Στον τελικό με έπαθλο την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο του Πρωταθλήματος ο ΠΑΟΚ δεν παρουσιάστηκε έτοιμος αρκετά για ν’ αμφισβητήσει την κατάκτησή της από τον Ολυμπιακό. Έχοντας τη σημαντικότερη συνθήκη υπέρ του, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν η κατάμεστη έδρα του, με μοναδικές απώλειες τους Κρέσπο, Βέρνμπλουμ, Ζαμπά και συνειδητά τον Στοχ, ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό 0-1, με αυτογκόλ του Γιαννούλη στο 49’, σε μια φάση που οι άνθρωποι του «Δικεφάλου» διαμαρτυρήθηκαν για το αν η μπάλα έχει περάσει την τελική γραμμή πριν τη γυρίσει ο Ραντζέλοβιτς πάνω στον αμυντικό του ΠΑΟΚ κι από εκεί καταλήξει στα δίχτυα.
Μια και ο λόγος για διαμαρτυρίες, παράπονα υπήρξαν επίσης για το ακυρωθέν γκολ του Βαρέλα με υπόδειξη για οφ σάιντ στο ξεκίνημα της φάσης, όπως επίσης και για μαρκάρισμα του Τσιμίκα στον Λημνιό εντός περιοχής στο 81’, με τον διιατητή στην πρώτη περίπτωση να συμβουλεύεται το VAR προτού αποφασίσει ενώ στη δεύτερη έδειξε να συνεχιστεί το παιχνίδι. Αξίζει να σημειωθεί πως πέραν του γκολ ο Ολυμπιακός είχε και την πρώτη καλή ευκαιρία στο ματς όταν η μπάλα σταμάτησε στο δοκάρι από γύρισμα του Ελ Αραμπί.
Ο «Δικέφαλος» γνώρισε την πρώτη του ήττα στην έδρα του στο Πρωτάθλημα μετά από – σχεδόν – τρία χρόνια κι έμεινε πέντε βαθμούς μακριά από την κορυφή μια αγωνιστική πριν το τέλος, που δίνει πλεονέκτημα – πλέον – στους «ερυθρόλευκους». Μεγαλύτερη απώλεια ωστόσο μπορεί να αφορά το ψυχολογικό κομμάτι καθώς αγώνες υπάρχουν στους οποίους μπορεί να υπερασπιστεί τα κεκτημένα και στους δύο εγχώριους θεσμούς που κατέκτησε πέρσι. Το ζητούμενο είναι να (απο)δείξει πως μπορεί καθώς χτες έδειξε εγκλωβισμένος από τις εμπνεύσεις της αντίπαλης ηγεσίας και κυρίως αδύναμος ν’ αντιδράσει.
Με αργή και κακή κυκλοφορία της μπάλας, χωρίς πολλές πάσεις, με αδυναμία στην έμπνευση, στη δημιουργία και την πρωτοβουλία, οδηγήθηκε σ’ ένα μοτίβο αγώνα που δεν μπορούσε να τον βγάλει και τελικώς δεν τον έβγαλε πουθενά. Οι επιλογές του Αμπέλ Φερέιρα δεν ήταν παράλογες, μ’ έναν μικρό αστερίσκο στην περίπτωση του Μάτος, για τον οποίο αν ξεκινούσε θα έπρεπε να «θυσιάσει» έναν από αυτούς που ξεκίνησαν στη μεσοεπιθετική γραμμή για να δώσει τη μια πτέρυγα στη συνεργασία Πορτογάλου – Βραζιλιάνου. Ίσως θα έπρεπε να του δοθεί μια ευκαιρία ακόμη κι ερχόμενος από τον πάγκο, όμως μια υποθετική εξέλιξη δεν είναι δίκαιη για κανέναν.
