Συγνώμη, αλλά δε θα κάνουμε το χατίρι των γνωστών – άγνωστων. Δε θέλουμε ν’ ασχοληθούμε μαζί τους και από τούτη εδώ τη γωνία. Έχουμε την ανάγκη ν’ αναδείξουμε τους πρωταγωνιστές των γηπέδων της Σούπερ Λίγκας. Και θα κρατήσουμε τις κάμερες πάνω στους πρωταθλητές. Διότι με το +7 στη βαθμολογία που αναμένεται να γίνει +10 μετά τις αποφάσεις της πειθαρχικής επιτροπής της διοργανώτριας αρχής, μπορεί ακόμη και την Κυριακή να πανηγυρίσει ο Ολυμπιακός την (μαθηματική) κατάκτηση του 39ου πρωταθλήματος στην ιστορία του.

Θέλουμε να στρέψουμε τις κάμερες πάνω στον Ερνέστο Βαλβέρδε, ο οποίος δημιούργησε ένα εξαιρετικό και συνάμα άκρως αποτελεσματικό σύνολο, ικανό να διακρίνεται σε τρία μέτωπα (εξαιρείται το εφιαλτικό εξάλεπτο με την Μέταλιστ στο Φάληρο, όπου η ομάδα του Πειραιά υπέστη μπλάκ άουτ). Είναι ένας προπονητής που διαχειρίζεται με άψογο τρόπο το ρόστερ των «ερυθρόλευκων», κρατώντας σε εγρήγορση το σύνολο των παικτών του. Μην ξεχνάτε πως τον τελευταίο καιρό προχωράει σε εκτεταμένο rotation, κάνοντας πέντε αλλαγές στην ενδεκάδα από αγώνα σε αγώνα.

Θα γυρίσουμε τις κάμερες πάνω στον Τζαμέλ Αμπντούν. Αυτόν τον περίτεχνο Αλγερινό που πέτυχε ένα καταπληκτικό γκολ στο ντέρμπι των «αιωνίων». Θα σταθούμε στον Γιάννη Μανιάτη, τον διεθνή αμυντικό μέσο που δε στέκεται ποτέ, τρέχοντας για δύο στη μεσαία γραμμή. Θα αναδείξουμε την αμυντική αποτελεσματικότητα του Αβραάμ Παπαδόπουλου και του Όλοφ Μέλμπεργκ, οι οποίοι έχοντας εξαιρετική συνεργασία με τους Μοδέστο και Χολέμπας, δεν επέτρεψαν στον Παναθηναϊκό ν’ απειλήσει την εστία του Μέγερι.

Έχουμε την ανάγκη να μιλάμε για μπάλα και μόνο γι’ αυτήν. Όχι, δε θα τους κάνουμε τη χάρη να στρέψουμε την πλάτη μας στο δεύτερο πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μας, που είναι το ποδόσφαιρο. Εμείς, θα μείνουμε εδώ και θα πολεμήσουμε να φύγουν όλοι εκείνοι που δεν αξίζουν οι πράξεις τους ούτε δευτερόλεπτο δημοσιότητας απ’ τον τηλεοπτικό φακό και ούτε λέξη απ’ το δημοσιογραφικό στυλό.