Ο τρόπους που διαχειρίζονται οι διεθνείς μας τις ειδικές καταστάσεις που διαμορφώνονται κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μπάσκετ, είναι το ζητούμενο για τον Ηλία Παπαθεοδώρου, ενόψει της συνέχειας της εθνικής ομάδας στο Ευρωμπάσκετ Κ18.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο ομοσπονδιακός τεχνικός στην «ΕΡΑ Σπορ»:
Για το επίπεδο του Ευρωμπάσκετ U18: “Οι ομάδες βρίσκονται πολύ κοντά αγωνιστικά. Μερικές ομάδες είναι λίγο καλύτερες αθλητικά ή έχουν μερικούς πιο ποιοτικούς παίκτες. Οι διαφορές συνολικά, όμως, είναι μικρές. Όλοι πιστεύουν ότι μπορούν να προχωρήσουν με τις ίδιες πιθανότητες. Πρέπει να είσαι προσεκτικός για να μη μείνεις γρήγορα εκτός. Στις δύο ήττες μας όλα κρίθηκαν στις λεπτομέρειες, το επίπεδο των αντιπάλων ήταν πολύ κοντά”.
Για την κατάσταση της Εθνικής Ελλάδας: “Δεν μας φοβίζει, μας προβληματίζει το θέμα το πώς τα παιδιά θα διαχειρίζονται δύσκολες καταστάσεις. Όταν, δηλαδή, ελέγχεις το παιχνίδι και μετά για αρκετά λεπτά δεν σημειώνεις πόντο. Χρειάζεται βελτίωση σε αρκετά ζητήματα, όλα τα συζητάμε, ώστε να διορθώνουμε το οτιδήποτε. Αφού μπορούμε να κουμαντάρουμε καταστάσεις μέσα στα παιχνίδια θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το πρόβλημα, ώστε να κερδίσουμε στο τέλος τους αγώνες. Ένα κομμάτι που μας απασχολεί είναι σίγουρα και η περιφέρεια. Ενώ σαν χώρα, σαν ομάδα, έχουμε πια πολλά ψηλά παιδιά. Οι περιφερειακοί έχουν δυνατότητες, αλλά το ζητούμενο είναι πού θα φθάσει η ποιότητά τους”.
Για τους Έλληνες διεθνείς: “Παιδιά αυτής της γενιάς γενικότερα παίζουν, ή τέλος πάντων ανήκουν, σε μεγάλες ομάδες, ο Κόνιαρης, ο Φλιώνης, ο Λούντζης, ο Σταμάτης που από τον Πανιώνιο αναζητά την επόμενη ομάδα του, ο Μουράτος, ο Τολιόπουλος, πλέον ο Δίπλαρος. Μιλώντας καθαρά για τους γκαρντ. Το ζητούμενο είναι να δείξουν τι μπορούν να κάνουν στο υψηλότερο επίπεδο κι αν μπορούν να στελεχώσουν την Ανδρών αργότερα. Ή να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις ομάδες τους. Η θέση του πόιντ γκαρντ απαιτεί τριβή, είναι ιδιαίτερη. Στην απόφαση ενός παιδιού και μιας οικογένειας παίζουν πολλά ρόλο, όταν πηγαίνει σε μια μεγάλη ομάδα, ειδικά τέτοιες εποχές με σημαντικές οικονομικές προτάσεις, αντί σε μια μικρότερη ομάδα, όπου ίσως θα είχε πιο ενεργό ρόλο. Η απόφαση μιας οικογένειας έχει πολλές παραμέτρους, που ίσως εμείς δεν τις ξέρουμε”.
Για την εξέλιξη των παικτών: “Εμείς δηλαδή θέλουμε να δούμε για το κάθε παιδί το καλύτερο δυνατό, ώστε να εξελιχθεί. Δεν πρέπει να υποτιμάμε το πρωτάθλημα της Α2, για παράδειγμα, και το λέω στα παιδιά, μια κι έχω εργαστεί στη δεύτερη κατηγορία. Τα παιδιά των εθνικών ομάδων δεν στέκονται εύκολα εκεί. Ειδικά τώρα. Υπάρχει υψηλό επίπεδο. Δεν θα πάνε για βόλτα εκεί. Είναι καλό να παίξουν εκεί. Με αντιπάλους όπως ο Τσάμης, ο Λιακόπουλος, ο Κουμπούρας, ο Παπαμακάριος, ο Μοσχοβίτης, ο Κακιούζης δεν είναι εύκολο να σταθεί ένα παιδί στην Α2, οπότε είναι βήμα και αυτή η κατηγορία, αυτή η προοπτική για την καριέρα του”.
Για τους στόχους που υπάρχουν: “Ο στόχος είναι μακροπρόθεσμος, ώστε να αναδειχθούν οι παίκτες. Ο Παπαγιάννης, ο Κόνιαρης, ο Σκουλίδας και άλλοι τελείωσαν στις 18/08 πέρυσι τις υποχρεώσεις με τις Εθνικές και ύστερα από εννέα ημέρες ήταν στις ομάδες τους. Έχουν σχολεία, προπονήσεις, συμμετοχές σε εφηβικά πρωταθλήματα, το πρωτάθλημα Κ22 έως τον Ιούλιο μετά πάλι και φθάνουν Αύγουστο χωρίς σταματημό. Δεν έχουν τις αντοχές, τις μυϊκές, τις σωματικές αυτή τη στιγμή, να τα καταφέρουν όλα αυτά ταυτόχρονα και με την ίδια επιτυχία. Η Κροατία της γενιάς του 1997 είναι μακράν η καλύτερη ομάδα κι ενώ δεν ήρθαν πολλοί παίκτες, που θα μπορούσαν, αφού εξασφάλισαν άδειες. Όλα τα παιδιά, όμως, έρχονται με ευχαρίστηση στις εθνικές ομάδες της Ελλάδας. Τα παιδιά πρέπει να κρίνονται με επιείκεια και έχουν να συναγωνίζονται καθημερινά τους καλύτερους”.