Ο Δημήτρης Καρύδας γράφει στο προσωπικό του blog για την πρεμιέρα της εθνικής στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και την εικόνα που παρουσίασε στην εύκολη επικράτησε επί της Ισλανδίας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Απέναντι στην Ισλανδία και στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ η εθνική ομάδα είχε πολλούς λόγους να είναι μουδιασμένη και λιγότερους να είναι χαλαρή και να βλέπει τον αγώνα όπως ακριβώς ήταν: Η πιο εύκολη δοκιμασία της στην πρώτη φάση.
Οι πρεμιέρες κρύβουν εκπλήξεις και ήδη την ώρα που γραφόταν το συγκεκριμένο κείμενο η Γεωργία του Ηλία Ζούρου έδειχνε ότι δεν ήταν…. φωτοβολίδα των φιλικών και κέρδισε τη Λιθουανία! Απέναντι σε ένα υποδεέστερο αντίπαλο η εθνική είχε άλλα πράγματα να σκεφτεί πριν αντιμετωπίσει τους «ψαράδες» από το Ρέικιαβικ. Την προβληματική και ταραχώδη προετοιμασία, τα πολλά κενά που έδειξε στα φιλικά και τον μικρό βαθμό ετοιμότητας. Συνεπώς, μια νίκη με ένα άνετο +29 είναι καλοδεχούμενη ακόμη και αν πρέπει να δούμε το όλο θέμα με ηρεμία, χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς υπερβολές. Γιατί πολύ απλά σε αυτές τις περιπτώσεις δεν κρατάς τα θετικά που μπορεί με ένα καλύτερο αντίπαλο να μην επαναλάβεις αλλά τα αρνητικά που ενδεχόμενα θα αποδειχθούν πολύ πιο επιδραστικά.
Για παράδειγμα και αναφορικά στους δύο τομείς. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν η εθνική θα σουτάρει το ίδιο καλά στα επόμενα παιχνίδια από μακρινή απόσταση (7/16 τρίποντα με τους Ισλανδούς) κάτι που δεν μπόρεσε να δείξει σε άμυνες-ταμπούρια και με υπερβολική χρήση του over-help. Αντίθετα, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η πληγή των χαμένων ριμπάουντς (14 επιθετικά πήραν οι Ισλανδοί που είναι η πιο κοντή ομάδα του τουρνουά) δεν θα εμφανιστεί ξανά αφού το πρόβλημα χρονολογείται και από τα φιλικά προετοιμασίας και δεν εμφανίσθηκε ξαφνικά χθες.
Ακόμη πιο ενοχλητικός ήταν ο αριθμός των λαθών: 20 απέναντι σε μια όχι ιδιαίτερα φανατική και πιεστική άμυνα! Αυτό κτυπάει καμπανάκι συναγερμού. Με 20 λάθη για παράδειγμα απέναντι στους Γάλλους στον επόμενο αγώνα η κατάσταση δεν θα είναι εύκολα διαχειρίσιμη. Ακόμη και οι Ισλανδοί τα εκμεταλλεύτηκαν μειώνοντας το 10-29 σε 31-33 λίγο πριν την ανάπαυλα.
Μερικές ακόμη σημαντικές ή ασήμαντες επισημάνσεις από την πρεμιέρα:
– Ο Μίσσας έδειξε μεγάλη επιμονή στο παιχνίδι μισού γηπέδου με αφετηρία το χαμηλό ποστ. Στο 80% των επιθέσεων η μπάλα ήταν περίπου υποχρεωτικό να ακουμπήσει στα χέρια των ψηλών μας. Δεν ξέρω αν έγινε λόγω της υπεροχής μας σε κορμιά απέναντι από τους Ισλανδούς ή είναι μια τακτική που θα παγιωθεί. Αν ισχύει το δεύτερο πρέπει να βελτιωθεί σημαντικά η κίνηση χωρίς τη μπάλα. Χθες, υπήρχαν στιγμές που υπήρχε κίνηση στην επίθεση και βγήκαν μερικές θεαματικές πάσες-λάθη αλλά και άλλες απόλυτης ακινησίας που οδήγησαν τους ψηλούς μας σε 10 λάθη. Τα μισά δηλαδή της ομάδας.
– Ο Νίκος Παππάς αποτελεί μια ιδανική περίπτωση παίκτη που μπορεί να τελειώσει φάσεις στην επίθεση και ενδεχόμενα η ομάδα βρίσκει τον άνθρωπο που μπορεί να εμπιστευθεί όταν θέλει να σκοράρει. Μόνο που αυτό πρέπει να γίνει με λογική και όχι με συνθήκες άναρχου μπάσκετ. Και κυρίως με καλές και σωστές αποφάσεις από την πλευρά του διεθνή γκαρντ. Χθες, χρειάσθηκε μόλις 13 προσπάθειες για να σκοράρει 20 πόντους.
– Ο θανάσης Αντετικούνμπο φέρνει τρομερή ενέργεια στο παρκέ. Και κυρίως είναι ένας από τους λιγοστούς παίκτες μας που μπορούν να αμυνθούν πάνω από τη στεφάνη. Χθες υπήρχε και το δωράκι έκπληξη: Οι 9 πόντοι στην επίθεση. Αλλά να μην περιμένουμε ότι κάθε βράδυ ο απολογισμός πόντων του θα αγγίζει τα διψήφια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