Οι αγώνες με την Ντνίπρο έβγαλαν στην επιφάνεια τις αγωνιστικές αδυναμίες του Ολυμπιακού, οι οποίες σχετίζονται κυρίως με το αμυντικό σκέλος του παιχνιδιού.

Αναμφίβολα, η ομάδα του Πειραιά λειτουργούσε εξαιρετικά στην άμυνα, στα πρώτα παιχνίδια του Βίτορ Περέιρα στον πάγκο της. Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο Πορτογάλος τεχνικός έριξε το βάρος στα μετόπισθεν, προκειμένου να διορθώσει τις αδυναμίες που είχε εντοπίσει στο σχέδιο δράσης του προκατόχου του.

Και είναι αλήθεια ότι τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά, σε μία περίοδο, πάντως, κατά την οποία το πρόγραμμα ήταν βατό. Αφενός, γιατί δεν υπήρχαν υποχρεώσεις κάθε τρεις – τέσσερις ημέρες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αφετέρου, γιατί το πρόγραμμα δεν είχε ντέρμπι ή ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ωστόσο, όταν ο Ολυμπιακός κλήθηκε να ανεβεί τον αγωνιστικό «Γολγοθά» στον μήνα που αποχαιρετήσαμε πρόσφατα, δοκίμασε τα όρια του.

Αρχικώς, ο Περέιρα σκέφθηκε ότι η ομάδα του θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε αυτό προχωρώντας σε εκτεταμένο rotation από παιχνίδι σε παιχνίδι. Μάλιστα, στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και στον προημιτελικό του κυπέλλου με την ΑΕΚ που διεξήχθησαν με διαφορά τριών ημερών, ουσιαστικά χρησιμοποίησε δύο διαφορετικές ενδεκάδες. Οι βασικοί έπαιξαν στην Τούμπα όπου απέσπασαν πολύτιμη ισοπαλία και οι δεύτερες επιλογές του χρησιμοποιήθηκαν κόντρα στην ΑΕΚ, με την οποία έφεραν ισοπαλία, δίχως να ικανοποιήσουν με την εικόνα τους.

Μετά το τέλος του αγώνα με την Ένωση, ο Περέιρα δήλωσε πως έμαθε πολλά για την ομάδα του. Προφανώς κατάλαβε ότι αυτό το εκτεταμένο rotation έθετε σε κίνδυνο τους στόχους του Ολυμπιακού. Και για το λόγο αυτό στους αγώνες που ακολούθησαν περιόρισε τις αλλαγές στην ενδεκάδα από παιχνίδι δε παιχνίδι. Όμως, παίζοντας υπό πίεση και συνεχόμενα παιχνίδια, οι παίκτες του εμφάνισαν έντονα σημάδια αμυντικής δυσλειτουργίας.

Δέχθηκαν εύκολα, «φθηνά» γκολ. Επιπλέον, χωρίς την απαραίτητη αυτοπεποίθηση αδυνατούσαν να ανατρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση, όποτε βρέθηκαν πίσω στο σκορ. «Λύγισαν» στα δύσκολα, ενώ οι διορθωτικές κινήσεις του χειμώνα αποδείχθηκαν ανεπαρκείς. Ο μεν Σαντάντα φάνηκε κατώτερος των προσδοκιών. Ο δε Χάρα ήρθε ανέτοιμος σε μία ομάδα που χρειαζόταν λύσεις ενδεκάδας.

Ενώ η περίοδος είναι σε εξέλιξη, φανταζόμαστε ότι θα συμφωνείτε πως είναι αδύνατη η θεραπεία στον «άρρωστο» οργανισμό των «ερυθρόλευκων». Τώρα, έχουν ανάγκη από συμπαράσταση ο προπονητής και οι παίκτες. Όπως αυτή που πρόσφεραν μεγαλόκαρδα οι φίλοι των Πειραιωτών οι οποίοι βρέθηκαν στη ρεβάνς με την Ντνίπρο στο φαληρικό γήπεδο, ευελπιστώντας να γίνουν μάρτυρες μίας μεγάλης ευρωπαϊκής ανατροπής. Τούτο δε συνέβη.

Και καταλαβαίνουμε απόλυτα την πίκρα, την απογοήτευση και τον προβληματισμό τους. Όμως, η σεζόν έχει ακόμη δρόμο. Στην παρούσα φάση προέχει η συστράτευση των «ερυθρόλευκων» προκειμένου να υλοποιήσουν τους εγχώριους στόχους τους. Και φυσικά, από την πλευρά τους οι παίκτες να ανταποκριθούν στο ύψος των περιστάσεων, όπως τους ζήτησε πρόσφατα ο πρόεδρος της πειραϊκής εταιρίας, Βαγγέλης Μαρινάκης.

Στο σημείο αυτό θα μας επιτρέψετε να γυρίσουμε λίγους μήνες πίσω. Να θυμηθούμε την πορεία στη φάση των ομίλων του Champions League με αντιπάλους τις πρωταθλήτριες Ισπανίας, Ιταλίας και Σουηδίας, η οποία δημιούργησε προσδοκίες στο Europa League, όπου ο Ολυμπιακός πήρε μετάταξη. Πόσω μάλλον, όταν η κλήρωση έφερε στο δρόμο του την Ντνίπρο. Ωστόσο, δύο μήνες και κάτι μετά την αναμέτρηση με την Μάλμε στο Φάληρο, η ομάδα του Πειραιά ήταν μία εντελώς άλλη ομάδα στα δύο ματς με τους Ουκρανούς.

Ειδικά στο Κίεβο έκανε μία από τις χειρότερες εμφανίσεις στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα η ρεβάνς του Φαλήρου να μοιάζει με «Γολγοθά» για τους παίκτες του Περέιρα. Ξέρετε, για μία ακόμη χρονιά ο Ολυμπιακός εμφανίζει έντονα προβλήματα στην αγωνιστική του εικόνα, ενώ διανύουμε τον τελευταίο μήνα του χειμώνα. Και σύμπτωση που επαναλαμβάνετε, παύει να είναι σύμπτωση. Το αναφέρουμε ως “τροφή για σκέψη”.