Η μέρα αρχίζει, φτιάχνεις ελληνικό, μερακλίδικο να ανοίξει το μάτι σου και κάτι να παίζει στην τηλεόραση. Το… κάτι να παίζει εξελίσσεται σε… λαχείο. 

Προπαραμονή Αγίου – αγαπησιάρη – Βαλεντίνου λέει και η παρουσιάστρια με τους συνεργάτες της σκίζουν τα ιμάτιά τους για το υπέροχο δώρο αγάπης που η αγαπημένη εκπομπή προσφέρει στους αγαπημένους και συνάμα αγαπησιάρηδες τηλεθεατές. 

Προσπαθείς να συνέλθεις από τα υπέροχα δώρα που προσφέρει η τηλεοπτική εκπομπή κοιτάζοντας τις ειδήσεις στο διαδίκτυο. Λες δε μπορεί κάτι πιο χρήσιμο θα βρω διαβάζοντας. 

Πριν αλέκτωρ λαλήσει… τσουπ πέφτεις πάνω της. Ανοιχτά τα ανθοπωλεία για την ημέρα της αγάπης λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του γενικευμένου λοκ ντάουν.

Η θέλω γυαλιά ή κάναμε την τύχη μας. Όχι δε την κάναμε για το ανοιχτό ανθοπωλείο, το μυαλό μας πάει ακόμη πιο μακριά. Έρχεται τσικνοπέμπτη, δε μπορεί. Όπως τα ανθοπωλεία θα ανοίξουν και οι ταβέρνες για τα κοψίδια… ονειρεύεσαι.

Δε μπορεί να υπάρχει διαχωρισμός, γιορτάζουμε τη μια γιορτάζουμε και την άλλη. Δεν θέλετε τραπέζια ανοίξτε τα να κάτσουμε στη σειρά να τα τρώμε στο χέρι σε απόσταση δύο μέτρων. Και τα λουλούδια…. με απόσταση θα τα τρώμε.

Λες, πάει τα έχω χαμένα. Ας πάω να κάνω κάτι χρήσιμο, να πάρω καφέ από το σούπερ μάρκετ. Φτάνεις στο πάρκινγκ δεν έχει – ξαφνικά – θέση. Σκέφτεσαι είναι Σάββατο; Όχι, Πέμπτη πρωί… Ο πρωθυπουργός ανακοινώνει ότι κλείνουν όλα τα καταστήματα και ο κόσμος πάει στα μοναδικά που δεν έχουν κλείσει – ούτε θα κλείσουν – ούτε μια μέρα. Έτσι για βόλτα, να πάρει τον αέρα του. Ή από αντίδραση επαναστατική για τα νέα μέτρα. Έτσι είσαι Κυριάκο; Θα με βρεις μπροστά σου από αύριο. Στο σούπερ μάρκετ! 

Πήραμε λέει κιλά στην καραντίνα. Πως να μη πάρουμε κυρία μου όταν κάθε δεύτερη μέρα αδειάζουμε τα ράφια από τα σούπερ μάρκετ για εκτόνωση από την καταπίεση που μας υποβάλλουν να είμαστε σπίτι μας; Των βιβλιοπωλείων τα ράφια θα αδειάσουμε; Των σούπερ μάρκετ θα αδειάσουμε. Το τυρί τρώγεται ευκολότερα από το χαρτί. Αλήθεια είναι.

Μέρα είναι θα περάσει. Κάνεις τη γυμναστική σου το απογευματάκι, σε mood προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Αποφορτίζεις και τα νεύρα σου – ιδανικός τρόπος η άσκηση – έτοιμος να ολοκληρώσεις μια ακόμη όμορφη ημέρα στην καραντίνα.

Ανοίγεις να δεις τις ειδήσεις (ο Θεός να τις κάνει). Covid, κόντρες πολιτικών για τον covid, επεξήγηση της έννοιας της δημοκρατίας για τα πανεπιστήμια μέσω κόντρας των πολιτικών (πάντα), σεισμοί (αν υπάρχουν) επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα (όπου υπάρχουν), η ζωή εδώ τελειώνει (όπως είπε και ο Μέγας Στέλιος) σκέφτεσαι και ετοιμάζεις φαγητό, να προλάβεις να… πας χορτάτος τουλάχιστον…

Μέχρι την ώρα της ιεροτελεστίας. Κόκκινοι ή μπλε; Μετά τη μάχη στα σούπερ μάρκετ, αυτή στα δελτία ειδήσεων, εκείνη στην προπόνηση για το ατομικό ρεκόρ, έρχεται και η μέγιστη στον Άγιο Δομίνικο. 

Επιβίωση για την σωτηρία της ανθρωπότητας να ήταν λιγότερη κακία θα είχε από την επιβίωση μέσω καρύδας και με μερικά χιλιάρικα στον προσωπικό λογαριασμό του καθενός που οικειοθελώς βρίσκεται στο παιχνίδι.

Ειρωνεία, νεύρα, στρατηγική, ξεκατίνιασμα τραμπουκισμός, τσατσιλίκι, αρχηγιλίκι και φυσικά ΡΟΥΦΙΑΝΙΑ. 
Έπαθλο της… μητέρας των τηλεοπτικών μαχών μερικές κουταλιές ρύζι και μπόλικη δημοσιότητα. Ποιο ρύζι; Για τη δόξα γίνονται όλα. 

Ή για τη λόξα γιατί μεταξύ μας δύο-τρεις χρειάζονται πέρα από ρύζι και καρύδα οπωσδήποτε ψυχίατρο (ούτε καν ψυχολόγο) με δεδομένο ότι «ωθούν» χιλιάδες ανθρώπους να μπαίνουν στο τουίτερ να τους λούζουν με κοσμητικά επίθετα (όχι άδικα βάσει συμπεριφοράς) όλη νύχτα.

And the winner is… Ασυλία.
Όλα γι’ αυτή γίνονται στο νησί, και τα περισσότερα στραβά εξαιτίας της στην ζωή…

Καλή 274η καραντίνα, και μη ξεχνιόμαστε για την τσικνοπέμπτη…