Αστοχία επιλογών, ανυπαρξία ανταπόκρισης…

Ο Παναθηναϊκός ήταν ο νικητής του πρώτου ημιτελικού Κυπέλλου επικρατώντας στη Λεωφόρο 2-0 (21’ Μολέδο, 83’ Λέτο) απέναντι σ’ έναν Π.Α.Ο.Κ. καθολικά αγχωμένο, αναιμικό και σε καμία περίπτωση αντάξιο των περιστάσεων ενός τέτοιας σημασίας αγώνα. Οι «πράσινοι» δεν έκαναν κάτι περισσότερο από τ’ αναμενόμενα. Παρέταξαν την καλύτερη δυνατή ενδεκάδα τους με ξεκούραστους όλους όσοι δεν αγωνίστηκαν την περασμένη Κυριακή στον αντίστοιχο αγώνα πρωταθλήματος, «οπλίστηκαν» με πάθος και αποφασιστικότητα, γέμισαν τον άξονα με Ζέκα και Κουρμπέλη και βοήθειες από Κλωναρίδη – Μπεργκ στο 4-4-1-1, αλλά και από τους ταχύτατους Βιγιαφάνιες – Εμποκού.
 
Ο Βλάνταν Ιβιτς – τελικώς – προχώρησε σ’ επιλογή 4-2-3-1 με τον Βαρέλα στον πάγκο και τον Κρέσπο δεξιά και τον Μαλεζά αριστερά στο κέντρο της άμυνας, Μάτος και Λέοβατς δεξιά κι αριστερά αντίστοιχα, τον Κάνιας μπροστά τους με παρτενέρ τον Σάκχοφ, τον Ουάρντα – αρχικά – μπροστά τους, στις πτέρυγες τους Ενρίκε – Κάμπος και τον Κουλούρη στην κορυφή, έχοντας εκτός αποστολής τον τραυματία Μυστακίδη, τους Πούγγουρα, Χατζηισαϊα, Δεληγιαννίδη, Χαρίση, Κάτσε και τελευταία στιγμή, από τους είκοσι που ταξίδεψαν στην Αθήνα τους Μπίσεσβαρ – Αθανασιάδη. Ο «Δικεφάλος» αποπειράθηκε να μπει δυναμικά, να πιέσει ψηλά και να μην επιτρέψει στους γηπεδούχους να κάνουν το παιχνίδι τους. Το κατάφερε μεν για λίγα όμως λεπτά και δίχως να καταφέρει ν’ απειλήσει ουσιαστικά στο διάστημα αυτό.
 
Ολα αυτά όμως συνιστούσαν μια εύθραυστη – όπως αποδείχτηκε – ψυχολογία που μόλις ο αντίπαλος άρχισε να παίρνει μέτρα στο γήπεδο και να πλησιάζει με αξιώσεις την περιοχή του Γλύκου, περιόριζε την αυτοπεποίθηση των ποδοσφαιριστών του Π.Α.Ο.Κ. Κι η ουσία του παιχνιδιού των γηπεδούχων ήταν ακριβώς αυτή. Το να κρατήσουν την μπάλα στο μισό γήπεδο και να βγάλουν την ευκαιρία που θα τους έδινε την ευκαιρία να προηγηθούν. Σ’ αυτό καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισαν οι κακές συνεργασίες των Ενρίκε – Ουάρντα με τους Μάτος – Λέοβατς, αλλά κι η αδυναμία των αμυντικών χαφ να πηγαίνουν πρώτοι πάνω στην μπάλα κι αποτελεσματικά. Η παρουσία του Τσίμιροτ ενδεχομένως ν’ άλλαζε τις ισορροπίες, όμως όπως εξήγησε μετά το τέλος του αγώνα ο Σέρβος τεχνικός ένα σκίσιμο από τον αγώνα της περασμένης Κυριακής τον κράτησε εκτός από το αρχικό σχήμα, παρότι πέρασε ως αλλαγή στα τελευταία λεπτά του αγώνα αντί του Σάκχοφ. Το ένα κακό έφερε το άλλο, όπερ εστί μεθερμηνευόμενον κακές αποστάσεις, διστακτικότητα στην ανάπτυξη με συνέπεια τα πολλά λάθη κι εν γένει μια δυσλειτουργία που δεν οδηγούσε πουθενά, δίχως κανείς να υποβαθμίζει και τον παράγοντα τύχη, που χτες δεν ήταν με το μέρος τους σε καθοριστικές περιπτώσεις.
 