Μίσιτς και Μαουρίσιο επιστρατεύθηκαν στα χαφ με γνώμονα την ποιότητα και την ικανότητα στη δημιουργία, το «καθαρό» μυαλό κι η ψυχραιμία που ηρεμούν το παιχνίδι της ομάδας, βοηθούν στο επιθετικό κομμάτι, ακόμη και στο σκοράρισμα αρκετές φορές. Τούτη τη φορά όμως η ομάδα δεν πήρε το παραμικρό, αντιθέτως αμφότεροι φέρουν ευθύνη για τη φάση του γκολ όταν στο ξεκίνημά της ο Τσιμίκας περνάει ανάμεσά τους δίχως κανείς τους να κάνει το κάτι παραπάνω για να τον ανακόψει. Γενικότερα, ανασταλτικά υπήρχε σημαντικό θέμα, με τους Γκιγέρμε, Καμαρά, Μπουχαλάκη να κερδίζουν περισσότερες μονομαχίες.
Οι γηπεδούχοι είχαν την ευκαιρία ν’ αναδείξουν και τη βασική τους δύναμη «πυρός», όπως τέτοια είναι τα στημένα. Μόνιμη πηγή κινδύνου για κάθε αντίπαλη ομάδα. Αυτή τη φορά όμως, παρά την πληθώρα αυτών, τόσο από κόρνερ όσο κι από φάουλ από καλές θέσεις, δεν κατάφερε ν’ αξιοποιήσει καμία. Κι αυτό του κόστισε σημαντικά. Ούτε η αλλαγή του σχηματισμού με την είσοδο του Άκπομ στο 64’ κατάφερε ν’ αλλάξει κάτι καθώς έλλειπε η δημιουργία πίσω από την επιθετική γραμμή, η γρήγορη ενέργεια που θα έφερνε την ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα. Δε δημιουργήθηκαν κενοί χώροι, δε βγήκαν κάθετες πάσες και για δεύτερη φορά στο Πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ έμεινε μακριά από το γκολ κι όπως συνέβη και στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό, ηττήθηκε.
Με τον Μπίσεσβαρ να συνεχίζει να δείχνει ανήμπορος να βοηθήσει και τους ποδοσφαιριστές που ήρθαν από τον πάγκο – Άκπομ, Ελ Καντουρί, Λάμπρου κατά σειρά – να μην κάνουν τη διαφορά, μοιραία ήρθε το αρνητικό αποτέλεσμα. Όλες αυτές οι λεπτομέρειες μαζί ήταν αυτές που έκαναν και τη διαφορά. Ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης, μετά το ματς σημείωσε κάτι πολύ σωστό: «Τώρα αρχίζουν όλα». Μια αγωνιστική κανονικής περιόδου και πλέι οφ, δύο ημιτελικοί Κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό ακολουθούν σε ματς που δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια αποτυχίας. Κι εκεί στην απόλυτη πίεση για το αποτέλεσμα φαίνεται ο χαρακτήρας μιας ομάδας. Από αυτόν ξεκινούν όλα ….
Στα εξωαγωνιστικά, με όλα όσα προηγήθηκαν τον τελευταίο καιρό και … «κερασάκι στην τούρτα» την αιφνίδια επίσκεψη της αστυνομίας στο γήπεδο της Τούμπας, η συμπεριφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόσμου στις κατάμεστες κερκίδες ήταν υποδειγματική με απροβλημάτιστη άφιξη, παραμονή και αποχώρηση της αντίπαλης αποστολής. Δυστυχώς έχει καταστεί ανάγκη με όλα όσα συμβαίνουν να επικροτούνται αυτά που υπό άλλες συνθήκες θα έμοιαζαν αυτονόητα, όπως αποδείχτηκε πως δεν ήταν στο ματς των δύο ομάδων στον πρώτο γύρο. Επίσης, συγκίνηση προκάλεσε η βράβευση πριν από τον αγώνα του Μάκη Μαυρομιχάλη στην επιστροφή του στο «σπίτι» του ΠΑΟΚ έπειτα από είκοσι οκτώ χρόνια, σ’ ένα μικρό μάθημα σεβασμού κι αναγνώρισης, στοιχεία που τείνουν να εκλείψουν στην εποχή μας. Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους …