Αν και υπήρξε… μπόλικη δόση άγχους μέχρι να φτάσει το Τριφύλλι στο …παραένα στη νίκη.
Σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο και σε αρκετά μεγάλο μέρος του δεύτερου μέρους, ο Παναθηναϊκός ήταν κυρίαρχος. Φουλ επίθεση από τους Πράσινους, φαντασία στο παιχνίδι, γρήγορος ρυθμός, καλή κίνηση των παικτών στον κενό χώρο, σωστό passing game και αρκετές κλασικές ευκαιρίες. Οι ποδοσφαιριστές του Τριφυλλιού πίεζαν τον αντίπαλο, πατούσαν περιοχή και απειλούσαν…
Άρεσε ο Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου και το μοναδικό ψεγάδι σε αυτό το χρονικό σημείο ήταν η …ουσία στην τελική προσπάθεια. Θα μπορούσαν να μπουν περισσότερα γκολ, αν οι Πράσινοι ήταν προσεκτικοί και λιγότερο…αγχωμένοι. Πάντως ο συνδυασμός Πράνιτς- Ντίνα που προηγήθηκε του γκολ του Κλωναρίδη, ήταν όλα τα λεφτά.
Και ερχόμαστε στα αρνητικά… Στο “κενό” δεκαπεντάλεπτο του δεύτερου ημιχρόνου, που λίγο έλειψε να στοιχίσει στην ομάδα του Γιάννη Αναστασίου.
Δεν ξέρω αν ήταν υπερβολική σιγουριά ή υποτίμηση του αντιπάλου… Αυτό που είδα ήταν μια ομάδα να κατεβάζει ταχύτητα, να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, να επιτρέπει στους φιλοξενούμενους να κάνουν το παιχνίδι τους, να δέχεται το γκολ ισοφάρισης και μετά να …τρέχει για να προλάβει.
Τουλάχιστον οι Πράσινοι “ξύπνησαν” από το λήθαργο μετά το τέρμα των Κρητικών. Ο Αναστασίου έκανε σωστές κινήσεις από τον πάγκο και βοήθησε την ομάδα του να κάνει το πρώτο βήμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο Λαγός έκλεισε τους κενούς χώρους, ο Φιγκερόα “γέμισε” την περιοχή, ενώ ο Μουζακίτης έδωσε ταχύτητα στην δεξιά πλευρά. Η επιμονή του Τριφυλλιού έφερε αποτέλεσμα στο φινάλε του αγώνα και οι Πράσινοι έχουν πλέον τον πρώτο λόγο για την πρόκριση…
Είδαμε ένα μικρό δείγμα της ποιότητας του Ντάνιελ Πράνιτς, ο Κλωναρίδης στο ντεμπούτο του έκανε τη διαφορά (όχι μόνο για το γκολ) και άφησε υποσχέσεις για το μέλλον, ο Ζέκα θύμισε… Ζέκα, Σίλντενφελντ και Κοτσόλης έδωσαν σιγουριά στα μετόπισθεν, ο Φιγκερόα- αν και ανέτοιμος- βοήθησε σημαντικά, ενώ ο Ντίνας ήταν κορυφαίος και παραλίγο… μοιραίος. Νομίζω πως ο 24χρονος μεσοεπιθετικός έκανε τα πάντα στο γήπεδο, εκτός από το να σκοράρει… Ταλαιπώρησε τους αντίπαλους αμυντικούς, μοίρασε σωστά παιχνίδι και έφτασε αρκετές φορές στην πηγή. Όμως… νερό δεν ήπιε, γιατί ακόμα του λείπει η σιγουριά στην τελική προσπάθεια…
Η νίκη και η καλή εμφάνιση δίνουν δύναμη στο Τριφύλλι και το μεγάλο στοίχημα για τον Αναστασίου και τους παίκτες του, είναι να διατηρήσουν και στα επόμενα παιχνίδια τη θελκτική εικόνα που είδαμε το βράδυ της Τετάρτης στη Λεωφόρο…