Είναι γνωστό και δεδομένο πως η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη στηρίζεται επιθετικά εν πολλοίς, στην ταχύτητα, στις αντίστοιχες συνεργασίες αλλά και στα στημένα. Θα έχει ενδιαφέρον αν μετρήσει κάποιος σε όλο τον αγώνα και σ’ αυτές τις συνθήκες φάσεων που δημιουργήθηκαν πόσες φορές κατάφεραν οι ποδοσφαιριστές του «Δικεφάλου» να βγουν νικητές. Σε μια από αυτές λοιπόν, στο 21’ ο Βιγιαφάνιες επιχειρεί σέντρα λίγο έξω από τη γωνία της περιοχής, η μπάλα χτυπάει στον Ουάρντα που τον πιέζει πηγαίνει προς τον Μολέδο ο Γλύκος διώχνει με γροθιά, η μπάλα πηγαίνει στον Μπέρκ, εκείνος με κεφαλιά τροφοδοτεί εκ νέου τον Μολέδο κι εκείνος με τον ίδιο τρόπο στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, την ίδια ώρα που δυο αμυντικοί του Π.Α.Ο.Κ. (σ.σ. Μάτος, Μαλεζάς) είναι καθηλωμένοι στη γραμμή της εστίας, ο Κρέσπο εκτός φάσης μαρκάροντας αντίπαλο κι ο Λέοβατς στα τρία μέτρα άνευ αντιπάλου.
 
Οκτώ λεπτά μετά η ομάδα του κ. Ιβιτς κάνει τη σημαντικότερη ευκαιρία όταν σε ιδανικό γύρισμα του Λέοβατς από αριστερά στο σημείο το πέναλτι, ο Ενρίκε ερχόμενος από δεξιά με παράλληλη κίνηση και χωρίς αντίπαλο πιάνει δυνατό σουτ με το αριστερό και στέλνει την μπάλα απελπιστικά πάνω από την οριζόντια δοκό του Βλαχοδήμου. Επιπολαιότητα; Λάθος πόδι; Ελλειψη πίστης για το αποτέλεσμα της προσπάθειας; Οτι κι αν ισχύει το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει στην προκειμένη και – ειδικά – σε τέτοιους αγώνες αυτό κάνει διαφορά.
 
Στις περιπτώσεις που ο Π.Α.Ο.Κ. πήρε την μπάλα στον άξονα, η καθυστέρηση επιλογής για τη συνέχεια έδινε χρόνο άμεσης προσαρμογής στους «πράσινους» με συνέπεια η κατοχή να χάνεται κι οι ποδοσφαιριστές που έφευγαν στην επίθεση να υποχρεώνονται να επιστρέψουν άμεσα για να καλύψουν. Ανισορροπία και καλές συνθήκες για τους γηπεδούχους ν’ αναπτυχθούν, που με την αρωγή των Κουλιμπαλί και Χουλτ πλαγιοκοπούσαν την αντίπαλη περιοχή. Στοχευμένα από ένα σημείο και μετά ο Παναθηναϊκός πήγαινε από την πλευρά του Μάτος, με συνέπεια τις παρατηρήσεις από τον Σέρβο τεχνικό και τη … συζήτηση εκ αποστάσεως που ακολούθησε ανάμεσά τους, αναδεικνύοντας ως υπαίτιο τον αμελή ανασταλτικά Ενρίκε. Ούτε η αλλαγή θέσεων ανάμεσα σε Κάμπος – Ουάρντα απέδωσε τα ποθητά αποτελέσματα και στο 58’ ο Ενρίκε έδωσε τη θέση του στον Πέλκα.
 
