Αυτό τον διασυρμό. Θα μου πείτε, μόνο αυτό είναι ξεφτίλα; Δεν είναι το ίδιο όταν, δεκαπέντε βράδια νωρίτερα, οι παίκτες της Ένωσης επιβιβάζονται σε ταξί από τη Λεωφόρο Συγγρού για να πάνε σπίτια τους, υπό το φόβο μη συναντηθούν με τους οπαδούς του δικεφάλου που τους περίμεναν στο προπονητικό κέντρο; Ακριβώς ίδια ξεφτίλα είναι, γι αυτό και όσοι κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της ομάδας, όφειλαν με κάθε τρόπο να μην επιτρέψουν να συμβεί κάτι τέτοιο. Αλήθεια, έχει σκοπό η διοίκηση να δώσει εξηγήσεις για τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν το απόγευμα της Κυριακής;
Οι ποδοσφαιριστές δεν ήξεραν τι να πουν όταν έφτασαν στο Ολυμπιακό στάδιο, αλλά και μετά το τέλος της αναμέτρησης, για όλα όσα είχαν προηγηθεί. Όχι μόνο για την άφιξή τους με ταξί, μια είδηση που αναμένεται να κάνει το γύρο του κόσμου, αλλά και για όλα όσα διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια του αγώνα.
«Αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο», μονολογούσαν από τον πάγκο της Ένωσης, την ώρα που έβλεπαν οπαδούς να σπάνε κιγκλιδώματα, να μετακινούνται από θύρα σε θύρα, να κρατούν στα χέρια τους πυροσβεστήρες, να εισέρχονται στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου, να διαδηλώνουν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά και να ακούν το θόρυβο από τα δακρυγόνα έξω από το ΟΑΚΑ. Ο πρόεδρος της ΠΑΕ πάντως δεν βρέθηκε στη θέση του για να ακούσει τις διαμαρτυρίες των οπαδών. Όπως και, λίγες μέρες νωρίτερα, δεν είχε ακολουθήσει την αποστολή στο Καραϊσκάκη. Ο κόσμος πάντως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πέρασε το μήνυμά του προς πάσα κατεύθυνση.
Η ΑΕΚ «μικραίνει» μέρα με τη μέρα, αλλά η αλήθεια είναι ότι με τέτοιες συμπεριφορές η κατάσταση όχι μόνο δε βελτιώνεται, αλλά αντιθέτως γίνεται πολύ χειρότερη.
Για τα αγωνιστικά ό, τι και να πει κανείς ελάχιστη σημασία έχει. Εκεί κατάντησε αυτή η ομάδα. Να μην ασχολούμαστε με το τι κάνουν οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής, αλλά όλοι οι υπόλοιποι. Μετά άλλωστε απ όσα συνέβησαν τις δύο προηγούμενες εβδομάδες, ο βασικός και μοναδικός στόχος ήταν οι τρεις βαθμοί της νίκης. Τίποτα περισσότερο…