Είναι δεδομένο, πως η Ελίνα Τζένγκο θέλει να συνεχίσει να «απασχολεί» με τις αγωνιστικές επιδόσεις της, αν και όπως παραδέχθηκε μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ), μόλις το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται πλήρως το μέγεθος του επιτεύγματός της.
Αφορμή της συνάντησης μαζί της η πρόσφατη βράβευσή της από το Ολυμπιακό Μουσείο Θεσσαλονίκης, η οποία ακολούθησε του βραβείου που παρέλαβε τον Οκτώβριο, στο γκαλά της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Στίβου, στο Ταλίν, για την ανάδειξή της ως κορυφαίας ανερχόμενης σταρ του ευρωπαϊκού στίβου για το 2022.
«Μετά από καλές επιδόσεις έρχονται και τα βραβεία, είναι σημαντικό για μας τους αθλητές αυτή η διαδικασία. Μας δείχνουν οι άνθρωποι που μας βραβεύουν ότι είναι κοντά μας και στηρίζουν το έργο μας. Μας δίνει δύναμη και ενέργεια αυτό», σχολίασε, αρχικά, για τις βραβεύσεις της, προσθέτοντας χαριτολογώντας: «Νομίζω πως το πιο δύσκολο, όταν παραλαμβάνεις ένα βραβείο, είναι η στιγμή που βγάζεις τον λόγο. Μετά το μετάλλιο στο Μόναχο, έχω παραβρεθεί σε πολλές εκδηλώσεις και έχει χρειαστεί να βγάλω πολλούς λόγους, πάντα υπάρχει αυτό το τρέμουλο, η αμηχανία. Είναι κάτι το οποίο πρέπει να συνηθίσω. Σίγουρα «μιλάω» καλύτερα όταν αγωνίζομαι».
«Ακόμη είμαι λίγο στα… χαμένα»
Εστιάζοντας στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Μόναχο, η 20χρονη ακοντίστρια τόνισε εμφατικά: «Η αλήθεια είναι πως τώρα αρχίζω να συνειδητοποιώ τι έχω κάνει. Η μαμά μου κάθε μέρα στο σπίτι μου λέει ’Έλίνα, πρέπει να αντιληφθείς αυτό που έχεις κάνει’. Ακόμη είμαι λίγο στα… χαμένα μου. Να σας πω την αλήθεια, τώρα έχουν ηρεμήσει τα τηλεφωνήματα, από το πρωί μέχρι το βράδυ είχα συνεντεύξεις παντού. Η αγάπη και η στήριξη που δέχομαι από τον κόσμο είναι απίστευτη».
Και συμπλήρωσε λέγοντας: «Το 2022 ήταν μια χρονιά αξέχαστη για μένα, κυρίως γιατί κατάφερα να ξεπεράσω τα όριά μου και να κερδίσω στην κατηγορία ανδρών/γυναικών στην ηλικία των 20 ετών. Τα καλύτερα έρχονται! Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή στις μικρότερες κατηγορίες, διότι στις μικρές κατηγορίες και εγώ, αλλά και πολλοί άλλοι αθλητές στη Ελλάδα, έχουμε καταφέρει πολλά , στα οποία δε δίνεται βάση, όσο απαιτείται».
«Με κουράζουν οι μεγάλες πόλεις, δε θέλω να… καβαλήσω καλάμι»
Για να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης, η Ελίνα Τζένγκο χρειάστηκε να προπονείται υπό αντίξοες συνθήκες. Γεγονός που, όπως εξήγησε «Εχει διαφοροποιηθεί σημαντικά. Εχουν αρχίσει, πλέον, οι αλλαγές και ευελπιστούμε πως εντός των επόμενων μηνών το γήπεδο στη Νέα Ηράκλεια (Χαλκιδική) θα είναι έτοιμο και θα αρχίσουμε την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς αγώνες εκεί. Ανυπομονούμε να αγωνιστούμε στις συνθήκες που μας αξίζουν».