Οι κακές αποστάσεις ανάγκασαν τον Κουλούρη και σ’ ένα άχαρο ρόλο να υποδέχεται την μπάλα και να μη βρίσκει επιλογές για να συνεχίσει την ανάπτυξη της προσπάθειας, όντας εύκολη λεία στις ορέξεις των αντίπαλων, καθώς δεν υπήρξε συμπαίκτης που να μπορεί να κρατήσει την μπάλα στα πόδια του, με τον Ουάρντα να κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα απόδοσης και τον Μπίσεσβαρ εκτός αποστολής. Με τον Αθανασιάδη εκτός αποστολής και τον Πργιοβιτς στον πάγκο, η εικόνα στην επίθεση δεν άλλαξε μέχρι τέλους. Η καλύτερη ευκαιρία για τον «Δικέφαλο» στο δεύτερο μέρος ήρθε στο 77’ όταν σε παράλληλη σέντρα, από συνεργασία Κίτσιου (πέρασε αντί του Κάμπος στο 73’) – Κουλούρη, ο Κουλιμπαλί πρόλαβε τον Πέλκα στη γραμμή της μικρής περιοχής και έξι λεπτά μετά ο παράγων τύχη πλήγωσε εκ νέου τον Π.Α.Ο.Κ. καθώς ο Ουάρντα γλίστρυσε στην πλάγια γραμμή, ο Ζέκα πήρε, πέρασε στον Εμποκού που επιχείρησε ένα σουτ εκτός περιοχής με την μπάλα να κοντράρει στον Κρέσπο και να «στρώνεται» στον μόνο του αριστερά Μπεργκ. Ο Σουηδός τροφοδότησε τον Λέτο που με τον Γλύκο εξουδετερωμένο πλάσαρε σε κενή εστία για το τελικό σκορ. Μια τελευταία ευκαιρία είχε ο Κίτσιου εντός αντίπαλης περιοχής αλλά η καθυστέρηση στην εκτέλεση δεν έδωσε στον ίδιο και στην ομάδα του κάτι ουσιαστικό.
 
Οι γηπεδούχοι είχαν κι άλλες ευκαιρίες για ν’ ανεβάσουν το δείκτη του σκορ όπως ένα σουτ του Κλωναρίδη στο 37’, ένα αντίστοιχο του Βιγιαφάνες στο 43’, άλλο ένα του Μπεργκ στο 64’, ενώ διαμαρτύρονται στο 79’ για χέρι του Κρέσπο σε σουτ του Μπεργκ, αν κι ο Ισπανός βρέθηκε στο έδαφος από επαφή με Κουτρουμπή, όπως επίσης και για αντικανονικό μαρκάρισμα του Ισπανού στον Σουηδό επιθετικό εντός περιοχής. Οι άνθρωποι του Π.Α.Ο.Κ. από την πλευρά τους ζήτησαν την εσχάτη των ποινών ένα λεπτό μετά όταν σε γύρισμα του Μάτος, υποστηρίζοντας πως σε γύρισμα του Βραζιλιάνου ο Σουηδός αντικανονικά σταμάτησε την μπάλα με το χέρι. Ολα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Κι η ουσία είναι πως ο Παναθηναϊκός απέκτησε προβάδισμα στην υπόθεση – πρόκριση στον τελικό, με τον δεύτερο αγώνα ανάμεσα στις δυο ομάδες στην Τούμπα να έχει προγραμματιστεί σε δυο εβδομάδες.
 
Το σίγουρο είναι πως εκεί ο «Δικέφαλος» οφείλει να παρουσιαστεί πολύ διαφορετικός, πολύ πιο συγκεντρωμένος και να νικήσει πίεση, άγχος και αντίπαλο για να μπορέσει να πάρει κάτι που έχει (απο)δείξει πως είναι ικανός να κάνει. Δεν έχει σημασία πώς και με ποιούς θα εμφανιστεί ο αντίπαλος, αλλά το πώς θα είναι ο ίδιος ο Π.Α.Ο.Κ. Μέχρι τότε υπάρχει αρκετός χρόνος γι’ αυτοκριτική και ανασυγκρότηση. Μεσολαβεί η διακοπή για το Αγιο Πάσχα, μέχρι την επανέναρξη του πρωταθλήματος, όπου για την προτελευταία αγωνιστική ο Βλάνταν Ιβιτς κι οι ποδοσφαιριστές του θα δοκιμαστούν στη δυσκολοκατάβλητη έδρα του Πλατανιά. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια, καλές γιορτές, καλό Πάσχα σε όλους.