Τούτες τις κρίσιμες -για το μέλλον της χώρας- ημέρες, έκδηλη είναι η ανησυχία όλων μας για το τι θα (μας) ξημερώσει την 18η Ιουνίου. Έχουμε την άποψη πως θα χρειαστεί μεγάλη προσοχή και ψυχραιμία απ' όλους μας, ώστε να τα καταφέρουμε στο «Γολγοθά» που ανεβαίνουμε εδώ και καιρό. Χρειάζεται να πορευτούμε ξανά στα μονοπάτια της ευγένειας, της αλληλεγγύης και της ομαδικότητας.

Στοιχεία τα οποία είναι απαραίτητα ώστε να λειτουργεί εύρυθμα κάθε τομέας της κοινωνίας μας. Φυσικά, απ’ τον κανόνα δεν μπορούν να ξεφύγουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες, αφού δεν αποτελούν άβατο. Ή μήπως όχι; Ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησαν εντός των τειχών του Ρέντη όλα τα μέλη της οικογένειας του Ολυμπιακού στην προηγούμενη αγωνιστική περίοδο, μας αποκαλύπτει την άλλη πλευρά του φεγγαριού. Η περιθωριοποίηση του εγώ, επειδή πάνω απ’ όλους και όλα ήταν η ομάδα, έχουμε την αίσθηση πως αποτέλεσε το θεμέλιο λίθο για να προχωρήσουν με επιτυχία οι Πειραιώτες στις εντός και εκτός συνόρων υποχρεώσεις τους.

Αυτός ο κώδικας συμπεριφοράς που ανέλυσε απολύτως κατανοητά ο Ερνέστο Βαλβέρδε προς όλους τους ποδοσφαιριστές του, έχοντας την απόλυτη στήριξη της διοίκησης των «ερυθρόλευκων», είμαστε βέβαιοι πως βρίσκεται και στο εγχειρίδιο λειτουργίας των ομάδων που καθοδηγεί το νέο αφεντικό των αποδυτηρίων του Ρέντη, Λεονάρντο Ζαρντίμ.

Τι μας έπιασε τώρα και κάνουμε φιλοσοφική ανάλυση; Μόνο και μόνο για να υπενθυμίσουμε, κυρίως σε νεαρούς ηλικιακά ποδοσφαιριστές, πως δε φτάνει μόνο το ταλέντο και η εργατικότητα, για να σταθείς επάξια μέσα στο πάντα απαιτητικό περιβάλλον του Ολυμπιακού. Η πιστή τήρηση του κώδικα συμπεριφοράς είναι μονόδρομος σε μία μεγάλη ομάδα. Τούτο θα πρέπει να είναι αξίωμα όλων όσοι φορέσουν για πρώτη φορά τη βαριά ερυθρόλευκη φανέλα.