Στις αρχές Ιανουαρίου ο Νίκος Αναστόπουλος είχε υποσχεθεί πως σε 3-4 βδομάδες όλοι θα βλέπαμε έναν καλύτερο Ατρόμητο. Αντί γι αυτό όλοι μας έχουμε δει ένα χειρότερο Ατρόμητο που δεν έχει κίνηση στο παιχνίδι του, δεν έχει φαντασία, είναι πιο στατικός από ποτέ και το σημαντικότερο δεν μπορεί να πετύχει γκολ.
Ο τεχνικός της ομάδας του Περιστερίου είχε πει τότε πως στο ποδόσφαιρο παίζει ρόλο η ψυχολογία, αλλά δεν μπορείς να διακρίνεις αλλαγές σε αυτό τον τομέα με τον “Αλενατόρε” στον πάγκο. Οσοι βρήκαν άλλοθι στις δήθεν απαρχαιωμένες μεθόδους του Μπάγεβιτς, μάλλον εκτέθηκαν τώρα. Οσοι έσπευσαν να “πυροβολήσουν” τον τελευταίο, μάλλον το έχουν μετανιώσει.
Στη μετά Μπάγεβιτς περίοδο ο Ατρόμητος έχει τρεις επιπλέον επιθετικούς και έχει πετύχει μόλις οκτώ γκολ σε 13 παιχνίδια, ενώ πριν με μόλις δύο επιθετικούς οι “κυανόλευκοι” είχαν σκοράρει 15 φορές σε ισάριθμους αγώνες. Η… δικαιολογία για την γκρίνια κάποιον φιλάθλων ότι η ομάδα δεν έπαιζε ωραίο ποδόσφαιρο, τώρα μάλλον θα τους φαίνεται αστεία, αφού είδαν πως είναι πραγματικά να μην βλέπουν ωραίο θέαμα.
Αυτά για τα λάθη της διοίκησης του Ατρομήτου, γιατί κατά την άποψη μου λάθος ήταν η απομάκρυνση του Μπάγεβιτς. Και ήταν κίνηση στην οποία δεν μας είχε συνηθίσει ο Γιώργος Σπανός στο παρελθόν.
Ας πάμε όμως στον Αρη. Για 70 λεπτά η ομάδα ήταν με παίκτη λιγότερο στον αγωνιστικό χώρο, αλλά οι παίκτες του Σούλη Παπαδόπουλου πάλευαν για την ύπαρξη της ομάδας και έδειξαν πως η θέληση πολλές φορές είναι ικανή να καλύψει το οποίο μειονέκτημα υπάρχει σε ποιότητα και σε αριθμούς.
Ο τεχνικός των “κιτρίνων” εγκλώβισε τον Αναστόπουλο στην προπονητική σκακιέρα και αν και είχε χάσει τη… βασίλισσα του από νωρίς, κατάφερε να κάνει ρουά ματ με τον στρατηγό του, που δεν είναι άλλος από τον Τάτο. Ο τελευταίος από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο Κλεάνθης Βικελίδης έγινε ο ηγέτης του Αρη και το απέδειξε στην παλιά του γειτονιά πληγώνοντας την πρώην του ομάδα.
Εδώ θα πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα στους φιλάθλους του Ατρομήτου που χειροκρότησαν τον Τάτο στην αλλαγή του, αναγνωρίζοντας την προσφορά του στην ομάδα τα προηγούμενα χρόνια.
Τα δάκρυα του Παπαζαχαρία την ώρα της αποβολής του Αγκάνθο έγιναν δάκρυα χαράς στο τέλος του αγώνα, δείχνοντας τη μεγάλη καρδιά που διαθέτουν οι παίκτες του Αρη. Είναι αυτοί που παλεύουν για να διορθώσουν τα λάθη αυτών που διοίκησαν το σύλλογο τα τελευταία χρόνια…