Ο Δημήτρης Παπανικολάου σχολιάζει στο προσωπικό του blog τις αντιδράσεις του Ολυμπιακού για την διαιτησία και έναν κύκλο που δείχνει να κλείνει.
Ο Ολυμπιακός είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στο ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και δύο δεκαετίες. Για να διατηρηθεί στον αφρό επένδυσε πολλά χρήματα σε ξένους ποδοσφαιριστές που έκαναν τη διαφορά, αλλά και σε Έλληνες που ξεχώριζαν.
Επένδυσε στο νέο Καραϊσκάκη και φυσικά φρόντισε για τον όσο το δυνατόν καλύτερο έλεγχο των θεσμικών οργάνων του χώρου, θέλοντας να αφήσει πίσω τα «πέτρινα» χρόνια. Άλλωστε όταν επιθυμείς να διατηρείς για μεγάλο διάστημα τα σκήπτρα οφείλεις να έχεις το νου σου και στα… παρελκόμενα!
Στο διάστημα της κυριαρχίας του αγνοούσε τις… κορώνες των αντιπάλων του που διαμαρτύρονταν διαρκώς και αδιαλείπτως για την διαιτησία και την αθλητική δικαιοσύνη, για τις οποίες θεωρούσαν ότι λειτουργούσαν με δύο μέτρα και σταθμά.
Όσα κι αν ισχυρίζονταν όμως, έπεφταν στο κενό γιατί τις περισσότερες φορές ο Ολυμπιακός είχε καλύτερη ομάδα και η μόνιμη επωδός του ήταν «επενδύστε κι εσείς κι αφήστε την κουβέντα για τη διαιτησία». Κάτι που σε αρκετές περιπτώσεις είχε απήχηση ακόμα και στους αντίπαλους οπαδούς.
Βεβαίως όσο ορθολογικές μπορεί να θεωρήσει κάποιος τις διαμαρτυρίες των άλλων διεκδικητών του τίτλου, αλλά τόσο ορθή μπορεί να εκληφθεί και η παραίνεση των ερυθρόλευκων για τις μη «επενδύσεις» των αντιπάλων του.
Σήμερα ο Ολυμπιακός, ενώ είναι μια ανάσα από την κατάκτηση ενός ακόμα πρωταθλήματος, έχει τοποθετήσει τον εαυτό του στην θέση των αντιπάλων του, φωνάζοντας ο ίδιος για την διαιτησία που του έχει δώσει μόνο ένα πέναλτι σε 28 αγώνες, καταγγέλλει την ΠΔΕ της ΕΠΟ και τον Κωστάκη Κουτσοκούμνη στη ΦΙΦΑ και ετοιμάζει την απολογία του για όσα έγιναν στα αποδυτήρια του Καραϊσκάκη, στον πρώτο ημιτελικό με την ΑΕΚ, όχι με τους αντιπάλους, αλλά με τα όργανα της τάξης!
Το άλλοθι που χρόνια τώρα επιζητούσαν στη διαιτησία και στον κάθε Γκαγκάτση, Πιλάβιο, Σαρή ή Γκιρτζίκη της ΕΠΟ οι αντίπαλοί του, έρχεται να το βάλει σε πρώτο πλάνο και ο Ολυμπιακός, ξεχνώντας την δική του επωδό «επενδύστε κι αφήστε την κουβέντα για τη διαιτησία».
Υποπτεύομαι ότι οι άνθρωποι των πρωταθλητών δεν αγνοούν τα βασικά του αθλήματος. Δεν μπορεί δηλαδή, να μη αναγνωρίζουν και τα δικά τους λάθη στην πορεία της σεζόν, με τις διαρκείς αλλαγές προπονητών και τις αγοραπωλησίες ποδοσφαιριστών που σημάδεψαν την πορεία της ομάδας.
Φαίνεται να τα αφήνουν όμως σε δεύτερη μοίρα και βλέπουν το… κακό για τον κακό εαυτό της ομάδας τους (ήττες σε 4 σερί ντέρμπι με επιεικώς μέτριο ποδόσφαιρο) στην υπό προθεσμία ΠΔΕ της ΕΠΟ και στον εκπρόσωπο της ΦΙΦΑ Κωστάκη Κουτσοκούμνη.
Μπορεί βεβαίως, να γνωρίζουν κάτι περισσότερο από εμάς και να θεωρούν ότι έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Αλλά την ίδια στιγμή είναι φανερό ακόμα στα μάτια των ίδιων των οπαδών τους πως με αυτή την τακτική δεν μπορούν να κρύψουν την αδυναμία που τους διακατέχει στα κέντρα των αποφάσεων μετά από πολλά χρόνια.
Το ζήτημα λοιπόν (πλέον και για τον Ολυμπιακό) είναι οι αντοχές που μπορεί να επιδείξει η κάθε μεγάλη ομάδα, ως ένας ζωντανός οργανισμός, όταν ένας κύκλος δείχνει να κλείνει και ένας άλλος είναι έτοιμος να ανοίξει.
Για όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο αυτός ο «νέος» κύκλος (αν πράγματι είναι τέτοιος) η ευχή είναι να ανοίξει για χάρη του αθλήματος και να μη κλείσει μέσα του μόνο έναν, εκτός εάν το αξίζει πραγματικά και μόνο μέσα από τον αληθινό καθρέφτη που είναι το χορτάρι των γηπέδων.