Η ηλεκτρονική κάλπη που θα βγάλει το αποτέλεσμα των προγραμματισμένων εκλογών της ΕΟΚ από 557 εκλέκτορες συλλόγων, στις 12 Σεπτεμβρίου, για τον επόμενο πρόεδρο και τους μεμονωμένους διοικητικούς συμβούλους, θα γυρίσει τις σελίδες του…βιβλίου που έγραψε η απερχόμενη διοίκηση της ομοσπονδίας. Το παλιό, το φθαρμένο από τον χρόνο, το ξεπερασμένο σύστημα διοίκησης, όπως είναι αρκετοί χαρακτηρισμοί των κριτών της 40χρονης ηγεσίας του ελληνικού μπάσκετ, περνά στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας» (φράση του Α. Παπανδρέου). Ό,τι πέτυχε, ό,τι δεν πέτυχε και σε ό,τι κληροδοτεί ως παρακαταθήκη στην ιστορία του αθλήματος, έχει ήδη κριθεί, αλλά και θα αποτελεί συγκριτικό μέγεθος με ό,τι μέλλει γενέσθαι από τον επόμενο πρόεδρο και τους συμβούλους του που θα καθίσουν στις θέσεις των προκατόχων τους.
Είναι δεδομένο ότι η αλλαγή προσώπων, συνεπάγεται και αλλαγή διοικητικής και οργανωτικής φιλοσοφίας, καθώς και πρακτικής. Ο χώρος του ελληνικού μπάσκετ είναι διασπασμένος, ποικιλοτρόπως και σε αρκετά επίπεδα και τομείς. Και μόνο ο «εμφύλιος» στην ελληνική διαιτησία (ΟΔΚΕ-ΚΕΔ) που ξέσπασε προσφάτως, αλλά οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», γνώριζαν ότι ήταν θέμα χρόνου να αρχίσει, αποτελεί ένα ακόμα κομμάτι στο «πάζλ» των αντιμαχόμενων παρατάξεων, των διαφωνιών, των αντιδικιών, των ασυμφωνιών και πολλών άλλων…στερητικών προθημάτων σε θέματα στοιχειωδών συνεργασίων.
Είναι δεδομένο ότι η ΕΟΚ, μεταβαίνει από το σύστημα του «ενός ανδρός αρχή» στην πολυσυλλεκτικότητα απόψεων, εκτιμήσεων και αποφάσεων, ανεξαρτήτως ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος και ποιοι οι 15 σύμβουλοι, με τους οποίους θα συγκροτείται το διοικητικό συμβούλιο, μαζί με τους 3 εκπροσώπους του ΕΣΑΚΕ και τους εκπροσώπους του ΠΣΑΚ και του ΣΕΠΚ. Θέσεις 21.
Η απόλυτη έννοια του διαλόγου, της κατάθεσης ίδιων, παρόμοιων, αλλά και διαφορετικών προτάσεων για όλα τα «καυτά» ζητήματα που βρίσκονται, ήδη, πάνω στο τραπέζι και δεν γίνεται να περιμένουν περισσότερο χρόνο για την επίλυση τους.
Σύμφωνα με το νέο εκλογικό σύστημα, ανεξαρτήτως ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της ΕΟΚ, ένας εκ των κ. Φασούλα, Λιόλιου, Παπανικολάου, την μεγαλύτερη σημασία θα έχει η σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου. Δηλαδή, το πόσοι και ποιοι θα προέρχονται από τις επιλογές των τριών προέδρων στους υποψήφιους συμβούλους που θα εκλεγούν. Αν, ο πρόεδρος που θα εκλεγεί, διαθέτει και την πλειοψηφία συμβούλων, θα δοθεί η δυνατότητα γρήγορων και όχι βιαστικών αποφάσεων και εν συνεχεία εφαρμογής τους.
Αν, ο πρόεδρος που θα εκλεγεί δεν έχει και την πλειοψηφία συμβούλων ή προκύψει αριθμητική ισορροπία, δημοκρατικά θα γίνεται ψηφοφορία σε κάθε θέμα που υπάρχει αντίθετη πρόταση και διαφωνία και πλειοψηφικά θα λαμβάνεται η όποια απόφαση για το οποιοδήποτε θέμα, ήσσονος ή ελάσσονος σημασίας.
Φυσικά και από το… «Μαοϊκικό» σύστημα, θα υπάρχει τεράστια διαφορά με την έκφραση γνωμών, απόψεων και ιδεών, στηριζόμενων σε επιχειρήματα και τεκμηριώσεις για την εφαρμογή τους, αλλά το ζητούμενο είναι να υπάρχει σύμπνοια, ενότητα-όχι επιφανειακή- και συνεργασία-ες. Και όχι πρόσκαιρες «συμμαχίες».
Γιατί, αν παραδείγματος χάριν για το θέμα του επόμενου προπονητή της Εθνικής Ανδρών, 5 σύμβουλοι «στηλώσουν τα πόδια» στην πρόταση 8 συναδέλφων τους και άλλοι 5 έχουν την δική τους «ομάδα», δύσκολα θα «κάνουν…χωριό». Φυσικά και όλοι δεν μπορεί να συμφωνούν με όλους. Αλλά όσο γενικόλογο και τετριμμένο να ακούγεται, ο γνώμονας όλων είναι το καλό και η πρόοδος του αθλήματος, με ανιδιοτελή προσφορά, μακριά από κάθε είδους και λογής συμφέροντα και μικροπολιτικές.
«Αντιπολίτευση» για την… «αντιπολίτευση», δεν θα πρέπει να γίνει στο κρίσιμο «σταυροδρόμι» που είναι συνολικά το ελληνικό μπάσκετ.
Κι αν έστω υπάρχει και ένα θετικό «κληροδότημα» από την προηγούμενη διοικητική τακτική και λειτουργία, έστω και… μισό, θα πρέπει να συνεχιστεί, ακόμα και αν το σύνθημα της νέας εποχής στην διοίκηση του αθλήματος, θα είναι «όλα από την αρχή».
Η συνέχεια στο ξημέρωμα της 13ης Σεπτεμβρίου.
