Το ότι η βλακεία τιμωρείται με «ισόβιο αποκλεισμό» αντί νουθεσίας και μάθησης το μάθαμε χθες από την ΕΠΟ. Την υπέρτατη αρχή του ποδοσφαίρου, η οποία τιμώρησε τον Κατίδη πριν προλάβει να ακούσει την απολογία του.
Η δικαιολογία ότι έπρεπε να μη φέρει σε δύσκολη θέση τον εκλέκτορα της Εθνικής Ελπίδων που θα έπρεπε να αποκλείσει τον Κατίδη δεν στέκει. Όταν υπάρχει συγκεκριμένη ποινή στον κανονισμό για το παράπτωμα του Κατίδη (αποκλεισμός 5 αγωνιστικών) αφήνεις τους δικαστές να κάνουν τη δουλειά τους επιβάλλοντας τη συγκεκριμένη ποινή. Δεν τρέχει να τους προλάβεις.
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχουν γίνει κατά καιρούς εγκλήματα, αλλά η ΕΠΟ έχει κλείσει τα μάτια της προσποιούμενη ότι δεν τρέχει τίποτα! Στον Κατίδη βρήκε την ευκαιρία να εξαντλήσει την αυστηρότητά της. Το σκότωσε το θηρίο! Μπράβο της.
Είμαι ο τελευταίος που θα υποστηρίξω τον Κατίδη. Ο 20χρονος επιθετικός της ΑΕΚ οφείλει να γνωρίζει τους κανονισμούς του αθλήματος που υπηρετεί και από το οποίο βγάζει το ψωμί του.
Αυτό που έπαθε δείχνει και την αδιαφορία του στο να τους μάθει. Προτίμησε κι αυτός, όπως και πολλά άλλα παιδιά της ηλικίας του, αντί να σκύψει και να μάθει τα μυστικά του ποδοσφαίρου, να χτυπάει τατού, να βγαίνει και να ξενυχτάει τα βράδια, να τα βάζει με τον Λίνεν επειδή δεν τον χρησιμοποιεί και τελικά να χαιρετά ναζιστικά για να πανηγυρίσει ένα γκολ που έβαλε επειδή η μπάλα χτύπησε πάνω του κατά τύχη.
Ωστόσο, όλοι διατηρούν το δικαίωμα της δεύτερης ευκαιρίας. Στον Κατίδη του το αφαίρεσαν κι αυτό. Ποιος κάθισε να μιλήσει στον Κατίδη για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του στο ποδόσφαιρο; Ποιος του έκανε ένα σεμινάριο κανονισμών;
Η ΕΠΟ μήπως; Βασικό στέλεχος της Εθνικής Ελπίδων ήταν! Η Λίγκα ή ο ʼρης και η ΑΕΚ; Ποιος του μίλησε για την αυστηροποίηση του κανονισμού της ΦΙΦΑ για τις ρατσιστικές ενέργειες;
Ο Κατίδης ομολόγησε ότι «είμαι λάθος», «απαράδεκτος», «αδικαιολόγητος», μίλησε για «βλακώδη» και «ηλίθια ενέργεια» και ζήτησε δημόσια συγγνώμη. Δεν θυμάμαι στο χώρο του ποδοσφαίρου αντίστοιχο mea culpa.
Αν λοιπόν, η μετάνοια και η συγγνώμη δεν είναι ατζέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου, νομίζω ότι ο Κατίδης και ο κάθε Κατίδης έχουν ελάχιστες ελπίδες να γίνουν καλύτεροι, όχι ως παίκτες, αλλά κυρίως ως άνθρωποι.