Ο Ολυμπιακός δεν εμφανίστηκε ποτέ στο ΟΑΚΑ. Οι ευθύνες Μαρτίνς και παικτών.

Είχαμε συνοψίσει χθες το πρωί στο άρθρο “Για τον Μαρτίνς παίζει μπάλα η νοοτροπία” πως σε ό,τι αφορά την τακτική προσέγγιση του ματς, για τον Πέδρο Μαρτίνς πρώτιστο ρόλο παίζει η μη υποτίμηση του αντιπάλου από τους ποδοσφαιριστές του. Ο Ολυμπιακός είναι μια νεανική ομάδα και μετά από μια επική προσπάθεια κόντρα στην Τότεναμ, είναι κατανοητό πως μεγάλο μέρος του μυαλού των παικτών έμεινε ν’ αναμασά τις δάφνες που αποκόμισε από το ματς με τους Λονδρέζους. 

Ακούστηκαν πολλά για τις αλλαγές που θα έπρεπε να κάνει ο Μαρτίνς και το φρεσκάρισμα του αρχικού σχήματος που δεν έγινε και που “οδήγησε στη χθεσινή εικόνα” και την ισοπαλία κόντρα στον Παναθηναϊκό, που μοιάζει με αποτυχία, με βάση τη συνολική αγωνιστική εικόνα των “πράσινων” στο φετινό πρωτάθλημα. Πάμε λοιπόν να δούμε τις θέσεις. Ο Τσιμίκας παρέμεινε στο αρχικό σχήμα και ο Μαρτίνς διακαιώθηκε καθώς ο νεραρός αμυντικός ήταν εκ των κορυφαίων. Σεμέδο και Μεριά βρέθηκαν σε κακή μέρα, όμως δεν υπήρχε ουσιαστικά εναλλακτική. Ο Σισέ ήταν απροπόνητος και προέρχεται από λοίμωξη του αναπνευστικού. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος δεν ήταν η ιδανική λύση για ένα ματς με τέτοια ένταση, ενώ η χρησιμοποίηση του Ουσεϊνού Μπα στο ντέρμπι, προφανώς θα ήταν μια επιλογή με αρκετό ρίσκο. Με τον Γκασπάρ να μην είναι ακόμα στο ρυθμό που ο Μαρτίνς επιθυμεί, προφανώς η λύση του Ομάρ είναι δεδομένη αντί του Τοροσίδη που έχει την εμπειρία, αλλά όχι αγωνιστικό ρυθμό.

Στα αμυντικά χαφ ο Πορτογάλος θα μπορούσε να ξεκινήσει με τον Καμαρά, αντί των Γκιλιέρμε ή Μπουχαλάκη. Στη μεσαία γραμμή δεν δόθηκε η ευκαιρία στον Σουντανί για την 18αδα και θέσεις στο αρχικό σχήμα για Ραντζέλοβιτς και Μπενζιά (δεν είναι σε κατάσταση 90λεπτου ή ακόμα και 60λεπτου), ενώ προτιμήθηκε η τριάδα των Μασούρα, Βαλμπουενά και Ποντένσε. Στην κορυφή ο Γκερέρο πήρε το χρίσμα, αντί του Ελ Αραμπί και ο Μαρτίνς δικαιώθηκε γιατί ο Ισπανός ήταν στις φάσεις και φυσικά είχε το γκολ. 

Από τις θέσεις λοιπόν που ήταν “ανοικτές” για το χθεσινό ματς μιλάμε για μάξιμουμ δύο αλλαγές που δεν έγιναν. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς είναι ομάδα συνοχής, όπως έδειξε και η πρώτη αγωνιστική κόντρα στον Αστέρα, όταν με έξι αλλαγές στο αρχικό σχήμα η εικόνα ήταν διαφοροποιημένη προς το χειρότερο. Δε θεωρώ πως ο Ραντζέλοβιτς, ο Μπενζιά και ο Καμαρά από την αρχή του ματς θα αναμόρφωναν πλήρως τον Ολυμπιακό. Μπορεί να του έδιναν θετικά στοιχεία, που δεν είδαμε από τους υπόλοιπους, αλλά η συνολική εικόνα θα ήταν η ίδια. Το πρόβλημα των “ερυθρόλευκων” στο χθεσινό παιχνίδι ήταν το έλλειμα νοοτροπίας και διάθεσης να “τελειώσουν” τον Παναθηναϊκό. Τα παιδαριώδη λάθη του μέχρι χθες ανίκητου κεντρικού αμυντικού διδύμου -ειδικά αυτά του Σεμέδο, καθώς ο Μεριά έχει ξεκινήσει άσχημα την εβδομάδα- είναι δείγμα χαλάρωσης και αιφνιδιασμού από τη μαχητική στάση των παικτών του Παναθηναϊκού.  

Το ποδόσφαιρο είναι ένας πιστός καθρέπτης της πραγματικής ζωής. Ποτέ ένας “πεινασμένος” που πάλεψε επί ίσοις όροις απέναντι σε έναν “χορτάτο” δεν έφυγε χαμένος. Με τον Άγγελο Στυλιάδη στο live των καναλιών Novasports το Σάββατο ρωτήσαμε επανειλλημένα Μαρτίνς, Βαλμπουενά και Μεριά, αν είναι προετοιμασμένοι για τις δυσκολίες του ιδιόμορφου αυτού ντέρμπι και λάβαμε καταφατικές απαντήσεις. Κι όμως “φωτιά” στο ματς έβαζε ο Παναθηναϊκός. 

O Πέδρο Μαρτίνς είναι προπονητής διάρκειας με ικανότητα να χτίσει μια αξιόλογη και αποτελεσματική ομάδα, όμως όπως φαίνεται δεν θα τον θυμόμαστε για το στίγμα του στα μεγάλα ντέρμπι (υπενθυμίζουμε πως η σεζόν κλείνει με πλέι-οφ και συνεχόμενα ντέρμπι). Ο Πορτογάλος ανέλαβε τις ευθύνη για το χθεσινό “φιάσκο” ως όφειλε. Ως εκεί όμως. Ας μην πυροβολούμε περαιτέρω τον πιανίστα! Όσοι μιλούσαν για σκόρ της τάξης του 0-6 και βάλε, προφανώς δεν έχουν ιδέα από τη μυρωδιά ενός από τα ελάχιστα αθλητικά κεφάλαια της χώρας, του μοναδικού “κλασικού ντέρμπι”, εκεί που μπάλα παίζουν και οι φανέλες, όχι μόνο εκείνοι που τις φοράνε. 

Το… ιστορικό καμπανάκι δεν χτύπησε στον Ολυμπιακό κι έτσι συνεχίζεται η παράδοση που θέλει τους “ερυθρόλευκους” μετά από ευρωπαϊκό ματς να μην κερδίζουν στο σπίτι του “τριφυλλιού”. Σε εννέα περιπτώσεις ο Ολυμπιακός μετράει δύο νίκες, τρεις ήττες και πλέον τέσσερις ισοπαλίες.