Το επιθετικό κομμάτι είναι ίσως το πιο σημαντικό θέμα που πρέπει να λύσει στο φετινό Μουντομπάσκετ ο Δημήτρης Ιτούδης. Οι τρεις βασικοί παίκτες που απουσιάζουν, ο Γιάννης, ο Σλούκας κι ο Καλάθης ήταν ξεχωριστά και ιδιαίτερα κομμάτια όταν η μπάλα ήταν στην κατοχή μας.

Μέσα από ομαδική δουλειά ο ομοσπονδιακός προπονητής πρέπει να βρει τρόπους να κάνει την εθνική όσο το δυνατόν πιο παραγωγική γίνεται. Σε αυτή τη διαδικασία αναμένεται να έχουν πρώτο ρόλο ο Παπαγιάννης, ο Παπανικολάου, ο Παπαπέτρου και φυσικά ο Τόμας Γουόκαπ.

Τα υπόλοιπα παιδιά της ελληνικής ομάδας θα είναι κέρδος αν καταφέρουν να βρουν μία σταθερά στην απόδοσή τους ή έστω εκ περιτροπής κάθε ένας απ’ αυτούς να βρεθεί στην μέρα του όταν το απαιτούν οι συνθήκες. Ο Μωραΐτης για παράδειγμα ακόμα και με τη φανέλα της Εθνικής στα παράθυρα έχει δείξει πως μπορεί να δώσει σπουδαία βοήθεια, αρκεί να αποβάλλει το άγχος και να συνηθίσει το βάρος της γαλανόλευκης φανέλας.

Η Ελλάδα θα προσπαθήσει να χτυπήσει σε γρήγορο τέμπο κυρίως στα παιχνίδια με την Ιορδανία και την Νέα Ζηλανδία. Λογικά δεν θα επιχειρήσει κάτι τέτοιο με τους Αμερικανούς, γιατί σε μία τέτοια περίπτωση θα μπούμε στο δικό τους πεδίο και τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα απ’ όσο αναμένονται.

Ο Παπαγιάννης εκτός από το τάισμα που θα πάρει κοντά στο καλάθι θα έχει το ελεύθερο να αποφασίζει αν θα τελειώνει τις φάσεις ή θα βγάζει την μπάλα έξω. Είναι στο πλάνο να σουτάρει κι από μακριά. Αυτό το είδαμε πέρσι και με τον Παναθηναϊκό, αλλά τώρα με την Εθνική ομάδα μοιάζει να γίνεται και κομματάκι απαραίτητο. Τυχόν εύστοχα σουτ του ψηλού της Εθνικής, είναι λογικό να ανοίγουν κλειστές άμυνες και να δίνουν στους υπόλοιπους τη δυνατότητα να δράσουν.

Η αλλαγή του ρυθμού στην ελληνική ομάδα δεν είναι κάτι που μπορεί να έρθει φέτος τόσο εύκολα, από τα γκαρντ. Αντίθετα ο πιο κατάλληλος παίκτης για κάτι τέτοιο μοιάζει να είναι ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, ο οποίος με την ενέργεια του και το μόνιμο πάθος που τον διακρίνει μπορεί να αλλάξει το ρυθμό και να βοηθήσει την Ελλάδα να ξεκολλήσει από δύσκολες καταστάσεις.

Ο Γουόκαπ σίγουρα είναι επιφορτισμένος με το οργανωτικό κομμάτι αυτής της προσπάθειας, από την άλλη όμως, κι εκείνος σε περιπτώσεις ανάγκης πρέπει να μπαίνει γρήγορα στο κοστούμι του σκόρερ και να δίνει λύσεις είτε από μακριά, είτε με τα αγαπημένα του drive.

Όλο το παιχνίδι της Εθνικής ομάδας ωστόσο, σε αυτή τη διοργάνωση, θα κριθεί από την αμυντική της ετοιμότητα. Αν οι παίκτες του Ιτούδη καταφέρουν να γίνουν σκληροί, συμπαγείς και ομαδικοί, τότε γενικά η αξία της ομάδας θα ανέβει αισθητά στο χρηματιστήριο του Μοθυντομπάσκετ.

    Μέσα από ομαδική δουλειά ο ομοσπονδιακός προπονητής πρέπει να βρει τρόπους να κάνει την εθνική όσο το δυνατόν πιο παραγωγική γίνεται. Σε αυτή τη διαδικασία αναμένεται να έχουν πρώτο ρόλο ο Παπαγιάννης, ο Παπανικολάου, ο Παπαπέτρου και φυσικά ο Τόμας Γουόκαπ.

    Τα υπόλοιπα παιδιά της ελληνικής ομάδας θα είναι κέρδος αν καταφέρουν να βρουν μία σταθερά στην απόδοσή τους ή έστω εκ περιτροπής κάθε ένας απ’ αυτούς να βρεθεί στην μέρα του όταν το απαιτούν οι συνθήκες. Ο Μωραΐτης για παράδειγμα ακόμα και με τη φανέλα της Εθνικής στα παράθυρα έχει δείξει πως μπορεί να δώσει σπουδαία βοήθεια, αρκεί να αποβάλλει το άγχος και να συνηθίσει το βάρος της γαλανόλευκης φανέλας.

    Η Ελλάδα θα προσπαθήσει να χτυπήσει σε γρήγορο τέμπο κυρίως στα παιχνίδια με την Ιορδανία και την Νέα Ζηλανδία. Λογικά δεν θα επιχειρήσει κάτι τέτοιο με τους Αμερικανούς, γιατί σε μία τέτοια περίπτωση θα μπούμε στο δικό τους πεδίο και τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα απ’ όσο αναμένονται.

    Ο Παπαγιάννης εκτός από το τάισμα που θα πάρει κοντά στο καλάθι θα έχει το ελεύθερο να αποφασίζει αν θα τελειώνει τις φάσεις ή θα βγάζει την μπάλα έξω. Είναι στο πλάνο να σουτάρει κι από μακριά. Αυτό το είδαμε πέρσι και με τον Παναθηναϊκό, αλλά τώρα με την Εθνική ομάδα μοιάζει να γίνεται και κομματάκι απαραίτητο. Τυχόν εύστοχα σουτ του ψηλού της Εθνικής, είναι λογικό να ανοίγουν κλειστές άμυνες και να δίνουν στους υπόλοιπους τη δυνατότητα να δράσουν.

    Η αλλαγή του ρυθμού στην ελληνική ομάδα δεν είναι κάτι που μπορεί να έρθει φέτος τόσο εύκολα, από τα γκαρντ. Αντίθετα ο πιο κατάλληλος παίκτης για κάτι τέτοιο μοιάζει να είναι ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, ο οποίος με την ενέργεια του και το μόνιμο πάθος που τον διακρίνει μπορεί να αλλάξει το ρυθμό και να βοηθήσει την Ελλάδα να ξεκολλήσει από δύσκολες καταστάσεις.

    Ο Γουόκαπ σίγουρα είναι επιφορτισμένος με το οργανωτικό κομμάτι αυτής της προσπάθειας, από την άλλη όμως, κι εκείνος σε περιπτώσεις ανάγκης πρέπει να μπαίνει γρήγορα στο κοστούμι του σκόρερ και να δίνει λύσεις είτε από μακριά, είτε με τα αγαπημένα του drive.

    Όλο το παιχνίδι της Εθνικής ομάδας ωστόσο, σε αυτή τη διοργάνωση, θα κριθεί από την αμυντική της ετοιμότητα. Αν οι παίκτες του Ιτούδη καταφέρουν να γίνουν σκληροί, συμπαγείς και ομαδικοί, τότε γενικά η αξία της ομάδας θα ανέβει αισθητά στο χρηματιστήριο του Μουντομπάσκετ.