Ο Ίνγκασον ήταν η βάση της ενδεκάδας του ΠΑΟΚ και το σημείο αναφοράς του από την καθημερινότητα των προπονήσεων μέχρι τις καλύτερες στιγμές του συλλόγου όσο έπαιξε εκεί. Ποδοσφαιριστής που συνδυάζει τα βασικά χαρακτηριστικά που απαιτεί η θέση με την προσωπικότητα που δίνει πάντα το κάτι παραπάνω σε όποιον τη διαθέτει.
Παράλληλα και πέρα απ’ όσα σημαντικά πρόσφερε εντός των τεσσάρων γραμμών στον ΠΑΟΚ ήταν ηγέτης του. Ο παίκτης που μετά τον Βιεϊρίνια ήταν σε θέση να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει τους υπόλοιπους. Η ήρεμη δύναμη την ώρα των αγώνων αλλά και στα αποδυτήρια της Τούμπας.
Με την αποχώρησή του δεδομένα ο ΠΑΟΚ χάνει ένα σημαντικό κομμάτι του. Αν ρωτούσε κάποιος τον Λουτσέσκου ποιος από τους παίκτες σου ΔΕΝ επιθυμείς να φύγει από την ομάδα, το όνομα του Ίνγκασον πιθανότατα θα έβγαινε αβίαστα από το στόμα του.
Ο Ίνγκασον δέθηκε με τον «δικέφαλο» και η προσφορά του ήταν μεγάλη. Δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ ανάλογη ήταν και η επιθυμία του να αφήσει τη Θεσσαλονίκη, το ελληνικό πρωτάθλημα και τη χώρα μας για να συνεχίσει την καριέρα του στη Δανία και τη Μίντιλαντ.
Εδώ αρχίζει το κομμάτι προβληματισμού τόσο για τον ΠΑΟΚ όσο και για το ελληνικό πρωτάθλημα. Για την ομάδα ης Θεσσαλονίκης επειδή θα πουλήσει έναν εξαιρετικό παίκτη με ποσό αρκετά χαμηλότερο από εκείνο που θα έβαζε στα ταμεία της αν ήταν συνεπέστερη στην Ευρώπη πέρυσι και ο Ισλανδός έκανε ποδοσφαιρική πασαρέλα σε διαφορετικό επίπεδο.
Για το πρωτάθλημα της χώρας επειδή ο Ίνγκασον αποφασίζει να αφήσει την Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη για να ζήσει στη Δανία και να παίξει σε ένα πρωτάθλημα αν όχι ποιοτικά χειρότερο, το ίδιο με το δικό μας. Προφανώς έχει τους λόγους του. Τέτοιου είδους αποφάσεις ανήκουν στον παίκτη και την οικογένεια του.
Προφανώς στη συγκεκριμένη περίπτωση χρειάστηκε η συναίνεση του ΠΑΟΚ αφού είχε συμβόλαιο με τον παίκτη. Συναίνεση για την οποία όμως θα βάλει στα ταμεία του το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 4ων εκατομμυρίων ευρώ. Στα χέρια του Λουτσέσκου τώρα είναι να διαμορφώσει το επόμενο κεντρικό αμυντικό δίδυμο του «δικεφάλου» και να αποδείξει αν η αποχώρηση του Ίνγκασον άφησε κενό ή όχι στον «δικέφαλο».