Τάιγουιν Λάνιστερ – Ζέλικο Ομπράντοβιτς
Αυτοί που ελέγχουν τα πάντα, δίνουν τις εντολές, απολαμβάνουν τον φόβο και το σεβασμό όλων. Κανείς τους δεν έχει μάθει να χάνει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ηττώνται από καιρού εις καιρόν – όμως στο τέλος αυτοί βγαίνουν κερδισμένοι.
Τίριον Λάνιστερ – Σέρχιο Ροντρίγκεθ
“Το μυαλό είναι το δικό μου όπλο”, λέει ο κοντός του GoT και βάζει τα γρανάζια σε κίνηση. Ο άλλος κοντός, αυτός της Ρεάλ Μαδρίτης, ανεβάζει ένα σκαλί πάνω όλους τους υπόλοιπους όταν τριγυρνάει στο παρκέ. Και οι δύο βλέπουν συχνά ευκαιρίες όταν οι υπόλοιποι ούτε τις υποψιαζόμαστε.
Τζέιμι Λάνιστερ – Χοάν Κάρλος Ναβάρο
Και οι δύο μπορεί να γίνουν αντιπαθείς. ΠΟΛΥ αντιπαθείς. Αλλά και οι δύο είναι παικτάρες, δεν τίθεται θέμα. Του ένα του έχουν κόψει το ένα χέρι, αλλά σύντομα θα τους καταφέρνει με το αριστερό. Ο άλλος παίζει με ένα γόνατο, αλλά μη σου τύχει να τα κολλάει με…μπάσιμο προς τη γωνία.
Καλ Ντρόγκο – Σοφοκλής Σχορτσανίτης
Ένας καλός τρόπος να μην ποδοπατηθείς από τις ορδές του Καλ Ντρόγκο είναι να κάνεις στην άκρη. Ένας ακόμη καλός τρόπος να μην παρασυρθείς από τον Σόφο όταν ποστάρει, είναι να πας στον πάγκο. Ο πρώτος την πάτησε από μια μάγισσα και μας λείπει. Ο δεύτερος φαίνεται ότι έχει δαμάσει για τα καλά τους δικούς του δαίμονες και βγάζει αξιοσημείωτα σταθερή χρονιά.
Τζον Σνόου – Κώστας Παπανικολάου
Τον ένα τον βούτηξαν και του φόρεσαν τα μαύρα. Μετά του είπαν να πάει στα χιόνια. Μετά να βρει τους wildlings. Τον άλλο του φόρεσαν τα κόκκινα. Του είπαν να μεγαλώσει απότομα, να γίνει από ρολίστας πρωταγωνιστής. Εύγε νέοι μου, τα έχετε καταφέρει περίφημα. Ο Κώστας έβγαλε τα κόκκινα, έβαλε τα μπλαουγράνα, κάτι μου λέει ότι ο Γιάννης ο Χιόνης δεν θα φοράει για πολύ καιρό ακόμα τα μαύρα. Α, και κάτι τελευταίο. Αν σας πει ο Παπανικολάου πως θα μείνει καιρό ακόμα στην Ευρώπη, να του απαντήσετε “you know nothing, Kostas Papanikolaou”.
Πετιρ Μπέιλις – Τσάβι Πασκουάλ
Η αποθέωση της μηχανορραφίας. Δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη, θέλοντας να ορίσουν την τύχη τους τακτοποιώντας και την παραμικρή λεπτομέρεια. Ο littlefinger των επτά βασιλείων αποκτά όλο και περισσότερη δύναμη και επιρροή. Ο Ισπανός προπονητής διοικεί μια, ώρες ώρες, ακαταμάχητη αρμάδα.
Στάνις Μπαράθεον – Πάμπλο Λάσο
Ο ένας έχασε τη μάχη στο Kings Landing την τελευταία στιγμή. Ο άλλος, έναν τελικό σε ένα ημίχρονο. Δεν συμβιβάζονται με τίποτα άλλο από το θρόνο, αν και ο Ισπανός κόουτς μοιάζει να είναι πιο κοντά στον δικό του, και χωρίς Μελισάνδρη. Αρκεί ο Μπουρούσης.
