Κάθε αποτέλεσμα στο ματς Βοσνία-Ελλάδα θα δημιουργούσε συγκεκριμένα και αδιαμφισβήτητα δεδομένα σε ότι έχει να κάνει με την υπόθεση πρόκριση στο Μουντιάλ. Νίκη της Βοσνίας θα απομάκρυνε σε μεγάλο ποσοστό την Ρωσία για τα ελληνικά χρώματα. Νίκη της Ελλάδας θα έχριζε την Εθνική φαβορί για την κατάληψη της δεύτερης θέσης.
Η ισοπαλία στην οποία εν τέλει έκατσε η μπίλια διατηρεί ένα ελαφρύ προβάδισμα για την ομάδα του Σκίμπε που πλέον ξέρει πως η υπόθεση «δεύτερη θέση» εξαρτάται αποκλειστικά από τα δικά της πόδια. Σαφώς και τα «αχ» στις ευκαιρίες του Φορτούνη και του Μάνταλου ακούστηκαν μέχρι την Μόσχα, αλλά η συνολική εικόνα της αναμέτρησης θα πρέπει να αφήνει ικανοποιημένους τους Έλληνες.
Άλλωστε και το Χ ήταν στόχος. Για την ισοπαλία ήταν σχεδιασμένη η στρατηγική του αγώνα από τον Γερμανό τεχνικό και για την ισοπαλία έπαιξαν οι παίκτες του. Η προσπάθεια για βελτίωση της εικόνας στην κατοχή της μπάλας και στην προσπάθεια δημιουργίας σε σχέση με το ματς με το Βέλγιο ήταν εμφανής. Τον ρυθμό τον έλεγχε η Ελλάδα για ογδόντα λεπτά. Οι υπερφίαλοι και σνομπ Βόσνιοι έπεφταν σε απροσπέλαστα τείχη.
Κι όταν μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο χάθηκε λίγο η συνοχή στην συνολική λειτουργία, τότε οι Βόσνιοι έκαναν τις δύο μεγαλύτερες τους ευκαιρίες. Τότε όμως άφησαν και κενά στα μετόπισθεν που είχαν ως αποτέλεσμα την κορυφαία ευκαιρία της αναμέτρησης με τον Μάνταλο. Αυτές είναι οι λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να είχαν χρίσει νικητή στο ματς. Θαρρώ όμως πως η ισοπαλία ήταν το πιο δίκαιο αποτέλεσμα με βάση την συνολική εικόνα.
Σε αυτό συνέβαλε τα μέγιστα ο κορυφαίος του γηπέδου που δεν ήταν άλλος από τον Ζέκα. Αμέτρητα χιλιόμετρα από τον Πορτογάλο που πρόσθεσε στο λεξιλόγιό της πατρίδας του την λέξη «φιλότιμο». Με αυταπάρνηση και με αίσθημα ευγνωμοσύνης για την ευκαιρία που του έδωσε η δεύτερη πατρίδα του, εκείνος ανταπόδωσε και με το παραπάνω. Ναι, τέτοιους «ξένους» τους έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο και η Εθνική Ελλάδος.
Ο Ζέκα ήταν πραγματικά παντού. Με τον Τζιόλη πίσω του «βράχο» μπροστά από τα στόπερ είχε αποστολή να απονευρώσει τις δημιουργικές διαθέσεις της ομάδας του Μπαζντάρεβιτς. Για να το κάνει αυτό, έθεσε εκτός παιχνιδιού τον φιναλίστ του Champions League Μίραλεμ Πιάνιτς καθώς δεν του επέτρεψε να γίνει καθόλου απειλητικός κλείνοντας του κάθε πιθανή «χαραμάδα» για τελική πάσα.
Σα να μην έφτανε το ότι έβγαλε εις πέρας την πιο δύσκολη αποστολή, εκείνος έκανε πολλά άλλα πράγματα στο χορτάρι του Μπίλινο Πόλιε. Κράτησε μπάλα, δίνοντας ανάσες στους αμυντικούς της ομάδας. Έβγαλε την ομάδα μπροστά με ψύχραιμες μεταβιβάσεις και με επιθετική άμυνα στα 2/3 του γηπέδου προσπαθούσε να χαλάσει την ανάπτυξη των Βόσνιων από τα μετόπισθεν. Ήταν πραγματικά παντού.
Όποτε η μπάλα πέρναγε από το ελληνικό κέντρο κι έφτανε ως την εστία, εκεί ήταν ο Καρνέζης που όποτε χρειάστηκε φώναξε «παρών». Ο Έλληνας πορτιέρε έκανε μια από τις καλύτερες αν όχι την καλύτερη του εμφάνιση με το εθνόσημο στο στήθος . Συγκλονιστικός ήταν κι ο Μήτρογλου που μπορεί να μην του δόθηκε η ευκαιρία να σκοράρει (μία χρειάζεται άλλωστε), αλλά έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία της ομάδας. Έβαλε το «εγώ» τελείως κάτω από το «εμείς» και στο 90’έτρεχε πίσω να βοηθήσει ανασταλτικά.
Δεν υστέρησε κανείς στο κομμάτι της ανασταλτικής λειτουργίας, αφού και η τετράδα της άμυνας έδωσε επικές μάχες με τους ποιοτικούς αντιπάλους, αλλά και οι Μάνταλος, Φορτούνης, Μπακασέτας προσπάθησαν να κρατήσουν μπάλα. Ιδιαίτερα οι δύο χαφ της ΑΕΚ ντούμπλαραν εξαιρετικά τους Τοροσίδη και Σταφυλίδη, ενώ ο Φορτούνης μπορεί να μην κατάφερε να δείξει τις επιθετικές του αρετές, αλλά όταν είχε τη μπάλα στα πόδια κέρδισε φάουλ, έδωσε ανάσες κι αυτός, αλλά δεν κατάφερε να συνδυαστεί με τον Μήτρογλου.
Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει ο Τάσος Δώνης. Ένα παιδί που μπήκε ξαφνικά στη ζωή της Εθνικής ανδρών και άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Είναι άλλος ένας μεσοεπιθετικός με πολύ μέλλον που αγωνίστηκε σαν να ήταν χρόνια στην ομάδα και από τα πόδια του δημιουργήθηκε η ευκαιρία του Μάνταλου. Δε φοβήθηκε καθόλου το ματς και παιχνίδι με παιχνίδι μοιάζει σίγουρο πως η προσφορά του θα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.
Η συνέχεια στην προκριματική φάση λέει για την Ελλάδα πως έχει τρία εντός έδρας ματς με Εσθονία, Βέλγιο και Γιβραλτάρ κι ένα εκτός με την Κύπρο. Ο Τοροσίδης ζήτησε το τέσσερα στα τέσσερα από τους συμπαίκτες του, αλλά μπορεί να αρκεί και κάτι λιγότερο τουλάχιστον για την δεύτερη θέση. Το σίγουρο είναι ότι αυτό που πέτυχαν οι διεθνείς μας ποδοσφαιριστές είναι να κρατούν την τύχη στα πόδια τους.