Ερωτηθείσα για την επιλογή της να παραμείνει στη Χαλκιδική για προπονήσεις, από το να μετακινηθεί σε ένα μεγαλύτερο αστικό κέντρο, απάντησε: «Οι μεγάλες πόλεις νομίζω πως με κουράζουν πάρα πολύ. Για ποιον λόγο, επιπλέον, πρέπει οι αθλητές να φεύγουν από την επαρχία και να πηγαίνουν στις μεγάλες πόλεις, γιατί εκεί να υπάρχουν μόνο τα αθλητικά κέντρα; Αυτό πρέπει να αλλάξει. Είναι πολύ άσχημο οι αθλητές να φεύγουν σε νεαρή ηλικία από τις οικογένειές τους, να αναγκάζονται να ζουν μόνοι τους, κάπου μακριά, για να μπορέσουν να ακολουθήσουν το όνειρό τους. Νομίζω πως το να κατασκευαστούν ελάχιστες και απλές εγκαταστάσεις, δε σας μιλάω για τεράστια στάδια, είναι κάτι εύκολο για την Πολιτεία. Ευελπιστώ, με τόσες διακρίσεις που έρχονται για την Ελλάδα από τους Ελληνες αθλητές, κάποια στιγμή να αλλάξει αυτό».
Παράλληλα, η Τζένγκο, παραδέχτηκε, ότι: «Η επιτυχία έχει καλλιεργήσει προσδοκίες, ο κόσμος περιμένει πολλά από μένα, πλέον. Πρέπει να παραμείνω συγκεντρωμένη, να μην… καβαλήσω το καλάμι, που προσπαθώ να μην το κάνω, γιατί και εμείς οι αθλητές δεν είμαστε ρομπότ, είμαστε άνθρωποι. Είναι απαιτητική η καθημερινότητά μας, προπονούμαστε κάθε μέρα πολλές ώρες, είναι λογικό να μην μας… πάει, κάποια στιγμή, μια μέρα. Δε σημαίνει κάτι αυτό, ούτε ότι στο μέλλον δεν μπορούμε να φτάσουμε ψηλά. Δίνουμε, κάθε φορά, τον καλύτερό μας εαυτό και ευχαριστιόμαστε τον αγώνα».
Αναφερόμενη στο αγωνιστικό επίπεδο, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια, επεσήμανε: «Εφέτος το καλοκαίρι έχουμε πολλές διοργανώσεις. Εχουμε ένα ακόμη παγκόσμιο πρωτάθλημα, στο οποίο θέλω να ανταποκριθώ καλά, διότι την περυσινή χρονιά, στο παγκόσμιο στο Ορεγκον, ήμουν σε κακή κατάσταση. Εχω ευρωπαϊκό της κατηγορίας μου, Κ23, πολλά μίτινγκ στο εξωτερικό. Γενικά, είναι γεμάτη χρονιά, η οποία ευελπιστώ, εφόσον έχουμε την υγεία μας, να πάνε όλα καλά».
Τέλος, ολοκληρώνοντας την επικοινωνία μας, η νεαρή αθλήτρια, τόνισε: «Στον λίγο ελεύθερο χρόνο που έχω, γιατί παρακολουθώ και τα μαθήματα της σχολής μου (γυμναστική ακαδημία), προσπαθώ να συναντώ τους φίλους μου, γιατί τους παραμελώ λιγάκι. Ευτυχώς με καταλαβαίνουν και με στηρίζουν, δεν έχω παράπονο. Μου λείπουν, γενικά, οι παρέες μου, συγγενείς μου από την Αλβανία, ο παππούς και η γιαγιά μου, για παράδειγμα, λόγω ηλικίας, είναι δύσκολο να έρχονται στην Ελλάδα και εγώ δεν έχω το χρόνο να πάω να τους δω. Αυτό είναι το μόνο μου παράπονο, αλλά χρειάζονται θυσίες για να φτάσουμε ψηλά»!