Οι πέτρες στα λεωφορεία των ομάδων και οι μολότοφ στους συνδέσμους των οργανωμένων οπαδών είναι κάτι σαν… αγαπημένη συνήθεια στα παραποδοσφαιρικά δρώμενα της χώρας.
Οι αμυντικές χειροβομβίδες όμως, πέρα από το ότι είναι καινούργιο φρούτο, είναι και άκρως επικίνδυνο. Διότι σε σκοτώνει επί τόπου!
Και φυσικά δεν είναι υλικό που μπορεί να σηκώσει κάποιος από το δρόμο (όπως την πέτρα) ή να αγοράσει ένα μπουκάλι και να το γεμίσει βενζίνη. Πρέπει να το προμηθευτεί από αποθήκες του στρατού ή της αστυνομίας ή (ακόμα χειρότερα) από το χώρο του οργανωμένου εγκλήματος.
Σε μια τέτοια περίπτωση λοιπόν, δεν πρέπει να έχουμε μια απλή ανακοίνωση-παρέμβαση του υφυπουργού Αθλητισμού Σταύρου Κοντονή (που δεν την έχουμε), αλλά μια ουσιαστική παρέμβαση της ΕΛ.ΑΣ. (που επίσης δεν έχουμε) η οποία οφείλει –μετά από έρευνα- να πληροφορήσει τους πολίτες αν από κάποιον κρατικό φορέα λείπει μια αμυντική χειροβομβίδα .
Ωστόσο, ουδείς έχει ασχοληθεί. Λες και συνέβη το πιο φυσιολογικό πράγμα. Πιο φυσιολογικό κι από τις πέτρες που πέφτουν εδώ και δεκαετίες στα λεωφορεία των ομάδων.
Αυτό φανερώνει απάθεια και αναισθησία από τη μία και έλλειψη σεβασμού στη δημόσια ασφάλεια και στην ενημέρωση των πολιτών από την άλλη.
Αλλά ποια εξουσία έχει σεβαστεί ποτέ τον πολίτη για να το κάνει και αυτή, λέγοντάς του έστω πως «αν βλέπεις οργανωμένο σύνδεσμο ομάδας σε μια γειτονιά, να περνάς από το… απέναντι πεζοδρόμιο».
Κατά τα λοιπά η μάχη των παρατάξεων για την κυριαρχία στην ΕΠΟ στις επικείμενες εκλογές της ομοσπονδίας καλά κρατεί.
Λες και θα έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα πλέον, αφού τα χρήματα που έπαιρνε τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός από το Champions League θα είναι από δύσκολο έως αδύνατο να τα ξαναβάλει στο ταμείο του οποιοσδήποτε ελληνικός σύλλογος στο μέλλον.
Το κακό είναι ότι όταν η πίτα της οικονομίας διαρκώς μειώνεται, ο επιχειρηματικός κόσμος γίνεται όλο και πιο «σκληρός» ώστε να πάρει περισσότερα από εκείνη που εξακολουθεί να διανέμεται.
Σε κάθε περίπτωση η δημόσια ασφάλεια πρέπει να είναι στις προτεραιότητες της εκάστοτε εξουσίας και η προστασία του ποδοσφαίρου στις προτεραιότητες των επενδυτών του αθλήματος.
Δυστυχώς όμως, τίποτα από τα δύο δεν φαίνεται να συμβαίνει και κανείς δεν συγκινείται!