Όσα πολλά και αν είναι τα δολάρια των Αράβων για εξαγοράσουν, ουσιαστικά, ένα συμβόλαιο συμμετοχής ομάδας στην Ευρωλίγκα των επόμενων ετών και όχι τουλάχιστον του χρόνου, ακόμα περισσότερα είναι τα αντικειμενικά, αλλά υποκειμενικά εμπόδια για να φτάσουν τα… «σύνορα» της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, μέχρι το Ντουμπάι ή το Άμπου Ντάμπι. Τα χρήματα που είναι ατελείωτα στις χώρες της Αραβίας, δεν είναι το άπαν, ώστε να «φυτρώσει» ο «σπόρος» του μπάσκετ στην άμμο και να δημιουργηθεί από το μηδέν, μια ομάδα μπάσκετ, φίλαθλοι που θα έχουν μπασκετική κουλτούρα, θα γνωρίζουν το άθλημα και οι άλλες ευρωπαϊκές ομάδες θα κάνουν πολύωρες πτήσεις ταξιδιών για να παίξουν στην Μέση Ανατολή που έχει απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων από την ευρωπαϊκή ήπειρο.
Και το Ισραήλ, είναι εκτός Ευρώπης, αλλά για πολιτικούς και άλλους λόγους, έχει καθιερωθεί η συμμετοχή των συλλόγων και των Εθνικών ομάδων του σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ενώ το Τελ Αβίβ δεν έχει απέχει τόσο πολύ από τις έδρες των ευρωπαϊκών ομάδων.
Μπορεί να υπήρχαν πολλές αμφιβολίες για την επιτυχή διεξαγωγή του πρόσφατου Παγκοσμίου κυπέλλου ποδοσφαίρου, στο Κατάρ, καθώς και μεγάλες αμφισβητήσεις για τις καιρικές συνθήκες και την προσέλευση ευρωπαίων φιλάθλων, αλλά η διάρκεια της συγκεκριμένης διοργάνωσης ήταν ένας μήνας και όχι δέκα, όπως διαρκεί, πλέον, η Ευρωλίγκα.
Είναι πολύ διαφορετικό να διοργανωθεί ένα φάιναλ φο της Ευρωλίγκα στην Σαουδική Αραβία από το να υπάρξει μόνιμη συμμετοχή ομάδας που θα πρέπει να ταξιδεύει, τουλάχιστον με ιδιωτικό αεροπλάνο, όπως η ΤΣΣΚΑ, αλλά θα αναγκάσει και όλους τους αντιπάλους τους να προβούν σε τέτοια έξοδα- αν μπορούν- για να μεταβαίνουν στο Ντουμπάι. Η διάρκεια του αεροπορικού ταξιδιού Αθήνας-Ντουμπάι είναι 5 ώρες. Κάντε, μόνο πρόσθεση ωρών στο δρομολόγιο από την Μαδρίτη για την Ρεάλ, από την Βαρκελώνη για την Μπαρτσελόνα, το Κάουνας για την Ζαλγκίρις, το Μόναχο, το Βερολίνο…
Το ταξίδι στο Καζάν, όταν συμμετείχε η Ούνικς στην Ευρωλίγκα, στην ασιατική Ρωσία, ήταν μια «περιπέτεια» για τις άλλες ομάδες που είχαν ενδιάμεσο σταθμό την Μόσχα.
Πριν το Ντουμπάϊ, υπάρχου οι διαχρονικά ανενεργές αγορές του Λονδίνου και του Παρισιού
O CEO της Ευρωλίγκα, Μάρσαλ Γκλίκμαν σε πρόσφατη συνέντευξη του σε ισραηλινό περιοδικό μπάσκετ και ύστερα από 5 μήνες συζητήσεων και διαπραγματεύσεων με τους εκπροσώπους του Ντουμπάι, διευκρίνισε ότι τουλάχιστον για την επόμενη σεζόν, η μπάλα του μπάσκετ δεν θα…φορέσει «κελεμπία».
Εξάλλου, το ευρωπαϊκό μπάσκετ, πριν φτάσει στη μακρινή Σαουδική Αραβία, έχει δυο τεράστιες, ανενεργές αγορές που δεν έχει καταφέρει να εισέλθει αγωνιστικά και οικονομικά. Το Παρίσι και το Λονδίνο. Αν υπάρξει στόχευση στις δυο συγκεκριμένες πρωτεύουσες, με τη δημιουργία ισχυρών ομάδων και προσφοράς τριετών συμβολαίων συμμετοχής, κάθε άλλη σκέψη για την αύξηση των ομάδων της Ευρωλίγκα από 18 σε 20, είναι περιττή…
Η Σαουδική Αραβία, μετά το επιτυχημένο εγχείρημα του ποδοσφαιρικού Μουντιάλ, τον προηγούμενο Νοέμβριο και Δεκέμβριο, προσφέρεται για την διαφορετικότητα της, μόνο για βραχύβιας διάρκειας διοργανώσεις, όπως είναι οι 5-6 ημέρες του F4. Γιατί, θα είναι πρωτόγνωρο να διεκδικηθεί ο τίτλος της πρωταθλήτριας Ευρώπης σε πόλη, πολύ μακριά από την Ευρώπη, αν και σε αυτή την περίπτωση, η μετακίνηση των φιλάθλων των 4 ομάδων, θα πρέπει να έχουν οικονομική ευρωστία για ένα δαπανηρό ταξίδι και διαμονή. Σημαντικό ρίσκο να υπάρχουν άδειες εξέδρες σε ένα γήπεδο πολύ μεγάλης χωρητικότητας, όπως είναι αυτό στο Ντουμπάι των μεγαλοπρεπών και υπερσύγχρονων αρχιτεκτονικών κατασκευών. Στο ποδοσφαιρικό Μουντιάλ, πάντως, υπήρχαν «ενοικιαζόμενοι» Άραβες φίλαθλοι για όλες τις Εθνικές ομάδες και φορούσαν τις φανέλες τους για να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα και ωραία τηλεοπτικά πλάνα…
Οι Άραβες μπορούν να κάνουν business με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, αλλά σε περιορισμένη χρονική κλίμακα, όπως θα συμβεί τον ερχόμενο Αύγουστο, με τα μεμονωμένα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας που θα δώσουν οι Εθνικές ομάδες Ελλάδας, Ηνωμένων Πολιτειών και Γερμανίας ή όπως είχε συμβεί με δυο αγώνες ομάδων του ΝΒΑ, τον Οκτώβριο του 2022. Μέχρι εκεί, όμως.