησαν από τη Φενερμπαχτσέ και η δική μου επιλογή ήταν βέβαια η ομάδα της Κωνσταντινούπολης. Όλα πήγαν τέλεια!»
Για τους φίλους του Ολυμπιακού: «Είναι πολύ ωραία που είμαι πάλι εδώ, στο ΣΕΦ. Το αισθάνομαι σπίτι μου! Πέρασα πολύ ωραία εδώ, έχω όμορφες αναμνήσεις, φτάσαμε τόσο κοντά στην κατάκτηση της Euroleague παίζοντας στον τελικό με τη Φενερμπαχτσέ, αλλά και του ελληνικού πρωταθλήματος. Είχαμε κάνει μία πολύ καλή σεζόν. Πάντα νοιάζομαι για τον Ολυμπιακό, μου λείπουν οι πρώην συμπαίκτες μου εδώ. Αγκαλιαστήκαμε, είπαμε όσα προλάβαμε. Θα έχουν πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Τώρα, όμως ανυπομονώ για ένα καινούριο ταξίδι!»