Η Ένωση αύξησε τη διαφορά της από τον 5ο Ολυμπιακό Βόλου και συγχρόνως έκανε ένα ακόμα βήμα πιο κοντά στην επίτευξη του δεύτερου κατά σειρά στόχου, ο οποίος είναι το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στην τελική κατάταξη. Με τη νίκη της στο AEL FC Arena κατάφερε να διατηρήσει της ηρεμία (όταν μιλάμε βέβαια για την ΑΕΚ, η ηρεμία είναι κάτι σχετικό) πριν τον κρισιμότερο αγώνα της σεζόν. Τον τελικό της 30ης Απριλίου απέναντι στον Ατρόμητο.
Στη Λάρισα, το γεγονός και μόνο ότι, πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο εικοσάλεπτο το σκορ ήταν 3-0 υπέρ της ομάδας του Χιμένεθ, σε συνδυασμό με την κάκιστη ψυχολογία των γηπεδούχων και τις έντονες αποδοκιμασίες των «βυσσινί» στις εξέδρες, έκανε ακόμα πιο εύκολο το έργο της ΑΕΚ. Στη συνέχεια όμως είδαμε για μια ακόμα φορά τη γνωστή φετινή Ένωση. Μια ομάδα, η οποία δεν έχει διάρκεια στο παιχνίδι της και μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθεί από τον θρίαμβο στο πατατράκ. Όσο περνούσε η ώρα τα λάθη αυξάνονταν, με αποτέλεσμα οι παίκτες του Κωστένογλου να πιστεύουν όλο και περισσότερο στη μεγάλη ανατροπή. Ίσως μάλιστα το γρήγορο και σημαντικό προβάδισμα των φιλοξενούμενων να επηρέασε αρνητικά στην εικόνα που παρουσίασαν στη συνέχεια της αναμέτρησης.
Υπήρχαν πάντως και αρκετά θετικά στοιχεία από το παιχνίδι της ΑΕΚ στη Λάρισα. Τα δύο γκολ του Παναγιώτη Λαγού πάντα βοηθούν ψυχολογικά τον ποδοσφαιριστή που τα πετυχαίνει και η αλήθεια είναι ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή θεωρείται πολύ σημαντικό να υπάρχει καλή ψυχολογία στην ομάδα. Παντελής Καφές, Νίκος Λυμπερόπουλος και Νίκος Γεωργέας, ιδιαίτερα στο α ημίχρονο ξεχώρισαν με την απόδοσή τους, ενώ μετά από καιρό θυμηθήκαμε ότι και ο Έντερ μπορεί να βοηθήσει με τις επελάσεις του από τα άκρα.
Εν κατακλείδι, η Ένωση, έστω και δύσκολα στο φινάλε, τα κατάφερε και όλα δείχνουν ότι αν δεν «αυτοκτονήσει» στο τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, θα παραμείνει, με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, εντός και των δύο στόχων που τις έχουν απομείνει εδώ και καιρό.