Στη διάθεση και στον ενθουσιασμό που υπάρχει στην Εθνική ομάδα ενόψει του Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας στάθηκε ο Νίκος Μπουντούρης.

Στη διάθεση και στον ενθουσιασμό που υπάρχει στην Εθνική ομάδα ενόψει του Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας στάθηκε ο Νίκος Μπουντούρης. Ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας και άλλοτε μέλος της Εθνικής με δηλώσεις του στο ραδιοφωνικό σταθμό «Sentra 103.3» αναφέρθηκε στην παρουσία της Εθνικής στη Λιθουανία αλλά και στις αρκετές απουσίες που υπήρξαν. Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Νίκος Μπουντούρης:
Για τα όσα συμβαίνουν με τον Ολυμπιακό Βόλου, δεδομένου ότι κατάγεται από εκεί:
«Είναι μια πονεμένη ιστορία για τον Βόλο. Είναι από τις ελάχιστες φορές που βλέπω τους Βολιώτες τόσο συσπειρωμένους. Μια τέτοια κατάσταση έτσι όπως εξελίχθηκε κατάφερε να μας συσπειρώσει, ενώ όλοι εμείς οι ξερόλες του αθλητισμού τόσα χρόνια δεν το καταφέραμε, γιατί δεν ασχοληθήκαμε ώστε να το κάνουμε. Αυτό σίγουρα πρέπει να μας προβληματίσει».
Για την Εθνική ομάδα και την πορεία της στο Ευρωμπάσκετ:
«Αυτά τα τουρνουά έχουν μια ιδιαιτερότητα. Τα παιχνίδια είναι καθημερινά και η ψυχολογία παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Μετά από μια νίκη πρέπει να την ξεχάσεις, να μην ενθουσιαστείς και να προχωρήσεις στον επόμενο αγώνα, όπως και μετά από μια ήττα πρέπει να μην απογοητευτείς και να συνεχίσεις. Υπάρχει μια σχετική απειρία σε αυτή την ομάδα, γιατί υπάρχουν νέα παιδιά σε τέτοιες καταστάσεις, από την άλλη όμως υπάρχει διάθεση και ενθουσιασμός και αυτό είναι βασικό συστατικό επιτυχίας. Το μπάσκετ είναι απρόβλεπτο μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο και δεν πιστεύω στις προβλέψεις. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι καλή επιτυχία στην Εθνική μας».
Για το αγωνιστική κατάσταση της Ελλάδας:
«Ο Ζούρος είναι πολύ σοβαρός προπονητής και έχει πλάνο που δύσκολα το αλλάζει. Αυτό που είδα στα φιλικά της Εθνικής, είναι ότι όταν τα παιδιά μένουν στο πλάνο του κόουτς το αποτέλεσμα είναι καλό. Όταν ξεφεύγουν από το πλάνο λόγω ενθουσιασμού και κάνουν κατάχρηση του περιφερειακού σουτ, έχουμε πρόβλημα. Τα πράγματα είναι πιο σίγουρα όταν η μπάλα μπαίνει μέσα στους ψηλούς και η ομάδα είναι σε καλύτερη βάση. Αυτό νομίζω πρέπει να προσέξουμε αγωνιστικά. Επίσης, οι παίκτες που είναι εκεί πρέπει να προσέξουν και να καταλάβουν ότι δεν είναι Διαμαντίδης και να μην προσπαθήσουν να κάνουν τον Διαμαντίδη. Ο κάθε παίχτης ξεκινά από το μηδέν και χτίζει πάνω σε αυτό. Αν ξαφνικά νομίζεις ότι θα πας στο δέκα, καίγεσαι. Προχωράς προς τα πάνω σταδιακά και είναι σημαντικό να το ακολουθήσουν αυτό τα παιδιά. Βέβαια, σε αυτό παίζει ρόλο η πείρα. Πιστεύω όμως ότι ο κόουτς και όλο το προπονητικό τιμ θα τα βοηθήσουν τα παιδιά σε αυτό το κομμάτι».
Για κάποια ξεχωριστή στιγμή που έζησε με την Εθνική ομάδα:
«Έχουμε ζήσει πολλές καταστάσεις με την Εθνική ομάδα, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, όταν βγάζαμε τη φανέλα της Εθνικής ομάδας, δεν την πετούσαμε κάτω αλλά την κρεμούσαμε με τιμή πάνω από τα κεφάλια μας. Αυτό είναι ένα μήνυμα προς όλους. Πρέπει να την τιμάς και να τη σέβεσαι αυτή τη φανέλα, όσο χρονών και αν είσαι. Ο Γιαννάκης μας έδωσε ένα μεγάλο μάθημα, γιατί μέχρι την τελευταία μέρα που έπαιζε μπάσκετ, έπαιζε στην Εθνική ομάδα».
Για τους παίχτες που, για διάφορους λόγους ο καθένας, δεν συμμετέχουν φέτος στην Εθνική ομάδα:
«Είναι κάτι που με προβληματίζει και με στεναχωρεί. Εγώ όταν ήμουν στην Εθνική και κλήθηκα στο στρατό, είχα κάποια προνόμια εκεί λόγω της συμμετοχής μου στην εθνική. Με βοήθησαν στο στρατό να κάνω προπόνηση, να δίνω στην πατρίδα. Εμείς υπηρετήσαμε με τη φανέλα. Όταν υπηρετείς δεν μπορείς να πεις, δεν πάω είμαι κουρασμένος. Αυτό το κρίνει η πατρίδα, όχι εσύ. Σίγουρα πρέπει να υπάρχει μια διαχείριση της κούρασης , αλλά εσύ οφείλεις να παρευρεθείς. Είναι πολύ σημαντικό για το μπάσκετ και για όλους μας, να δίνουμε ότι μπορούμε τη συγκεκριμένη στιγμή και οι παίχτες να είναι πρότυπα, τόσο στον αθλητισμό όσο και στη ζωή».
Για τις επαγγελματικές του δραστηριότητες:
«Ασχολούμαι με κάτι πολύ σημαντικό και δημιουργικό. Είμαι στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα, όπου ασχολούμαι με νέα παιδιά. Επίσης, είμαι και στην Ένωση Ιλίου, όπου είμαι υπεύθυνος για τις ακαδημίες που απαρτίζονται από περίπου 500 παιδιά και μακάρι να γίνουν 1000».