Μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος με τον πλέον εμφατικό τρόπο, νέες προοπτικές ένδοξης ιστορίας καρτερούν τον ΠΑΟΚ απόψε στις 20.30 στο – σχεδόν – άδειο ΟΑΚΑ, όπου για τρίτη διαδοχική χρονιά στον τελικό του Κυπέλλου θα τεθεί αντιμέτωπος με την ΑΕΚ, έχοντας πανηγυρίσει το τρόπαιο τις δυο προηγούμενες φορές. Σε σχέση μ’ αυτές όμως υπάρχουν σημαντικές διαφορές. Προ διετίας ήταν η σφοδρή διάθεση – «δίψα» να επιστρέψει μετά από πολλά χρόνια στους τίτλους και το έκανε πράξη στον Βόλο. Πέρσι, μετά από όλα όσα είχαν συμβεί στο Πρωτάθλημα, το Κύπελλο του προσέφερε την ευκαιρία ν’ αποδείξει πως ήταν καλύτερος και να κλείσει τη σεζόν με τον συγκεκριμένο τίτλο όπως κι έκανε. Φέτος, έχοντας ολοκληρώσει την πλέον λαμπρή του πορεία στο Πρωτάθλημα επιστρέφοντας – για πρώτη φορά έπειτα από τριάντα τέσσερα χρόνια – στην κατάκτησή του, ενώ μάλιστα ξεκίνησε και με μείον δυο βαθμούς τη χρονιά, δίχως να γνωρίσει ήττα παρά μόνον τέσσερις ισοπαλίες σε σύνολο τριάντα αγωνιστικών, θέλει να κάνει αυτό που ποτέ κανείς δεν έχει πετύχει στην ιστορία του συλλόγου: Να πάρει το νταμπλ!
Περισσότερο από όλους οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές γνωρίζουν ότι ενδεχομένως θα είναι πιο δύσκολο από κάθε άλλη φορά. Για τον αντίπαλο είναι η ύστατη ευκαιρία του να κλείσει μια κακή – γι’ αυτόν – σεζόν με έναν τίτλο απέναντι σε μια ομάδα από την οποία έχει ηττηθεί στους δυο προηγούμενους αντίστοιχους τελικούς, παίζει στην έδρα του και διακατέχεται από αυτήν την ανάγκη – «δίψα» για ένα θετικό φινάλε. Δεδομένο που κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος πως θα λειτουργήσει αποκλειστικά ως κίνητρο κι όχι ως πίεση. Το ευχάριστο για τον Μανόλο Χιμένεθ, που καιρό τώρα προετοιμάζει την ομάδα του γι’ αυτό το ματς – εν αντιθέσει με τον ΠΑΟΚ που είχε λόγο να παραμένει συγκεντρωμένος στα του πρωταθλήματος μέχρι και την τελευταία αγωνιστική – είναι η απουσία τραυματιών έχοντας όλους τους ποδοσφαιριστές στη διάθεσή του.
Είναι δυο ομάδες που γνωρίζονται αρκετά καλά ώστε να μπει στο τραπέζι της κουβέντας ο παράγοντας έκπληξη. Η αποφασιστικότητα, η συγκέντρωση, η αποτελεσματικότητα, το ποιός το θέλει περισσότερο, οι προσωπικές μονομαχίες αποτελούν σημαντικούς παράγοντας που ο κάθε ένας από μόνος του κι όλοι μαζί μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Γίνεται όμως κατανοητό πως το μεγαλύτερο βάρος και από τις δύο πλευρές θα πέσει στην ψυχολογία. Αμφότεροι οι προπονητές έχουν αφιερώσει σημαντικό χρόνο σ’ αυτήν και σημαντικό δεδομένο γι’ αυτούς είναι οτιδήποτε μικρό ή μεγάλο από την πρώτη στιγμή της έναρξης του αγώνα που θα μπορέσει να την τονώσει.
Ευχή όλων είναι να γίνει ένας σπουδαίος αγώνας αντάξιος της ιστορίας των δυο ομάδων, δύσκολα όμως να φύγει η ταμπέλα της σκοπιμότητας είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά για λόγους ευνόητους. Είναι ενενήντα λεπτά κι ακόμη τριάντα αν χρειαστεί παράταση ή κι ο χρόνος των πέναλτι αν φτάσει το ματς εκεί, μέσα στα οποία μπορεί ο κάθε ένας να γράψει ιστορία και στο τέλος να πάρει το πολυπόθητο τρόπαιο. Δεν είναι πολλοί αγώνες μέσα σε μια σεζόν που δίνουν τη συγκεκριμένη δυνατότητα. Και στο μυαλό πολλών ποδοσφαιριστών αυτό λέει πολλά.
Ο ΠΑΟΚ και φέτος και πέρσι και πρόπερσι έχει (απο)δείξει πως ξέρει τον τρόπο για να τα καταφέρει. Αρκεί να διατηρήσει την απόδοσή του σε υψηλά επίπεδα και να κάνει αυτό που έκανε φέτος σε όλη τη σεζόν. Η αμυντική σταθερότητα του παρέχει την απαραίτητη βάση πάνω στην οποία μπορεί να χτίσει ένα απολύτως θετικό αποτέλεσμα. Με τη χρησιμοποίηση και του VAR για πρώτη φορά οι δικαιολογίες εκλείπουν ακόμη περισσότερο. Η συνέχεια σε λίγες ώρες … Καλή συνέχεια και καλή δύναμη …