Η ΑΕΚ πέρασε θριαμβευτικά από την Ιερουσαλήμ, αλλά το μεγαλύτερο κέρδος δεν είναι η πρωτιά στον όμιλο, αλλά η πρόοδος της στο παρκέ.
Σε στιγμές μεγάλης ευφορίας το μυαλό σπάνια πηγαίνει στο παρελθόν: προτιμά να απολαμβάνει τη στιγμή. Έτσι, λίγοι θα θυμηθούν ότι η ΑΕΚ δεν ξεκίνησε ακριβώς με το δεξί την σεζόν: ήττα από το Περιστέρι, ήττα από την Χάποελ, αποκλεισμός από τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο, τραυματισμοί και εικόνα μιας εύθραυστης ομάδας.
Από την εικόνα του Οκτωβρίου μέχρι την σημερινή, δύο εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα, ο Λούκα Μπάνκι και οι παίκτες του εκμεταλλεύτηκαν τον χρόνο που είχαν στην διάθεση τους για να κάνουν αυτό που κάθε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό οφείλει στον εαυτό της: να βελτιώνεται όσο περνά ο καιρός.
Κάπως έτσι, η περίοδος με τους μαζεμένους τραυματισμούς έγινε αιτία και αφορμή μαζί να πάρουν χρόνο και πραγματικές ευθύνες οι Μωραϊτης και Τσαλμπούρης. Οι δύο νεαροί δεν επέστρεψαν στο… ψυγείο, αλλά χθες βράδυ έπαιξαν 18 λεπτά και οι δύο μαζί, σημάδι που είναι πλέον και με τη βούλα μέλη του rotation.
Με την ποιότητα του Σαντ Ρος να μην αμφισβητείται και τον Βινς Χάντερ να βρίσκεται σε τροχιά εκτόξευσης, η «Ένωση» ψάχνει ακόμα να βάλει πινελιές ομοιογένειας στην χημεία των Ράταν – Μέις και Γκρίφιν, να πάρει περισσότερα πράγματα από τον Γιαννόπουλο και να διατηρήσει «ζεστό» τον Λαρεντζάκη, του οποίου το ολοκληρωμένο παιχνίδι ωφελεί τους κιτρινόμαυρους σε άμυνα, σκορ και δημιουργία.
Όλα τα παραπάνω είναι πολύ πιο εύκολα από το 7-1. Το σίγουρο είναι πως ακόμα και αν η ΑΕΚ δεν συνεχίσει να παίζει με σπασμένα τα φρένα για όλη τη σεζόν, έχουμε δει που ακριβώς την πάνε οι δυνατότητές της.