Για την απόφασή του να συνεχίσει να παίζει πόλο στα Χανιά, αλλά και όσα πρέπει να αλλάξουν στο άθλημα μίλησε ο Αντώνης Βλοντάκης. Αναλυτικά, όσα είπε ο διεθνής πολίστας στην αθλητική εφημερίδα “Sportday”:
-Είχες πει ότι θα αποχωρούσες, αλλά αγωνίζεσαι και φέτος. Αυτό έγινε μόνο λόγω Χανίων;
“Αποκλειστικά και μόνο. Δεν θα έπαιζα για καμία άλλη ομάδα. Πλέον από επάγγελμα το βλέπω το πόλο σαν χόμπι. Νιώθω αυτή τη χαρά που είχα όταν άρχιζα. Ηταν κάτι που χρειαζόμουν έπειτα από την πίεση που βίωσα όλα τα χρόνια που ήμουν στην πρώτη γραμμή. Η αρχική μου σκέψη, βέβαια, ήταν να μπορώ να παίζω μπροστά στο κοινό των Χανίων για να προσελκύσουμε και παιδιά στο πόλο. Αυτό δεν γίνεται, όμως, μια και δεν υπάρχει πισίνα ανοικτή στην πόλη και δίνουμε όλα τα ματς εκτός έδρας. Ελπίζω οι αρμόδιοι να τα βάλουν κάτω και να βρουν τη λύση, για να δώσουμε παιχνίδια στο κολυμβητήριο των Χανίων”.
-Δίνεις και την κατάλληλη πάσα. Έχεις πει στο παρελθόν ότι κάποιοι έχουν βαλθεί να καταστρέψουν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό…
“Είναι μια άποψη που υποστηρίζω 100%. Και αναφέρομαι κυρίως στο θέμα των προνομίων. Λεφτά όσοι ασχολούνται με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό δεν πρόκειται να βγάλουν ποτέ. Γιατί η πολιτεία να μη δίνει ένα κίνητρο, μια βοήθεια στους νεαρούς αθλητές; Τι κοστίζει η εισαγωγή στα ΑΕΙ π.χ.; Τώρα μαθαίνω ότι είναι πιθανό να τα επαναφέρουν τα προνόμια. Έχω βαρεθεί πια με αυτή την τσαπατσουλιά. Αυτό το ράβε-ξήλωνε. Αλλά μια ζωή αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα και για αυτό έχουμε φτάσει εδώ που έχουμε φτάσει. Θα πρέπει να ξεκολλήσουμε από τη μιζέρια επιτέλους. Θα πρέπει αυτοί που έχουν τις τύχες του λαού στα χέρια τους να σκέφτονται διαφορετικά. Να μην υπάρχει πελατειακή σχέση με τους ψηφοφόρους”.
-Πολύ απλά, γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει ή συνέβαινε αυτό;
“Δεν μπορώ να το ξέρω. Για ποιον λόγο αυτοί οι ”έξυπνοι” έπαιρναν αυτές τις πρωτοβουλίες. Αυτό που ξέρω είναι ότι από τους προγόνους μας είχαμε την τύχη και την ευλογία να έχουμε το πιο όμορφο ”οικόπεδο” στον κόσμο και δεν το διαχειριστήκαμε σωστά”.
-Κάτι πιο…γήινο. Πιο όμορφη στιγμή στην καριέρα σου; Το Champions League με τον Ολυμπιακό ή το χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική στο Παγκόσμιο;
“Μακάρι να διαψευστώ, αλλά πιστεύω ότι ήμουν κομμάτι των δύο πιο σημαντικών στιγμών της ελληνικής υδατοσφαίρισης. Δεν πιστεύω -και το ξαναλέω, ότι μακάρι να διαψευστώ- πως θα μπορέσει ξανά ελληνική ομάδα να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης ή ότι η Εθνική θα κατακτήσει και πάλι μετάλλιο. Και οι δύο είναι ιστορικές στιγμές”.
-Θα ήθελα και ένα σχόλιο για την Εθνική μετά την αποτυχία στους Ολυμπιακούς…
“Από τις μεγαλύτερες αποτυχίες έρχονται οι επιτυχίες. Αγγίζεις τον πάτο και μετά προσπαθείς να σηκωθείς. Υπάρχει ταλέντο, όρεξη και καλοί παίκτες στην Εθνική. Απλά όπως σε όλες τις ομάδες χρειάζεται ”μαέστρος”. Και θα πρέπει η ομοσπονδία να βρει την καλύτερη δυνατή λύση στο θέμα του προπονητή. Θεωρώ ότι αν δεν βρεθεί εξαιρετική λύση από το εξωτερικό, καλό θα είναι να είναι Έλληνας. Υπάρχουν πολλοί καλοί Έλληνες προπονητές που είτε είναι άνεργοι είτε εργάζονται απλά και μόνο για να κρατούν επαφή με τον χώρο. Ξέρουν τη φιλοσοφία και την ψυχοσύνθεση του Έλληνα παίκτη και τις συνθήκες”.
-Θα μείνεις στην ιστορία ως ο δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών στην Α1…
“Να σου πω την αλήθεια ήταν κάτι που ποτέ δεν με ενδιέφερε. Ποτέ δεν το κυνήγησα. Άλλωστε ποτέ στην καριέρα μου δεν πανηγύρισα δεύτερες θέσεις. Αυτός που αξίζει το χειροκρότημα είναι ο Γιώργος Αφρουδάκης, ο οποίος είναι ο πρώτος σκόρερ και μάλιστα με μία επίδοση (σ.σ.: έχει ξεπεράσει τα 1.470 γκολ) που δεν πιστεύω ότι θα φτάσει κάποιος. Εγώ αυτό που θέλω είναι να με θυμούνται όλοι ως έναν άνθρωπο που πάντα έβαζε την ομάδα πάνω απ’ όλα. Ούτε ως τον καλύτερο ούτε ως τον χειρότερο. Απλά δίνω και την ψυχή μου κάθε φορά που παίζω”.