Ο Τσους Ματέο επέλεξε μετά την κατάκτηση του τίτλου πέρσι στο Κάουνας να μην κάνει πολλές αλλαγές στην ομάδα του, όσον αφορά το έμψυχο δυναμικό. Εκτός του Γκος που έφυγε με προορισμό τον Πειραιά και τον Καμπάτσο που ήρθε στην θέση του για να λυθεί και το οικονομικό θέμα που είχε με τους Μαδριλένους, όλα τα άλλα έμειναν ως είχαν.
Εύκολο λοιπόν για τον Ισπανό προπονητή να στήσει την ομάδα του, με 98% ίδιο υλικό με πέρσι. Πέμπτη αγωνιστική ήρθε και το πρώτο δυνατό τεστ απέναντι στην αιώνια αντίπαλο Μπαρτσελόνα, την οποία η Ρεάλ κέρδισε με 65-64 και έχτισε έπειτα ένα συνολικό σερί 10 συνεχόμενων νικών το οποίο έσπασε η Φενέρ στην Πόλη κερδίζοντας 100-99.
Η Ρεάλ συνέχισε ακάθεκτη και μετά από αυτό. Σε όλη την διάρκεια της σεζόν και μάλιστα από πολύ νωρίς, κατάφερε να είναι μόνη πρώτη στον βαθμολογικό πίνακα και να παρουσιάζει το πιο σταθερό και πιο αποτελεσματικό μπάσκετ από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στην διοργάνωση.
Ακόμα κι όταν ο παίκτης στον οποίο έδωσε τα κλειδιά της ομάδας ο Ματέο, ο Φακούντο Καμπάτσο, περνούσε διαστήματα αγωνιστικής κρίσης, πάλι η Ρεάλ έβρισκε τον τρόπο να κερδίζει και να διατηρεί τα πρωτεία της.
Η μοναδική θεωρητική κοιλιά που πέρασε η Ρεάλ, ήταν όταν είχαν κριθεί όλα στην κανονική διάρκεια και ήταν και μαθηματικά πρώτη. Σε αυτό το σημείο χάθηκαν κάποια παιχνίδια, τα οποία όμως επουδενί δεν πλήγωσαν την “βασίλισσα”.
Στα πλέι οφ και μετά από αλεπάλληλες καραμπόλες στην ουρά, η Ρεάλ θα αντιμετώπιζε την Μπασκόνια. Μάλιστα οι Βάσκοι είχαν χάσει με τραυματισμό τον Τσίμα Μονέκε με αποτέλεσμα να είναι ακόμα πιο ανίσχυροι απέναντι στους “Μερένχες”. Η μοναδική ομάδα που σκούπισε φέτος τον αντίπαλό της και έκλεισε πρώτη εισιτήριο για το Βερολίνο.