Νεντ Σταρκ – Αργύρης Πεδουλάκης
Μου λείπει ο Νεντ Σταρκ από το GoT. Μου λείπει και ο Αργύρης Πεδουλάκης από την Ευρωλίγκα. Πεισματάρηδες, δογματικοί, ελλειματικά ευέλικτοι, με έντονη την αίσθηση της δικαιοσύνης και της ανταμοιβής της σκληρής δουλειάς.
Ρομπ Σταρκ – Ντάνιελ Χάκετ
Ο ένας κέρδισε ένα σωρό μάχες,αναγορεύτηκε Βασιλιάς του Βορρά, αλλά την πάτησε σε ένα γάμο. Ο άλλος έχει βάλει πλώρη να πάει σε μια άλλη γιορτή, αυτή που θα γίνει στην αυλή του. Και εκεί παραμονεύουν ένα σωρό κίνδυνοι.
Μπραν Σταρκ – Βαγγέλης Μάντζαρης
Ο Μπραν Σταρκ έγινε warg, ικανός να μπαίνει στα μάτια πουλιών και να ανιχνεύει το έδαφος. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης είναι ο worg του Ολυμπιακού – αυτός με την πιο καθαρή όραση από όλους: ασίστ – Λάθη, σημειώσατε 1.
Θίον Γκρέιτζοϊ – Μίλος Τεόντοσιτς
Ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει βασιλιάς, που κυκλοφορεί με ένα σκασμό κόμπλεξ, που κατέληξε να τον ευνουχίσουν σε ένα μπουντρούμι αφού τα έκανε όλα λάθος. Ο άλλος μπορεί αγωνιστικά να μην ευνουχίζεται με τίποτα, αλλά τα έχει κάνει μαντάρα σε δύο σερί τελικούς. Ο Θίον μοιάζει καμμένο χαρτί, αλλά με τον Μίλος δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος.
Σαμγουελ Τάρλι – Μάρντι Κόλινς
Ο χοντρός φίλος του Τζον Σνόου πασχίζει να αποδείξει τη χρησιμότητα του, αφού για την καλή του καρδιά έχουμε πειστεί. Ο Μάρντι του Ολυμπιακού προσπαθεί να δείξει ότι μπορεί να είναι παίκτης του πρωταθλητή Ευρώπης, καύσιμο και όχι χειρόφρενο.
Τζόφρι Μπαράθιον – Ρούντι Φερνάντεθ
Ο πιο αντιπαθής χαρακτήρας της σειράς ταιριάζει με τον πιο κακομαθημένο και αλαζόνα παίκτης της Euroleague. Enough said.
Σερ Μπρον – Μπράιαν Ντάνστον
Το δεξί χέρι του Τίριον είναι ο – ιππότης πια – Σερ Μπρον. Το δεξί χέρι του Βασίλη Σπανούλη στον Ολυμπιακό είναι εύκολα ο Μπράιαν Ντάντστον. Με το ένα κατόρθωμα να διαδέχεται το άλλο, μένει μια κούπα για να χριστεί ερυθρόλευκος ιππότης – είτε πρωταθλήματος, είτε Euroleague.
Σάντερ Κλιγκέιν – Βίκτορ Χριάπα
Κανείς δεν περνά από το κυνηγόσκυλο του Game of Thrones και η Άρια φαίνεται ότι βρήκε επιτέλους κάποιον να την προστατεύει – έστω και άθελα της. Κανείς δεν περνά και από τα τεράστια χέρια και την αμυντική ικανότητα του πιο πλήρη φόργουορντ της διοργάνωσης. Ολυμπiακός ή Παναθηναϊκός, πρέπει να βρουν μια λύση με δαύτον.
Μανς Ρέιντερ – Κιθ Λάνγκφορντ
Εντάξει, μπορεί να μην θυμάστε. Ο Μανς είναι ο “king beyond the wall”, ξέρετε δα, αυτός που συνάντησε ο Τζον Σνόου πέρα από το τείχος. Που θέλει να καβαλήσει το τείχος και να γίνει αυτός βασιλιάς; αυτός. Ε, ο Κιθ Λάνγκφορντ θα συναντήσει ένα άλλο τείχος αν φτάσει ως το Final-4: Μπάρτσα, Ρεάλ, Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΤΣΣΚΑ, τέσσερις από αυτές τελοσπάντων.
Χόντορ – Χόντορ
Ο Χόντορ δεν μοιάζει με κανένα. Χόντορ.
