Ειδικά το χθεσινό «μπούρμπουλο» από τους Βέλγους δεν χωνεύεται με τίποτα. Όλοι όσοι ήμασταν στην Ορεστιάδα συμφωνήσαμε στο εξής: Δεν είναι η πρώτη φορά που η Εθνική χάνει. ʼλλωστε οι κακές ήττες στο πρόσφατο παρελθόν είναι περισσότερες από τις καλές-σημαντικές νίκες. Ο τρόπος που ήρθε η ήττα πείραξε άπαντες στο «Νίκος Σαμαράς». Τα αίτια είναι πολλά αλλά νομίζω ότι μια μέρα μετά από ένα τέτοιο «μπούρμπουλο» δεν είναι ώρα για αναλύσεις και καταλογισμό ευθυνών. Αυτό ελπίζουμε να μην χρειαστεί να γίνει ούτε την ερχόμενη Κυριακή μετά τη ρεβάνς με τους Βέλγους στο Κορτράικ. Ελπίζουμε, όπως και πέρσι μετά την ήττα στα Τρίκαλα από το Μαυροβούνιο όπου οι διεθνείς είχαν τρελαθεί από το δημοσιογραφικό «κράψιμο», να ξανατρελαθούν και να μας αναγκάσουν να τους αποθεώσουμε.
Πέρσι κέρδισαν την ανίκητη Φινλανδία. Φέτος καλούνται να κατακτήσουν τέσσερα σετ (τρία και το χρυσό) απέναντι στο Βέλγιο, ομάδα που χθες την κάναμε να παίζει αλάνθαστη. Οι ίδιοι πάντως, οι διεθνείς, πιστεύουν στην ανατροπή όσο και αν αυτή μοιάζει με ουτοπία μετά την κακή εμφάνιση. Το αναφέραμε και χθες το επισημαίνουμε και σήμερα. Όλοι οι διεθνείς με τους οποίους κάναμε ρεπορτάζ μετά το «μπούρμπουλο» από το Βέλγιο μας θύμισαν την διαφήμιση του ΟΠΑΠ. «Γυρίζει το ματσάκι» είπαν με ένα στόμα με την δική μου απορία να παραμένει αναπάντητη.
Οκ γυρίζει το ματσάκι. Αλλά πως στο διάολο γυρίζει αυτό το ματσάκι χωρίς μπλοκ, άμυνα και χωρίς τους 30 πόντους του Τζούριτς; Μην προσθέσω και την αβεβαιότητα που επικρατεί στο «γαλανόλευκο» στρατόπεδο για την ετοιμότητα του Κώστα Χριστοφιδέλη η απουσία του οποίου προχθές έκανε άνω κάτω την ομάδα από πολλές πλευρές. Αν κάποιος έχει την απάντηση ας την στείλει. Αλλιώς θα περιμένω να μου την δώσουν οι διεθνείς το ερχόμενο Σάββατο το βράδυ στο Κορτράικ