Ο «Δικέφαλος» επικράτησε 2-0 στο απολύτως «ψυχρό» Μπορίσοφ και πλέον, έχοντας στον τελευταίο αγώνα της φάσης των ομίλων, την Γκενκάμπ στην έδρα του – με την οποία πλέον είναι συγκάτοικοι στους επτά βαθμούς καθώς η Φιορεντίνα πέρασε νικηφόρα κι από το «Ρουντουρού» – κρατά και πάλι την τύχη του στα χέρια του. Θέλει νίκη ανεξαρτήτως σκορ, μόνο νίκη κι αν τα καταφέρει θα είναι αυτός που θ’ ακολουθήσει την ιταλική ομάδα στους «32» του Europa League από τον όμιλό τους. Κι ο αγώνας της 11ης Δεκεμβρίου αναμένεται να είναι πολύ πιο δύσκολος. Και γιατί η γαλλική ομάδα είναι πολύ πιο ποιοτική από την αντίστοιχη της Ντιναμό αλλά και γιατί αυτή η αναμέτρηση συνιστά έναν τελικό και για τις δυο ομάδες με την έδρα να είναι το μοναδικό υπέρ του ΠΑΟΚ δεδομένο. Διόλου αμελητέο αλλά από μόνο του δεν αρκεί.
Πίσω στα χτεσινά. Ο υψηλός δείκτης επικινδυνότητας δεν είχε να κάνει αυτός καθ’ αυτός με την αγωνιστική αξία των Λευκορώσων, οι οποίοι στις πέντε πρώτες αγωνιστικές περιορίστηκαν σ’ ένα βαθμό κι αυτός από την εντός έδρας ισοπαλία με τη Γκενκάμπ. Εχοντας χάσει και τον στόχο της κατάκτησης του πρωταθλήματος ήθελαν μια καλή εμφάνιση κι αν ήταν δυνατόν ένα αντίστοιχο αποτέλεσμα γιατί, όπως φημολογείται στο Μινσκ, η διοίκηση ετοιμάζεται για δραστικές αλλαγές εν όψει της επόμενης σεζόν προϊδεάζοντας για . αρκετές αποχώρησεις.
Το μεγαλύτερο ερωτηματικό λοιπόν ήταν ο ΠΑΟΚ. Μια ομάδα, που είχε σχεδόν τρεις εβδομάδες να δώσει επίσημο αγώνα. Ο πρώτος έμελλε να είναι σε όχι και τόσο συνηθισμένες καιρικές συνθήκες όπως επίσης και σε κατά τι διαφορετικό αγωνιστικό χώρο με τον συνθετικό χλοοτάπητα αντί του κανονικού. Εκανε λίγες προπονήσεις με όλους τους ποδοσφαιριστές παρόντες και για πρώτη φορά, έπειτα από καιρό είχε στις θέσεις τους, δυο ποδοσφαιριστές που ξεκίνησαν τη σεζόν στα δυο άκρα της άμυνας, ο λόγος για τους Σκόνδρα και Ρατς. Αμφότεροι είχαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία που διέγραψε η ομάδα στις πρώτες αγωνιστικές κι έλειψαν καιρό, όμως αποζητούν ρυθμό, όπως κι όλη η ομάδα, απ’ ότι φάνηκε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα.
Γιατί ναι μεν ξεκίνησε καλά, χάνοντας μεγάλη, διπλή ευκαιρία στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης με Αθανασιάδη και Περέιρα, ωστόσο όσο περνούσε η ώρα η δυσλειτουργία που υπήρχε στη μεσαία γραμμή δημιουργικά «βραχυκύκλωνε» ολόκληρη την ομάδα. Ελάχιστες συνεργασίες χωρίς λάθη και πολύ φλύαρο παιχνίδι με την μπάλα στα πόδια, γεγονός που πρόδιδε ανασφάλεια κι αρκετή – συνάμα – επιφυλακτικότητα, λόγω του . μονόδρομου ως προς την ανάγκη θετικού αποτελέσματος. Σα να μην έφταναν αυτά ήρθε κι η αναγκαστική αλλαγή του Κατσικά στο 28′, που υπέστη θλάση Β’ βαθμού στον οπίσθιο μηριαίο και θα μείνει εκτός για διάστημα τριών εβδομάδων.
