Εάν ο Ραμόν Ροδρίγεθ Βερδέχο, πιο γνωστός ως Μόντσι, ήταν διακοσμητής, θα ήταν ο αγαπημένος των πελατών. Να σου αλλάξει το σπίτι στο πιτς φιτίλι. Κι όχι απλά να φέρει τα πάνω κάτω, αλλά να στο διαμορφώσει και ωραία. Με καινοτόμες ιδέες, τολμηρές, να ξέρει την αγορά, τι αντέχει το πορτοφόλι σου, τι όχι. Πού πρέπει να βάλεις τον καναπέ, πού την εταζέρα, πού κολλάει το κάθε έπιπλο. Το βαρέθηκες; Εδώ είναι ο καλός ο Μόντσι. Άλλαξέ το πάλι. Και ξανά από την αρχή. Ευτυχώς για τη Σεβίλλη, ο άλλοτε τερματοφύλακάς της, έγινε τεχνικός διευθυντής.
Ρίχνεις μια ματιά στην εντεκάδα με τη Γουλβς στο Ντούισμπουργκ και τσιμπιέσαι. Μπόνο, Κουντέ, Ντιέγκο Κάρλος, Ρεγιλόν, Φερνάντο, Τζορντάν, Οκάμπος. Όλοι τους μεταγραφές (ή δανεισμοί) του προηγούμενου καλοκαιριού. Καλοπληρωμένες οι περισσότερες, δεν λέω. Και δεν σταματάμε εκεί. Σούσο και Εν Νεσίρι. Κομμάτια που μπήκαν στο παζλ τον Ιανουάριο. Κοινώς, τα 9/11 του αρχικού σχήματος που έφερε τη Σεβίλλη στα ημιτελικά του Europa League, δεν φορούσαν τη φανέλα της τη σεζόν 2018/19.
Φανέλα βασικού στους «πραιτωριανούς» Νάβας και Μπανέγα. Για να υπάρχουν οι απαιτούμενες σταθερές. Ίδιο σχήμα και κόντρα στη Ρόμα στη φάση των «16». Αναπληρωματικός ο Όλιβερ Τόρες, μεταγραφή από την Πόρτο, από τα βασικά γρανάζια της φετινής μηχανής. Αλλά και στην άκρη του πάγκου, new kid on the block. Αν και δεν μπορείς να πεις…νεούδι τον 54χρονο Τζουλέν Λοπετέγι.
Προερχόμενος από την ανοικτή πληγή που άνοιξε ο ίδιος στον εαυτό αφήνοντας την εθνική Ισπανίας -έτσι όπως την άφησε- για τη Ρεάλ Μαδρίτης στην πρώτη μετά Ρονάλντο σεζόν, αποτελούσε ένα ακόμη ρίσκο. Όχι για τον Μόντσι, ο οποίος συνάντησε την αντίθεση σημαντικής μερίδας των φιλάθλων, αλλά το πήρε επάνω του. Δικαιώθηκε. Ήδη στα χέρια του, ένα εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League της επόμενης περιόδου μέσω της 4ης θέσης στη La Liga, ύστερα από απουσία 3 ετών. Και δύο βήματα από το Sexta. Το έκτο Europa League.
Ο Ισραηλινός σκόρερ της Ζάλτσμπουργκ, Μουνάς Νταμπούρ, κόστισε 17 εκ. ευρώ. Τον βρήκε στη Σεβίλλη ο Μόντσι, δεν τον επέλεξε ο ίδιος, ήταν ήδη κλεισμένη μεταγραφή. Δεν ταίριαξε. Εκεί απαιτούνται γρήγορα αντανακλαστικά. Γιατί η «μετοχή» όταν παίρνει φόρα, φόρα κατηφόρα, τίποτα δεν τη σταματά. Πώληση στη Χόφενχαϊμ για 12 εκ. τον Ιανουάριο. Ούτε ο Ρόνι Λόπες φτούρησε. Αυτό είναι το μοναδικό ψεγάδι στο μεταγραφικό σαφάρι του Ισπανού. 23 εκ. στο βρόντο; Ας τον δώσουμε δανεικό στη Νις, μήπως ξαναβρεί τον εαυτό του στη Γαλλία και περιορίσουμε τη ζημιά. Το έλλειμμα θα καλυφθεί από αλλού. Πως έλεγαν οι της Άρσεναλ «in Arsène we trust», ε κάτι αντίστοιχο ισχύει για τον Μόντσι και τους «νερβιονένσες».
Οι αλλαγές ήταν επιβεβλημένες μετά τη χαοτική διετία που προηγήθηκε. Το «φύγε εσύ, έλα εσύ» σπανίως βοήθησε έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο. Μπερίσο, Μοντέλα, Καπαρός, Ματσίν, πάλι Καπαρός. Ήταν η διετία που ο Μόντσι έτρωγε gelato στη Ρώμη. Οι αντικαταστάτες του -Όσκαρ Αρίας και Καπαρός- απέτυχαν. Από τις 20 μεταγραφές τους, ούτε μια δεν έφερε πίσω τα λεφτά της. Οι περήφανες πωλήσεις (Λονγκλέ, Ενζονζί, Βίτολο, Ιμπόρα) ήρθαν από ποδοσφαιριστές που είχαν αποκτηθεί επί Μόντσι.
Οκάμπος, Ντιέγκο Κάρλος, Κουντέ έχουν ήδη τριπλασιάσει την τιμή τους. Εάν δεν υπήρχε το «φρένο» του κορωνοϊού, το success story θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο. Από το παζλ του τεχνικού διευθυντή λείπει το καθαρό φορ. Τα 17 γκολ του Οκάμπος είναι πολύ καλό μακιγιάζ, αλλά ο Αργεντινός δεν είναι φορ. Ο Μόντσι έχει βγει στην αγορά. Όλοι ξέρουν τι σημαίνει αυτό. Προς το παρόν για την ομάδα της Ανδαλουσίας, η οποία για πρώτη φορά στην ιστορία της είναι αήττητη για 19 διαδοχικά παιχνίδια, προηγείται το Sexta. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει σοβαρές αντιρρήσεις…