Ζώντας από απόσταση αναπνοής τη «λασπομαχία» της Τρίπολης για τις ανάγκες του ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στη nova, πραγματικά θαύμασα όλους τους παίκτες που προσπάθησαν να παίξουν ποδόσφαιρο. Διότι οι συνθήκες μόνο για τη διεξαγωγή ποδοσφαιρικού αγώνα δεν ήταν κατάλληλες. Και κατά την ταπεινή μας άποψη, καλύτερα θα ήταν να μην είχε αρχίσει ποτέ το ματς της Αρκαδίας και να μη μιλούσαμε τώρα για μπάλα.
Εξόχως σημαντικό είναι το γεγονός πως στο «φινάλε» της αναμέτρησης άπαντες οι παίκτες γύρισαν στα αποδυτήρια σώοι και αβλαβείς. Για την ακρίβεια, κάποιοι αποκόμισαν μικροτραυματισμούς. Αλλά σε τέτοιο γήπεδο, πάλι καλά να λένε όλοι όσοι αγωνίστηκαν στην Τρίπολη.
Τώρα, ας μιλήσουμε για μπάλα, έχοντας πάντα στο μυαλό μας τις συνθήκες μέσα στις οποίες διεξήχθη η αναμέτρηση του Αστέρα με τον Ολυμπιακό. Κρατάμε το γεγονός πως ο Μπέντο δε δίστασε να εμπιστευθεί τα νιάτα και να έχει στο αρχικό σχήμα και τον Ρέτσο και τον Ανδρούτσο και τον Μανθάτη. Αν βάλουμε στην εξίσωση τους Βιάνα και Λεάλι, ίσως γίναμε μάρτυρες της μικρότερης ηλικιακά ενδεκάδας του Ολυμπιακού σε αγώνα πρωταθλήματος.
Ο μέσος όρος έπεσε στα 24,3 χρόνια. Εντυπωσιακά μικρός που πιθανότατα δεν έχει προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία των «Πειραιωτών». Παρόλα αυτά, όλοι όσοι χρησιμοποίησε ο Πάουλο Μπέντο έκαναν κατάθεση ψυχής στο βούρκο της Τρίπολης. Σε τέτοιες συνθήκες η στρατηγική και τα συστήματα πάνε περίπατο. Ξεχωρίζουν το πάθος και η αποφασιστικότητα. Στοιχεία τα οποία οι παίκτες των «ερυθρόλευκων» είχαν στον υπερθετικό βαθμό. Και τούτο μετράει πάνω από όλα.