Η ανθεκτικότητα του Πέσιτς σε κορυφαίο επίπεδο προπονητικής, είναι και το μεγαλύτερο «παράσημο» της καριέρας του

O Σβέτισλαβ Πέσιτς που αποχώρησε, προσφάτως, από τον πάγκο της Εθνικής Σερβίας και στην δεύτερη θητεία του σε αυτόν, συγκαταλέγεται στο «prive club» των κορυφαίων Σέρβων προπονητών, αλλά και των πρώην Γιουγκοσλάβων, όλων των εποχών. Ο γεννημένος στην περιοχή του Νόβι Σαντ, στην βόρεια Σερβία και συγκεκριμένα στο μικρό και άσημο χωριό του Πίροτ, ο 75χρονος Πέσιτς καθοδήγησε την Εθνική Σερβίας, στην κατάκτηση δυο χρυσών μεταλλίων σε back to back διοργανώσεις (Ευρωμπάσκετ 2001, Παγκόσμιο κύπελλο 2002) και του χάλκινου μεταλλίου στο πρόσφατο Ολυμπιακό τουρνουά του Παρισιού.

Πριν από τις κορυφαίες διακρίσεις της Εθνικής Σερβίας, ο…Κάρι, όπως είναι το «παρατσούκλι» του, έγινε, πριν από 31 χρόνια, ο αναμορφωτής του γερμανικού μπάσκετ, ανεξαρτήτως, αν οι ίδιοι οι Γερμανοί, δεν αξιοποίησαν την τεράστια επιτυχία κατάκτησης του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ, με τη εύστοχη βολή του αείμνηστου Κρίστιαν Βέλπ, στο Μόναχο. Η επιτυχία της τότε Εθνικής Γερμανίας ήταν εφάμιλλη με εκείνη της Εθνικής Ελλάδας, το 1987 και χωρίς να έχουν στην σύνθεση τους, Γκάλη, Γιαννάκη, Χριστοδούλου και Φασούλα…

Το «Κάρι» οφείλεται στον πρώτο άνθρωπο που έτρεξε τα 100μ. σε 10’’, Άρμιν Χάρι, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960 και μη έχοντας ακούσει σωστά, το επώνυμο του σπρίντερ, βγήκε στον δρόμο και φώναξε «μα πόσο γρήγορος είναι ο Κάρι»!

Ο «τσίχλας» που είναι το δεύτερο προσωνύμιο του, γιατί πάντα την ώρα του coaching, μασά μια τσίχλα για να μειώνει το άγχος του, όπως έχει πει ο ίδιος, δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα για να εργασθεί σε ελληνική ομάδα. Ούτε στην δεκαετία του ΄90, κυρίως που το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν το ανταγωνιστικότερο στην Ευρώπη, δεν τον προσέγγισε ελληνική ομάδα για να συνεργασθεί μαζί του. Και αυτό είναι οξύμωρο, γιατί ο Πέσιτς ήταν στην πρώην Γιουγκοσλαβία, το αντίπαλο δέος του αείμνηστου Ίβκοβιτς. Μάλιστα, οι Σέρβοι δημοσιογράφοι μας εξιστορούσαν στο μακρινό 1989, στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ, ότι υπάρχουν δυο…άτυπες «φράξιες» στην σχολή προπονητών των πρώην «πλάβι» που επηρέαζαν με τις απόψεις τους και την γιουγκοσλαβική ομοσπονδία. Εκείνη του «Ντούντα» που είχε μαζί του, τον Ομπράντοβιτς και εκείνη των Πέσιτς, Τάνιεβιτς και Μάλκοβιτς.

Φάιναλ φορ Εuroleague 2003 με Μεσίνα (αριστερά), Ιβκοβιτς και Αταμάν (δεξιά)

Η ανθεκτικότητα του Πέσιτς σε κορυφαίο επίπεδο προπονητικής, είναι και το μεγαλύτερο «παράσημο» της καριέρας του. Ο γιός του τσαγκάρη, Σρέτεν και της μοδίστρας Ντουσάνκα, έγινε πολίτης του κόσμου, Γερμανός υπήκοος από την 15χρονη παραμονή του στην χώρα (Εθνική ομάδα, Άλμπα, Κολωνία) και ο ίδιος τόνισε με σαρκαστικό στυλ, αυτή την διατήρηση του σε υψηλές «πτήσεις», μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Παρίσι και κυρίως το «άγγιγμα» της νίκης στον ημιτελικό με τις Ηνωμένες Πολιτείες…

«Φτάνουν στα αυτιά μου, οι απόψεις ότι είμαι φαινόμενο γιατί είμαι στην…πρώτη γραμμή, σε αυτή την ηλικία. Είμαι εδώ, γιατί… μάλλον κάνω σωστά αρκετά πράγματα» ήταν η απάντηση του σε ερώτηση Σέρβου δημοσιογράφου για τον προσωπικό απολογισμό του στην δεύτερη θητεία του, σην Εθνική Σερβίας.

Ο Πέσιτς έκανε πρόσφατα πολύ δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον του σερβικού μπάσκετ: «είμαστε στο δρόμο για να φτάσουμε την Κροατία στο μπάσκετ. Και αυτό σημαίνει ότι είμαστε στο σωστό δρόμο για να φτάσουμε στον…πάτο.

Αν κάτι δεν αλλάξει στη σκέψη των ανθρώπων που ηγούνται του σερβικού μπάσκετ και φέρουν την ευθύνη, θα είμαστε χαρούμενοι αν προκρινόμαστε στα Eurobasket και στα Mundobasket.

Πρέπει να ξεχάσουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά στον κόσμο δεν αρέσει αυτό. Για αυτό δεν είναι έκπληξη ότι ποτέ δεν ενσωματώθηκα πλήρως στο σερβικό μπάσκετ».

Ο Βλάντο Τζούροβιτς που τον γνωρίζει καλά και ήταν…σιωπηρά στην ίδια «φράξια» με τον Πέσιτς και τον Μάλκοβιτς, αναρωτιόταν για τον «Κάρι» και την απουσία ενδιαφέροντος από ελληνική ομάδα: «Είναι ανεξήγητο που δεν δέχτηκε ποτέ πρόταση από τις παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού μπάσκετ. Ο Πέσιτς μπορεί να δουλέψει με παίκτες-σταρ, αλλά απλούς εργάτες. Με μια «σπίθα» ταλέντου να έχουν, μπορεί να βάλει «φωτιά» στην ομάδα».

Και πέτυχε με Μποντίρογκα, Γιασικεβίτσιους και Ναβάρο να κατακτήσει την Ευρωλίγκα του 2003, στη Βαρκελώνη.

Ο Πέσιτς αποχώρησε από την Εθνική Σερβίας. Όχι από τη προπονητική.