Είναι εύκολο να δημιουργούμε… αδύναμους κρίκους για να δικαιολογούμε καταστάσεις. Με αυτό τον τρόπο χάνουμε το δάσος και το δάσος στον Ολυμπιακό είναι πως έχει πολλά προβλήματα αμυντικά. Ισως να έχει και περισσότερα από πέρσι, ωστόσο η ποιότητα της μεσοεπιθετικής γραμμής σκεπάζει αυτές τις αδυναμίες.
Τα αμυντικά προβλήματα δεν τα δημιουργούν οι μπακ, αλλά οι παίκτες με την ποιότητα μεσοπιθετικά. Αυτοί δεν μαρκάρουν σωστά μπροστά, αυτοί δεν μπαίνουν δυνατά στις φάσεις και αυτοί χάνουν την μπάλα χωρίς να τρέξουν για να την “κερδίσουν” ξανά.
Στην Ξάνθη πολλοί θεώρησαν πως ο Κούτρης ήταν ο αδύναμος κρίκος. Την Τρίτη πολλοί δυσανασχέτησαν με τον Φιγκέιρας. Αυτοί όμως φταίνε για την κακή εικόνα του Ολυμπιακού αμυντικά; Δε νομίζω πως το πρόβλημα είναι τα ακραία μπακ όταν το γκολ το πετυχαίνει ο Λισγάρας στην Ξάνθη ή όταν ο Κοάτες της Σπόρτινγκ έδωσε μία ασίστ και είχε χαμένο τετ α τετ. Για όσους δεν κατάλαβαν ο κεντρικός αμυντικός των Πορτογάλων βγήκε μόνος απέναντι από τον Καπίνο σε κανονική ροή αγώνα και όχι σε στημένη φάση. Αρα το πρόβλημα ξεκινάει από ψηλά.
Λένε πως κάθε ήττα είναι διδακτική. Θα φανεί στο μέλλον αν ισχύσει το ίδιο και για τον Χάσι. Αν ο τεχνικός του Ολυμπιακού συνεχίσει στα μεγάλα ματς να έχει παίκτες που δεν μαρκάρουν, όπως έγινε δηλαδή την Τρίτη το βράδυ, τότε η ομάδα του θα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στα μετόπισθεν. Δεν αρκεί να έχεις καλούς παίκτες και φαίνεται αυτό στις πρώτες βδομάδες της σεζόν.
Ο Ολυμπιακός έχει δώσει μέχρι τώρα οκτώ παιχνίδια και έχει κρατήσει το μηδέν μόλις σε δύο. Το χειρότερο είναι πως στην έδρα του έχει δεχθεί και στα τέσσερα ματς γκολ, με τον αριθμό των εις βάρος του τερμάτων να φτάνει τα επτά!
Οποιος σταθεί στα γκολ του Πάρντο και όχι στα τρία γκολ, τρία δοκάρια και τέσσερα τετ α τετ της Σπόρτινγκ, θα έχει κάνει μεγάλο λάθος. Παρόμοιο με αυτό που έγινε στην Ξάνθη, όπου αρκετοί έμειναν στις πολλές χαμένες ευκαιρίες των “ερυθρολεύκων” και όχι στους ανοικτούς χώρους που βρήκαν οι Ακρίτες . Αυτοί οι χώροι παρέμειναν… ανοικτοί και στο Τσάμπιονς Λιγκ με το αποτέλεσμα να είναι η ήττα…