Αναζητώντας την δυσάρεστη έκπληξη της φάσης των «16», τελικά όμως και του τουρνουά, η Ιταλία μοιάζει να παίζει… εκτός συναγωνισμού. Ομάδα χωρίς δημιουργία στην επίθεση, με ελάχιστες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες στο χορτάρι (Ντοναρούμα, ΜΠαρέλα, Κιέζα) απογοήτευσε με τη συνολική της εικόνα και έφτασε στον αποκλεισμό από την εξαιρετική Ελβετία.
Ορισμένα από τα φαβορί αυτού του γύρου δυσκολεύτηκαν, αποδεικνύοντας τόσο ότι δεν βρέθηκαν οι παίκτες τους σε καλή κατάσταση, όσο και ότι η ψαλίδα με τις ομάδες δεύτερης ταχύτητας έχει μειωθεί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πορτογαλία και η πρόκριση στα πέναλτι απέναντι στους Σλοβένους, η Αγγλία και το 2-1 απέναντι στους Σλοβάκους, η Γαλλία και η επικράτηση της με 1-0 επί του μετριότατου Βελγίου που διεκδίκησε αλλά δε θα μπορούσε να κερδίσει τους Ιταλούς στην πρώτη κατηγορία. Αυτή της ομάδας-απογοήτευσης και διάψευσης προσδοκιών στο τουρνουά.
Οι Γερμανοί με το 2-0 επί της Δανίας έδειξαν ότι είναι έτοιμοι για να φτάσουν μέχρι αυτό το σημείο της διοργάνωσης. Η διασταύρωση με την Ισπανία στα προημιτελικά ίσως δείξει την ομάδα που θα πάρει την πρώτη θέση στο τέλος του δρόμου…
Η ομάδα με την πιο πειστική εικόνα μέχρι στιγμής στα γήπεδα της Γερμανίας και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα είναι η Ισπανία. Με αγωνιστική ταυτότητα, με συνδυασμό εμπειρίας και ενθουσιασμού, με καλό ρυθμό και ένταση στο παιχνίδι της, έχει παρουσιάσει την καλύτερη εικόνα στη διοργάνωση. Όπως ισχύει και για τους Γερμανούς, η κόντρα της με την γηπεδούχο ίσως αποτελεί ευκαιρία παρουσίας στον τελικό και κατάκτησης του τροπαίου.
Οι Ολλανδοί έχουν επιθετικό ταλέντο και προσωπικότητες στην άμυνα για να φτάσουν μακριά με δεδομένους τους αντιπάλους που θα βρουν στη συγκεκριμένη πλευρά του ταμπλό. Πρώτη από αυτές θα είναι η Τουρκία που αν και δεν ήταν καλύτερη στο 90λεπτο πέτυχε με την αποτελεσματικότητα της την υπέρβαση και πρόκριση στα προημιτελικά αφήνοντας έξω την Αυστρία.