Η είσοδος του Τζαβέλλα έδωσε την ευκαιρία στον Ρατς ν’ ανέβει πιο ψηλά στο δεύτερο ημίχρονο – αλλάζοντας και τον σχηματισμό της ομάδας του ο Αγγελος Αναστασιάδης – αφού στην πλειοψηφία τους οι αντεπιθέσεις των γηπεδούχων ήταν περιορισμένης επικινδυνότητας. Κι αυτό είχε να κάνει και με τις πολύ καλές τοποθετήσεις του Βίτορ αλλά και με την αλληλοκάλυψη των συμπαικτών του, οι οποίοι έκλειναν χώρους και ανασταλτικά λειτούργησαν κάτι περισσότερο από ικανοποιητικά. Στις λίγες φορές που χρειάστηκε ο Γλύκος ήταν σταθερός κι η επιμονή μέχρι το τέλος απέφερε αποτέλεσμα.
Ο Περέιρα, που στο πρώτο μέρος είχε γίνει αποδέκτης έντονων παραπόνων από τον προπονητή του, ήταν και στις δυο φάσεις που έβγαλαν τα γκολ της νίκης, από τον λαβωμένο αρχηγό της ομάδας, Στέφανο Αθανασιάδη, με καθοριστική συμμετοχή του μέτριου Τζανδάρη και του θετικού Κάτσε. Ο «Κλάους», που έφτασε τα δέκα έξι γκολ στην Ευρώπη και πλέον βρίσκεται στην κορυφή των σκόρερ της ομάδας του στη σχετική λίστα, στη φάση του δεύτερου τέρματος δέχεται ένα χτύπημα από τον αντίπαλο με συνέπεια να μην μπορέσει καν να πανηγυρίσει, να γίνει αλλαγή και να φύγει ουρλιάζοντας προς τ’ αποδυτήρια με το πόδι πρησμένο. Το μόνο θετικό αποδείχτηκε πως ήταν το γεγονός πως .. γλίτωσε τα χειρότερα μ’ ένα αιμάτωμα, αποφεύγοντας το κάταγμα που όλοι φοβήθηκαν πως είχε υποστεί.
Σ’ αυτό το δεύτερο σαρανταπεντάλεπτο ο ΠΑΟΚ είχε την κατοχή, προσπάθησε και κατάφερε σε ορισμένες περιπτώσεις να βγει στην αντεπίθεση, όμως όσες φορές επέλεξε τον άξονα, εκεί η .. πολυκοσμία των Λευκορώσων λειτούργησε αποτρεπτικά για κάτι πιο ουσιαστικό. Σημαντική η συμβολή στο διάστημα αυτό και του Γκολάσα, με τον Ισραηλινό ν’ αντικαθιστά τον Σαλπιγγίδη στην ανάπαυλα, ενώ δεν μπορεί να κριθεί ο Παπαδόπουλος, καθώς μπήκε στον αγώνα στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης αντικαθιστώντας τον τραυματία Αθανασιάδη.
Η λήξη του αγώνα έφερε ικανοποίηση. Οι περίπου εκατό φίλαθλοι του ΠΑΟΚ που βρέθηκαν στο Μπορίσοφ χειροκρότησαν και χειροκροτήθηκαν για μια ακόμη παρουσία σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων από την πατρίδα. Ομως όλα τελείωσαν εκεί. Η αποστολή επέστρεψε το μεσημέρι της Παρασκευής και σχεδόν σε 48 ώρες ακολουθεί ο αγώνας με τον Πανθρακικό στην Τούμπα (Κυριακή, 17.15) κι η συνέχεια προμηνύεται δύσκολη. Ο Τζιόλης μοιάζει δύσκολο να είναι έτοιμος την Κυριακή και μάλλον θα ξεκουραστεί. Κάτι ανάλογο θα συμβεί και με τον Αθανασιάδη. Ο Κατσικάς είναι έξω κι αύριο θα φανεί σε τί κατάσταση είναι οι Μακ, Μαντούρο κι αν υπολογίζονται. Το σημαντικότερο για την ομάδα είναι ο ρυθμός.
Κάτι που αποκτάται μέσα από τις διαδοχικές, αγωνιστικές υποχρεώσεις κι όταν υπάρχει, ακόμη κι η αλλαγή προσώπων μέσα στο σύνολο δεν επηρεάζει τόσο. Αλλά όταν χάνεται, η επανεκκίνηση θέλει χρόνο και τα χρονικά περιθώρια είναι στενά με νέο αγώνα ν’ ακολουθεί μεσούσης της εβδομάδας και μάλιστα εκτός έδρας με τον Ολυμπιακό στην εξ αναβολής 6η αγωνιστική. Περισσότερα όμως θα πούμε μετά τον Κυριακάτικο αγώνα. Προς το παρόν, καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους.
