Στο δρόμο που χάραξε ο Ολυμπιακός τα δύο προηγούμενα χρόνια θέλει να βαδίσει η Μακάμπι Τελ Αβίβ και να φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου της Ευρωλίγκα, όντας το 4ο φαβορί της διοργάνωσης.

Στο δρόμο που χάραξε ο Ολυμπιακός τα δύο προηγούμενα χρόνια θέλει να βαδίσει η Μακάμπι Τελ Αβίβ και να φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου της Ευρωλίγκα, όντας το 4ο φαβορί της διοργάνωσης. Οι Ισραηλινοί αποτελούν την “σταχτοπούτα” του Φάιναλ Φορ του Μιλάνο, όμως πως μπορείς να χαρακτηρίσεις “σταχτοπούτα” και αουτσάιντερ μια ομάδα με 5 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και 14 συνολικά παρουσίες σε τελικούς; Ειδικά όταν μιλάμε για την Μακάμπι κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο!
Ο Σχορτσιανίτης, ο Μπλου, ο Τάιους, ο Χίκμαν και τα άλλα παιδιά της ομάδας του Λαού, δεν πάνε στο Μιλάνο για βόλτες στους ναούς της μόδας προκειμένου να ανανεώσουν την γκαρνταρόμπα τους, αλλά όπως έδειξαν και κόντρα στην οικοδέσποινα του F4 Αρμάνι, έχουν πολύ άγριες διαθέσεις.

Η Μακάμπι έχει πανηγυρίσει συνολικά 5 φορές τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης (1977, 1981, 2001, 2004, 2005), ενώ έφτασε στον τελικό ακόμα 9 φορές(1980, 1982, 1987, 1988, 1989, 2000, 2006, 2008, 2011).
Τελευταίο τρόπαιο το 2005 στο Φάιναλ Φορ της Μόσχας όταν και τότε πήγε σαν αουτσάιντερ, όμως αποκλείοντας στον ημιτελικό τον Παναθηναϊκό έκανε το back-2-back επικρατώντας στον τελικό της Ταού Κεράμικα.
Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στο δρόμο της και στην τελευταία της παρουσία σε Φάιναλ-Φορ, αυτό της Βαρκελώνης το 2011, όμως αυτή τη φορά οι Ισραηλινοί γνώρισαν την ήττα στον τελικό από την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Για να βρεθεί στο Μιλάνο η Μακάμπι χρειάστηκε να περάσει από το. Μιλάνο. Όταν βγήκαν τα ζευγάρια της προημιτελικής φάσης πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να προεξοφλήσουν την «σίγουρη» πρόκριση  της Αρμάνι. Βλέπετε οι Ιταλοί είχαν κλείσει με εντυπωσιακό τρόπο το ΤΟΡ16 και έχοντας το πλεονέκτημα έδρας φάνταζαν σαν το μεγάλο φαβορί να πάρουν το εισιτήριο για το Φάιναλ Φορ κόντρα στους Ισραηλινούς. Άλλο που δεν ήθελε η αλεπού των πάγκων Ντέιβιντ Μπλατ, να θεωρούν την ομάδα του χαμένη από χέρι.. Μόλις από το πρώτο παιχνίδι η Μακάμπι έσπασε την έδρα της Αρμάνι επικρατώντας στην παράταση 101-99 και ενώ είχε επιστρέψει από το -12 που έχανε περίπου 2 λεπτά πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας. 
Με το σκορ πλέον στο 1-1 η σειρά μεταφέρθηκε στο Τελ Αβίβ και η παρέα του Σοφοκλή έδειχνε αποφασισμένη να επιστρέψει στο Μιλάνο μια και καλή για το Φάιναλ Φορ. Με την βοήθεια του κόσμου της που δημιούργησε καυτή ατμόσφαιρα στο «ΝΟΚΙΑ Αrena», η Μακάμπι δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και λύγισε την αντίσταση των Ιταλών. Με το 75-63 του 3ου ματς πήρε προβάδισμα με 2-1 και με το άνετο 86-66 του 4ου ματς πανηγύρισε την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ του Μιλάνο.

Μπορεί πολλοί να ισχυρίζονται πως το ρόστερ της Μακάμπι είναι το χειρότερο των τελευταίων ετών όμως η ομάδα του Τελ Αβιβ έχει τους παίκτες που μπορούν στην καλή τους μέρα να σκοτώσουν τον αντίπαλο τους.
Ο Ντέιβιντ Μπλατ στηρίζει πάρα πολύ το παιχνίδι της ομάδας στο Σοφοκλή Σχορτσιανίτη που εμφανίζεται πολύ βελτιωμένος τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά. Ο Έλληνας σέντερ σε μια από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του βοηθάει πάρα πολύ τους συμπαίκτες του καθώς είναι ο παίκτης που γεμίζει τη ρακέτα του αντιπάλου και η μπάλα περνάει πάντα από τα χέρια του πριν βγει για παιχνίδι στην αδύνατη πλευρά.
Εκτός του «Big Σοφο», σημαντικοί στην επιθετική λειτουργία των Ισραηλινών, είναι τόσο ο Τάιους, όσο βέβαια και οι Ίνγκλις, Σμίθ, Μπλου και Ράις.

Στον πάγκο της Μακάμπι βρίσκεται εδώ και 4 χρόνια ο Ντέιβιντ Μπλατ. Ο Ισραηλινοαμερικανός κόουτς συγκαταλέγεται στα κορυφαία ονόματα προπονητών στην Ευρώπη καθώς έχει για ουκ ολίγα να υπερηφανεύεται στην καριέρα.
Θεωρείται μετρ στο “διάβασμα” του αντιπάλου, ενώ οι τίτλοι που κατά καιρούς έχει κατακτήσει, με αποκορύφωμα το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με την Εθνική Ρωσίας το 2007, καταδεικνύουν τις προπονητικές ικανότητές του.
Η παρουσία του στην άκρη του πάγκου των Ισραηλινών είναι από μόνη της ικανή συνθήκη να κάνει τον Μεσίνα και τους παίκτες της ΤΣΣΚΑ Μόσχας να χάσουν το μπούσουλα στον ημιτελικό και να ψάχνουν το πώς θα λύσουν τις απίθανες «ζώνες» που εφαρμόζει και δένει τους αντιπάλους του.